آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
ساعت می آید، بلای مطلق می آید. در پایان همه چیز به پایان نهایی رسید، هشت توپ که در آن هر چیزی که ممکن بود اتفاق بیفتد، انجام شد، و چند چیز که مطمئناً نمی توانستند انجام دهند. در شروع آن، هند به 16 امتیاز 6 امتیازی نیاز داشت، در پایان محمد نواز 9 بولینگ داشت، یک توپ شش، یک توپ بدون توپ، دو پهن و یک استامپینگ وجود داشت، و ویرات کوهلی، که برای اعصار اینینگ ایجاد کرده بود. برای اینکه طرفش را از روی زمین بکشد، با دستانش در هوا می دوید.
کوهلی 82 گل زد 53 و هند با چهار ویکت پیروز شد، اما اینها فقط اعداد هستند. این یک بازی خارق‌العاده و یک شب فوق‌العاده بود، به همان اندازه که در مورد سر و صدایی که در اطراف این کاسه عظیم می‌چرخید – همه 90293 بازیگری که در نقش مکمل حضور داشتند – به همان اندازه که 22 بازیگر در زمین بازی بودند.
هیچ وسیله ای مانند این در کریکت جهان وجود ندارد. تمام مزخرفاتی که مسابقات ICC را احاطه کرده است، همه انحرافات حمایتی، مسائل سازمانی، و بازی های جزئی که در جلوی جمعیت پراکنده انجام می شود، ارزش آن را دارد که این طرف ها با هم جمع شوند. حتی چند ساعت قبل از شروع، جو اطراف MCG، در میان جریان هوادارانی که از مرکز شهر ملبورن به سمت زمین حرکت می‌کنند و ماشین‌هایی که بوق می‌زنند از کنار آنها عبور می‌کنند، اغلب با هواداران سبز یا آبی‌پوش بیشتری که از پنجره‌ها بیرون می‌ریزند. به طرز مست کننده ای خشن و شاد بود.
شعار این تورنمنت «این زمان بزرگ است» است، مجموعه‌ای از کلماتی که معمولاً بدیهی است یا نامناسب و اغلب مورد دوم. اما این – سر و صدا و رنگ، انرژی و انتظار، این مسابقه اولیه مرحله گروهی در یک تورنمنت با 29 بازی هنوز – این زمان بزرگی بود
سر و صدای سکوها در سرتاسر متفاوت بود، از شدید تا پوچ و گاهی اوقات که هواداران یک تیم برای مدت کوتاهی ساکت می شدند. هر دوی آنها لحظاتی را تجربه کرده اند که احساس می کنند بازی شکست خورده است – پاکستان پس از ضربه زدن و در چهار اور فوق العاده 15 بر 2 با بازکننده های خود، بابر اعظم و محمد رضوان، که به طور منظم و حریصانه اکثر بازی ها را می بلعند، گذراندند. اینینگ‌ها و بیشتر ران‌های خود را به ثمر رسانده‌اند، هر دوی آنها در مجموع چهار بازی را انجام داده‌اند. بوونشوار کومار و آرشدیپ سینگ هر دو در این اوورهای اولیه هیجان انگیز بودند، حتی اگر دومی بود، و بعدها هاردیک پاندیا، که بیشتر ویکت ها را بالا برد.
شان مسعود از چند ترس زودهنگام جان سالم به در برد، زمانی که به نظر می رسید قضاوت او کاملاً در این دیگ پخته شده بود، و در آن نقطه، ایده او حتی از راه دور هم قابل اعتماد نبود. اما او به همراه افتخار احمد شانس های تیمش را با مشارکت 76 نفره احیا کرد. تنها یک دوره کوتاه بود که افتخار واقعاً به بهترین دنده رسید – یعنی کمی بیشتر از یک اکسار پاتل که بی رحمانه پودر شده بود – که در آن زمان از 25 امتیاز 24 خارج شد. توپ تا نیم قرن کاهش 32، و برای چند لحظه خوشمزه پاکستان می تواند به این فکر کند که تا چه حد ممکن است بیش از 160 باشد.
او دو توپ بعد از بازی خارج شد و در نهایت آنها به 159 رسیدند، تا حدی به لطف چند شوت کاملاً خارج از شخصیت شاهین شاه افریدی، که در فاصله دو توپ، تعداد هر دو توپ T20 و T20 را دو برابر کرد. چهار نفره
سپس نوبت به هند رسید، و پاکستان هر چقدر که به طرز ناخوشایندی شروع کرد، شاهین، نسیم شاه و حارث رئوف مطمئن شدند که حریفان خود نیز به همان اندازه بد هستند. در پایان پاورپلی خود آنها 31-3 شدند، یک ران و یک ویکت بدتر از پاکستان در همان مرحله بود، و توپی که بعداً آکسار پاتل پس از بررسی تلویزیونی به‌طور بحث‌برانگیزی از بین رفت، اگرچه توپ نه در دستکش رضوان وقتی وثیقه ها را شکست.
این موضوع کوهلی و هاردیک پاندیا را به هم نزدیک کرد. پس از آن مدتی طول کشید تا هند را از کسادی خارج کرد و اگرچه آنها همیشه کنترل تعقیب و گریز را در دست نداشتند، حداقل به نظر می رسید که باور داشتند. در حالی که سه اور باقی مانده بود و 48 مورد نیاز بود، آنها به سمت آن رفتند.
فینال اور شاهین 17 با سه چهار، آخرین اور رئوف 15 با دو 6 کهلی فوق العاده بود و 16 تا آخر را پیدا کرد. بالاخره زمان شروع درام واقعی است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
