به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بر اساس تحقیقات جدید Greenpeace، تنها 5 درصد از کوه های زباله پلاستیکی تولید شده توسط خانواده های آمریکایی در سال گذشته بازیافت شده است.
آمریکایی ها 51 میلیون تن بسته بندی، بطری و کیسه را در سال 2021 دور ریختند – حدود 309 پوند پلاستیک به ازای هر نفر – که تقریباً 95 درصد آنها در محل های دفن زباله، اقیانوس ها یا در جو پراکنده در ذرات سمی کوچک قرار گرفتند.
به گفته صلح سبز، مشکل پلاستیک فقط به مصرف گرایی یا تنبلی ناخواسته مربوط نمی شود – در واقع وضعیت همچنان بد خواهد بود، حتی اگر هر خانواده هر تکه پلاستیک را جدا کرده و در یک کارخانه بازیافت اختصاصی دور بریزد.
این گزارش نشان میدهد که هیچ یک از بستهبندیهای پلاستیکی در ایالات متحده با تعریف قابل بازیافت مورد استفاده کمیسیون تجارت فدرال یا ابتکار جدید اقتصاد پلاستیک بنیاد الن مک آرتور مطابقت ندارد.
حتی پلاستیکهایی که مدتها قابل بازیافت در نظر گرفته میشدند – بطریها و کوزهها (PET #1 و HDPE #2) – بسیار کمتر از نرخ بازیافت 30 درصدی مورد نیاز برای برآورده کردن تعریف قابل بازیافت توسط بنیاد است. نرخ پردازش مجدد بقیه پلاستیکهایی که روزانه توسط میلیونها نفر برای بستهبندی باقیماندهها، خوردن غذای بیرونبر یا بازگرداندن خریدهای آنلاین ناخواسته استفاده میشود، کمتر از 5 درصد است.
بازیافت قلابی باعث عصبانیت کسانی خواهد شد که زمانی را صرف شستن ظروف و بطریهای پلاستیکی کردهاند، به این باور که در نهایت دوباره پردازش شده و به بستهبندی پلاستیکی دیگری تبدیل میشوند که احتمالاً جهان به آن نیازی نداشته است.
شرکتهایی مانند کوکاکولا، پپسی، نستله و یونیلور برای چندین دهه با گروههای پیشرو در صنعت برای ترویج بازیافت پلاستیک به عنوان راهحلی برای زبالههای پلاستیکی همکاری کردهاند. اما داده ها واضح است: از نظر عملی، بیشتر پلاستیک ها قابل بازیافت نیستند. لیزا رمزدن، از فعالان ارشد صلح سبز در ایالات متحده آمریکا، گفت: راه حل واقعی تغییر به سیستم های استفاده مجدد و پر کردن مجدد است.
این گزارش با عنوان Circular Claims Fall Flat Again، بررسی سال 2020 از 370 کارخانه بازیافت را به روز می کند که نشان می دهد بیشتر پلاستیک ها به طور گسترده پذیرفته نشده اند و حتی بطری ها و کوزه ها به طور کامل بازیافت یا قابل بازیافت نیستند. تغییر چندانی نکرده است، در واقع نرخ رسمی بازیافت در ایالات متحده از 9.5 درصد در سال 2014 و 8.7 درصد در سال 2018 کاهش یافته است. در آن زمان، ایالات متحده، مانند بسیاری از کشورها، میلیون ها تن زباله پلاستیکی را به چین صادر کرد. و آن را بازیافتی حساب کرد، حتی اگر بیشتر آن سوزانده یا رها شده بود.
پس از اینکه چین در سال 2018 پذیرش زباله های پلاستیکی را متوقف کرد، زیرا اساساً زباله بودند و برای بازیافت بیش از حد کثیف بودند، کمبود ظرفیت هرگز جبران نشد در حالی که استفاده از پلاستیک رو به افزایش بود.
اما صادرات پلاستیک همیشه راهحلی نادرست بود، مانند بازیافت پلاستیک، زیرا زبالههای پلاستیکی بسیار فراگیر هستند که جمعآوری آن بسیار دشوار است، دستهبندی آن عملا غیرممکن است، برای محیطزیست مضر است و پردازش مجدد آن پرهزینه است و اغلب حاوی مواد سمی است.
از طرفی کاغذ، مقوا، فلز و شیشه این مشکلات را ندارند و به همین دلیل با نرخ بسیار بالاتری بازیافت می شوند.
به گزارش رامسدن، پس از سه دهه، صنعت ادعا می کند که بازیافت پلاستیک هنوز در مرحله ابتدایی خود قرار دارد. صنعت به جای ادامه سبزشویی و گمراه کردن مردم آمریکا، باید از یک معاهده جاه طلبانه جهانی پلاستیک حمایت کند که سرانجام به عصر پلاستیک پایان خواهد داد.
این معاهده در حال حاضر پس از آن که بیش از 170 کشور در ماه مارس از یک قطعنامه تاریخی سازمان ملل برای پایان دادن به آلودگی پلاستیک حمایت کردند، در حال تنظیم است، با یک توافق نامه الزام آور بین المللی که تا سال 2024 اجرا می شود. امید است که این معاهده مسیر پلاستیک را تعیین کند. بحران آلودگی برای نسلهای آینده، با جایگزینی بستهبندی با سیستمهای استفاده مجدد و پر کردن مجدد یا بدون بستهبندی.
بر اساس گزارش اخیر سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) اگر وضعیت موجود ادامه یابد، استفاده از پلاستیک و زباله های جهانی تا سال 2060 با افزایش ناچیز بازیافت پلاستیک تقریباً سه برابر خواهد شد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.