آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در سال 1969، لرد تریون، مدیر ارشد مالی ملکه فقید، به یک کارمند دولتی وزارت کشور گفت که «در واقع، انتصاب مهاجران رنگین پوست یا خارجی‌ها برای برخی از نقش‌ها در خاندان سلطنتی عمل نمی‌کرد. با این حال، افراد از پیشینه اقلیت های قومی اجازه داشتند به عنوان خدمتکار خانگی کار کنند.
این یادداشت دو ماه قبل از اینکه ملکه الیزابت دوم پسرش چارلز را به عنوان شاهزاده ولز سرمایه گذاری کند فرستاده شد. تغییرات سریع اجتماعی و سیاسی بریتانیا در نیم قرن پس از آن به بهترین وجه با بیانیه رسمی روز سه‌شنبه توصیف می‌شود: چارلز، که اکنون پادشاه است، از رهبر محافظه‌کاران، ریشی سوناک، یک بریتانیایی اهل جنوب آسیا و هندو، پذیرفت تا دولت تشکیل دهد. و پنجاه و هفتمین نخست وزیر بریتانیا شود.
سوناک در قصری شرکت کرد که پدربزرگ و مادربزرگش را – که در دهه 1960 وارد بریتانیا شدند – در هیچ سمت مهمی استخدام نمی کرد. او یک افزایش برای برانگیختن واکنش های شدید است. هنگامی که او با ماشین خود به خیابان داونینگ رسید و به دنبال تماشاگرانش با پادشاه بود، هیاهوها و هیاهوهای جمعیت شنیده شد. دیگران برای او دست تکان داده بودند.
بیرون از داونینگ استریت، بابی آلوم 31 ساله گفت: «فکر می‌کنم این قرار ملاقات درخشانی است. من فکر می کنم او چیزهای بیشتری را روی میز خواهد آورد. من فکر می کنم که او ملت را نشاط خواهد بخشید… این به رنگین پوستان امید بیشتری خواهد داد.
اگر رنگین پوستان بتوانند در این کشور نخست وزیر شوند، آن هم در کشوری که فکر می‌کردیم هرگز یک رنگین‌پوست در بالای صفحه وجود نخواهد داشت، شاید شانسی هم داشته باشیم.»
دوست 28 ساله آلوم که نخواست نامش را ذکر کند، افزود: «سیاست را کنار بگذارید، ظاهراً نوعی نمایندگی دارد، کسی که شبیه ماست، که ممکن است از یک پیشینه کلاسی نباشد … شاید او خانواده همان مبارزه‌ای را که ما پشت سر گذاشتیم، پشت سر گذاشتند و دانستن کسی در آن موقعیت می‌تواند در بالاترین سطح منصبی باشد، چیزی است که به عنوان یک مهاجر نسل دوم آرزومند است.»
اما تایرک موریس 23 ساله، که به رهبری بسیاری از بزرگ‌ترین اعتراضات زندگی سیاه‌پوستان مهم است در سال 2020 کمک کرد، برداشت متفاوتی داشت. در حالی که او اهمیت رنگین پوست بودن سوناک را می‌دید، گفت که این یک گام به عقب به خاطر شخصیتی است که او دارد.
صعود سوناک تعداد گیج‌کننده‌ای از اولین‌ها را در سیاست محافظه‌کاران رقم می‌زند. هنگامی که در سال 2020، سوناک به عنوان صدراعظم جایگزین ساجد جاوید، سیاستمدار محافظه‌کار پاکستانی تبار شد، این اولین بار بود که مقام عالی دولتی از یک سیاستمدار یک اقلیت قومی به سیاستمداری دیگر منتقل می‌شد.
جاوید اولین صدراعظم و وزیر کشور غیرسفید پوست بود. نقش دوم در سال 2019 به پریتی پاتل، اولین وزیر کشور زن با پیشینه اقلیت قومی واگذار شد و سپس توسط دیگری به نام سوئلا براورمن نگهداری شد. در دوران تصدی براورمن تحت لیز تراس، هیچ سیاستمدار مرد سفیدپوستی در یکی از چهار دفتر بزرگ ایالتی وجود نداشت. کواسی کوارتنگ اولین صدراعظم سیاه پوست بود – البته به طور خلاصه.
اهمیت این اولین ها را نمی توان در کشوری انکار کرد که در آن «پ***-باشینگ» زمانی یک ورزش ملی برای راست افراطی بود. کافی است به آرشیو این روزنامه نگاهی بیندازید تا متوجه کارزار مستمر ترور بود که در دهه‌های 1970 و 80 بر جوامع اقلیت‌های قومی تحمیل شد، با گزارش‌های منظم از بمب‌گذاری‌های نژادپرستانه به خانه‌های خانواده‌های سیاهپوست و آسیایی.
در سال 2008، ساندر کاتوالا به این فکر کرده بود که آیا بریتانیا شاهد یک اوباما بریتانیایی خواهد بود یا خیر. او نمی خواهد بگوید این اتفاق می افتد.
«این لحظه اوباما نیست. کاتوالا گفت، اگر اینطور است، نسخه بریتانیایی کم گفته شده از لحظه اوباما است، زیرا شما سعی می کنید لحظه اوباما را داشته باشید و سعی کنید متوجه وقوع آن نباشید. خود نخست‌وزیر از روی پله‌ها صحبت کرده و تصمیم گرفته است به چیزی که همه ما می‌بینیم اشاره نکند.»
پشت ظهور سوناک و نمایندگی نژادی محافظه‌کاران در میان رده‌های بالای دولت بریتانیا چیست؟ هیچ پاسخ آسانی برای این پدیده خارق‌العاده وجود ندارد – به‌ویژه از طرف حزب کارگر، که هنوز یک رهبر زن یا یکی از اقلیت‌های قومی ندارد.
