کوکاکولا، مشکل ماشین و کلاس: چند لحظه ناخوشایند Rishi Sunak | ریشی سوناک

او هرگز ادعا نکرده که مرد مردم است، اما با کفش‌های پرادا و کت و شلوارهای سفارشی‌اش، نخست‌وزیر به زودی، ریشی سوناک، سعی می‌کند در مورد ارائه‌اش دقت کند.

با این حال، هفت سال گذشته در سیاست برای بانکدار سابق گلدمن ساکس و صدراعظم سابق بی گاف نبوده است.

گرفتن از فقرا برای کمک به ثروتمندان

در یک ویدیوی فاش شده، سوناک به اعضای حزب محافظه کار در تونبریج ولز مباهات کرد که پول عمومی را از “مناطق شهری محروم” برای کمک به شهرهای ثروتمند خارج کرده است.

در فیلمی که نیو استیتیزمن به دست آورده است، سوناک گفت: «ما مجموعه‌ای از فرمول‌ها را از حزب کارگر به ارث برده‌ایم که تمام بودجه را به مناطق محروم شهری منتقل می‌کرد». او سپس به این واقعیت مباهات کرد که به عنوان صدراعظم شروع به معکوس کردن این سیاست ها کرد.

“معتاد به کوکاکولا”

او در مصاحبه‌ای با دو دانش‌آموز مدرسه‌ای خندان گفت: «من یک معتاد به کوکاکولا هستم، من یک معتاد به کوکاکولا هستم.

او در ادامه گفت که مورد علاقه اش “کوکاکولا مکزیکی” است. یکی از بینندگان آن را مانند “صحنه ای خارج از دفتر” توصیف کرد.

گاف پمپ بنزین

او متهم شد که در جریان یک شیرین کاری روابط عمومی به منظور کاهش قیمت بنزین، تظاهر به ثروتمندی کمتری کرده است. معلوم شد ماشین کیا قرمز رنگی که او در مقابل دوربین ها با بنزین پر کرده است، در واقع متعلق به یکی از کارمندان ایستگاه خدمات Sainsbury است.

او بعداً اعتراف کرد: «خجالت‌آورترین اتفاقی که برای من افتاده این است که برای پرداخت هزینه بنزین خودرویی که متعلق به خودم نبود، تلاش کردم.

در همان عملیات عکسبرداری، به نظر می رسید که او سعی می کند با اسکن کارت بانکی خود روی بارکدخوان، هزینه یک قوطی کوکاکولا را بپردازد.

او بعداً اعتراف کرد که شخصی باید به او نحوه استفاده از کارت بدون تماس را یاد می داد.

از آن زمان، کسی به من یاد داد که چگونه از آن دستگاه بدون تماس استفاده کنم. و من به شما می گویم، این روزها این فناوری یک شگفتی مدرن شگفت انگیز است!»

او یک بار گفت که هیچ دوستی از طبقه کارگر ندارد

در یک مستند بی بی سی در سال 2001 به نام طبقات متوسط: ظهور و گسترش آنها، یک سوناک جوان درباره دوستان اشرافی و تحصیلات ممتاز خود صحبت کرد.

او گفت: “من دوستانی دارم که اشراف هستند، دوستانی دارم که از طبقه بالا هستند، دوستانی دارم که از طبقه کارگر هستند … خوب، نه طبقه کارگر.”

او می‌گوید: «من ترکیب می‌کنم و بعد به دیدن بچه‌های یک مدرسه دولتی در داخل شهر می‌روم و به آنها می‌گویم که برای آکسفورد درخواست بدهند و در مورد افرادی مثل من با آنها صحبت کنند و سپس در پایان نیم ساعت چت با آنها شوکه می‌کنم. و به آنها بگو که من در وینچستر بودم و یکی از بهترین دوستان من اهل ایتون و هر چیز دیگری است و آنها اینگونه هستند: “اوه، باشه.”

او بعداً به اندرو نیل گفت: “همه ما وقتی دانشجو هستیم چیزهای احمقانه ای می گوییم.”