الکساندر میتروویچ جرقه پیروزی بازگشت فولام بر لیدز را زد | لیگ برتر

اخیراً در روز جمعه، پیام اتاق هیئت مدیره لیدز یونایتد این بود که مدیران باشگاه مصمم هستند به جسی مارش ایمان داشته باشند، اما این عزم ممکن است در آستانه آزمایش باشد.

تیم مارش در اینجا متحمل چهارمین شکست متوالی در لیگ برتر شد و روند بدون برد خود را به 8 بازی افزایش داد و آنها را در رده 3 پایانی قرار داد.

جای تعجب نیست که سرمربی لیدز دیدار روز یکشنبه از فولام مارکو سیلوا را به عنوان یک بازی بزرگ و بزرگ توصیف کرد و افزود که بازیکنانش پس از شکست 2-0 پنجشنبه گذشته مقابل لستر، “انگیزه و عصبانی” بودند. او گفت: «ما می‌خواهیم اوضاع را درست کنیم.

اگرچه بعدازظهر با مهاجرت دسته جمعی هواداران خانگی قبل از سوت پایان به پایان رسید و فولام به رده هفتم جدول رسید، اما مطمئناً به نظر می رسید که لیدز در یک مأموریت است زیرا آنها با سرعت مشخص شروع کردند اما اولین شانس واقعی از دست رفت. به فولام زمانی که آنتونی رابینسون از سمت چپ سانتر کرد، الکساندر میتروویچ توپ را وارد دروازه کرد و هریسون رید با پای راست شوت کرد و مارک روکا را ترک کرد تا قبل از اینکه رابین کخ با میتروویچ معلق در هوا مخالفت کند و توپ را به مکان امنی برساند، مارک روکا را مهار کرد.

سپس، درست زمانی که اولین زمزمه های اضطراب و نارضایتی در اطراف جاده الند موج می زد، لیدز گل زد. Brenden Aaronson در نقش جک هریسون قرار گرفت و ضربه عرضی بال راست او به پای تیم ریم برخورد کرد و توپ را به سمت بالا فرستاد تا جایی که رودریگو توانست یک ضربه سر را فراتر از Bernd Leno ارسال کند.

مارش بیشتر بازی را در حالت ایستاده با مرد آلفای علامت تجاری خود سپری کرده بود، پاها را از هم جدا کرده بود و در حالت لمسی قرار داشت، اما، غیر معمول، آمریکایی آن بازی را جشن نگرفت. درعوض، او با بی‌تفاوتی ایستاد و نشان داد که این لحظه مناسبی برای پریدن از خوشحالی با رها کردن عجیب و غریب نیست.

هنگامی که میتروویچ به تساوی رسید، چنین احتیاط عاقلانه ای به نظر می رسید. نهمین گل مهاجم صربستان در لیگ برتر در 11 بازی پس از آن به ثمر رسید که او در مقابل لوک آیلینگ یورش برد تا با کرنر آندریاس پریرا ارتباط برقرار کند و فولام را با ضربه سر به ثمر برساند.

چهره ایلان مسلیه نشان داد که دروازه بان لیدز فکر می کرد که باید آن را مهار می کرد، اما پس از آن که پریرا با پاس هوشمندانه ویلیان در ضدحمله، پریرا مستقیماً به او شلیک کرد، این بازیکن فرانسوی بیش از حد خطر را نشان داد.

تیم مارش در حال واگذاری کنترل خط میانی بود که در آن سام گرین وود، مهاجم سابق 20 ساله، به جای تایلر آدامز مجروح برای نقش لنگر درآورده شده بود و روحیه عمومی به همان نسبت متزلزل شده بود.

شاید در پاسخ به گرمای ایجاد شده توسط یک سری درگیری‌های سخت در داخل زمین و حمایت شدید خانگی از خانه، سیلوا کتش را درآورد و یک جامپر یقه چوگان سیاه رنگ زیر آن را نشان داد.

سرمربی فولهام باید دلیلی برای رضایت بی سر و صدا داشته باشد زیرا لیدز درجه بیشتری از نظم و انضباط خود را از دست داد زیرا لیام کوپر به دلیل خطای غیرضروری روی پریرا کارت زرد دریافت کرد و بوق زدن های پراکنده به سوت نیمه رسید.

مطمئناً برای مارش بدتر می شد اگر پریرا در بازی یک بر یک مقابل مسلیه گل می زد، اما سرمربی لیدز در پایان نیمه ای که لنو به سختی تلاش کرده بود نگران بود و فقط لوئیس سینیسترا به طور مداوم خط دفاع سیلوا را به هم می زد.

فقدان حرکات هجومی مبتکرانه در تیم میزبان وجود داشت و کمی بعد از یک ساعت، مارش تلاش کرد تا با معرفی پاتریک بامفورد به جای رودریگو، آن را اصلاح کند.

قبل از اینکه بامفورد زمان برای تاثیرگذاری داشته باشد فولام پیش افتاد. این بار، کرنر دیگر پریرا فقط تا حدی دفع شد و توپ در نهایت به آرامی افتاد تا پریرا به سمت بابی دی کوردووا-رید کاملاً نامشخص عبور کند. با بهترین استفاده از چنین سخاوت دفاعی، او به درستی از کنار مسلیه گذشت، و مارش را با دستان روی باسن ایستاده بود در حالی که با ترس به صفحه ای در محوطه بیرون زده اش خیره شده بود که احتمالاً ناتوانی گارد عقبش در ردیابی د کوردووا رید را برجسته می کرد.

گل سوم فولام که ویلیان پس از تخریب خط دفاعی لیدز توسط رید، با پای چپ به زمین خورد، نشانه خروج دسته جمعی هواداران میزبان در دقیقه 83 همراه با صدای هیاهوها بود. تا به حال به نظر می رسید که گروه های کر نیمه دوم “راهپیمایی با هم”، هرچند نیمه دل، متعلق به دوران متفاوتی باشند.

اگرچه کرایسنسیو سامرویل و جو گلهارت، دو بازیکن تعویضی نیمه دوم، برای سامرویل برای کاهش اختلاف در دقیقه 90 ترکیب شدند، اما برای لیدز و مارش خیلی دیر بود.