اما یک پوستر انتخاباتی در سال 1983 از دوران تاچر سرنخ هایی را ارائه می دهد: «کارگر می گوید که او سیاه پوست است. محافظه‌کاران می‌گویند که او بریتانیایی است.» پوستر در دو قالب ارائه شد. یکی با عکس یک مرد آسیایی، دومی با یک سیاه.
این روایت بریتانیایی باز و انسانی است که در میان محافظه‌کاران دوام آورده است و این همان چیزی است که سوناک برای کمپین رهبری خود در تابستان از آن استفاده کرد.
سوناک در افتتاحیه ویدئوی مبارزات انتخاباتی رهبری خود گفت: «اجازه دهید داستانی درباره زن جوانی برای شما بگویم تقریباً یک عمر پیش که با امید به زندگی بهتر و عشق خانواده خود سوار هواپیما شد. زنی که یک سال پس انداز کرد تا آنقدر پول بدست آورد که شوهر و فرزندانش به دنبال او بیایند، مادربزرگ او بود.
مادرش به سختی درس خواند تا داروخانه خود را اداره کند در حالی که پدرش به عنوان پزشک عمومی برای NHS کار می کرد. آنها در ساوتهمپتون، جایی که در سال 1980، سوناک متولد شد، ساکن شدند. او گفت: «این بریتانیا، کشور ما بود که به آنها و میلیون‌ها نفر مانند آنها شانس آینده‌ای بهتر را داد. پیام واضح بود: اگر سخت کار کنیم، هیچ چیز مانع از دستیابی ما نیست.
این سوال که به چه کسی تعلق دارد و چه کسی رشد می کند، منحصر به بریتانیا نیست. در سال 2018، در بیست و چهل و دومین سالگرد استقلال ایالات متحده، نویسنده و پروفسور جلانی کاب به تنش مداوم در قلب مشکلات پیش روی کشورش اشاره کرد.
کاب طی یک سخنرانی در غرب نیویورک گفت: «مسئله «ما، مردم» درگیری مداوم و حل نشده ما در هویت آمریکایی بوده است. ما هرگز به اندازه کافی درک نکرده ایم و تعریف نکرده ایم که چه کسی در این اصطلاح گنجانده شده است.
او توضیح داد که کاب یک چرخه رونق و رکود از اینکه چه کسی به کشور تعلق دارد و چه کسی به آن تعلق ندارد – یک مفهوم در حال گسترش از “ما” و به دنبال آن “یک ایده انقباضی و ترسناک از اینکه “ما” چه کسی باید باشیم، توصیف کرد.
این در مورد انگلستان نیز صادق است. زمانی که سوناک تاریخ کشور را مورد بحث قرار می دهد، جزر و مدی وجود دارد، احساس امیدهای برانگیخته و امیدهای بر باد رفته است.
پس از تشویق نسل پدربزرگ و مادربزرگش در سراسر کشورهای مشترک المنافع برای مهاجرت به بریتانیا و کمک به بازسازی کشور در دوران پس از جنگ، چه اتفاقی افتاد؟ اعلامیه ای توسط انوک پاول، نماینده سابق محافظه کار در سال 1968 مبنی بر اینکه یک سیاهپوست یا آسیایی “با تولد در انگلستان، انگلیسی نمی شود”. محاسبات نژادی و شورش ها، و همچنین از بین رفتن روابط نژادی قابل توجه.
مراسم المپیک 2012 لندن دیدگاهی وسوسه انگیز از چندفرهنگی بریتانیا را به نمایش گذاشت و با افتخار ورود نسل ویندراش در سال 1948 را به نمایش گذاشت. با این حال، تابستان پس از آن، ون هایی با پیام “به خانه برو یا دستگیر شو” در اطراف جوامع بسیار متنوع لندن رانده شدند، در حالی که هزاران نفر از نسل ویندراش به طور ناگهانی هدف اخراج قرار گرفتند.
آونگ همیشه تاب خورده است. وقتی کشور یک قدم به جلو برمی‌دارد، مجبور می‌شود دو قدم به عقب بردارد.
سوناک مدعی قول داد که پناهجویان را به رواندا اخراج کند، از “آژیتاتورهای چپگرا” به شدت انتقاد کرد و از قطع مجسمه ها و جایگزینی برنامه درسی مدرسه با “تبلیغات ضد بریتانیایی” انتقاد کرد.
سوناک نخست وزیر چه خواهد کرد؟
مرحوم امبالاوانر سیواناندان، یکی از متفکران تأثیرگذار بریتانیایی در زمینه نژاد و طبقه، زمانی گفت: «دو نژادپرستی وجود دارد: نژادپرستی که تبعیض می‌آورد و نژادپرستی که می‌کشد». روز سه‌شنبه مشخص بود که ورود سوناک به شماره ۱۰ ضربه‌ای به اولین نوع نژادپرستی – آرمان‌های بومی‌گرایانه بریتانیایی‌ها وارد کرده است.
اما برای کیمبرلی مک‌اینتاش، نویسنده و مبارز نژاد، عدم تمرکز مشخصی بر دومی وجود داشته است – نژادپرستی سیستمی و نهادی و نابرابری اقتصادی که زندگی افراد عادی را از پیشینه اقلیت‌های قومی خراب میکند.
برای اکثریت افرادی که از پیشینه اقلیت قومی هستند، انتخاب ریشی سوناک هیچ تفاوتی در زندگی آنها نخواهد داشت. بنابراین جشن گرفتن آن برای من بسیار دشوار است و آنچه او احتمالاً به آن جوامع ارائه می دهد خشونت بیشتر است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
