جعبه کمک های اولیه، مشعل … پری لایت؟: بریتانیایی ها جعبه های خاموشی را آماده می کنند | تاریخ اجتماعی

برای استیون داود، چهار مشعل سر و یک اره دستی است. برای ایان ولش، یک بسته تخته‌های فریزر کمپینگ و یک جفت دمپایی، و برای الی ماس، باغبان محلی در التهام، مجموعه‌ای از چراغ‌های پری که با باتری کار می‌کنند.

با هشدارهایی مبنی بر اینکه بریتانیا ممکن است برای اولین بار در پنج دهه گذشته در معرض خاموشی های برنامه ریزی شده قرار گیرد، این سوال مطرح می شود که “در جعبه خاموشی شما (یا BOB) چیست؟” می تواند در زمستان امسال به اندازه زاری از آب و هوای بریتانیا به یک بازی مکالمه روزمره تبدیل شود.

در اوایل ماه جاری، در سناریویی “بعید”، شبکه ملی ESO هشدار داد که اگر واردات گاز از اروپا برای اپراتور سیستم برق برای پوشش تقاضا کافی نباشد، ممکن است خانوارها و مشاغل در زمستان امسال با قطعی سه ساعته مواجه شوند. این اولین خاموشی های برنامه ریزی شده از دهه 70 است، زمانی که دولت تد هیث در واکنش به بحران نفتی 1973 و اعتصابات معدنچیان در سال های 1972 و 1973/4، قطعی های داخلی و تجاری را اعلام کرد.

داود، یک بازمانده از آسیب نخاعی مستقر در ساسکس و مدرس غلبه بر ناملایمات، جعبه خاموشی خود را پس از اعلام ESO آماده کرد که از اشتیاق او برای کمپینگ چریکی و بوشکرافت مطلع شد. این شامل یک پتوی بزرگ، یک عرشه کارت، یک جعبه دستمال کاغذی، مشعل های سر برای هر یک از اعضای خانواده، یک دستگاه رادیویی بادگیر برای رادیو 4 و “موارد بقا”، از جمله اره دستی و جعبه کمک های اولیه است.

داود امیدوار است که هرگونه خاموشی در سال 2022/3 بتواند دستگاه های توییتر و چشمک زن را که بر زندگی خانگی دهه 2020 تسلط دارند، تحت کنترل درآورد. او می‌گوید: «حتی اگر در تلفن‌ها و پدهایمان قدرت داشته باشیم، به عنوان یک خانواده توافق کرده‌ایم که زیر نور شمع بنشینیم و از فرصت استفاده کنیم و مانند زمان‌های گذشته بازی کنیم.

در اوایل سال 1972، زمانی که خاموشی منجر به تاریک شدن برخی خانه‌ها به مدت 9 ساعت شد، بریتانیایی‌های رواقی برای کوتاه کردن موها زیر چراغ‌های خیابان می‌نشستند، در میخانه‌ها زیر نور شمع مشروب می‌نوشیدند و به لامپ‌های پارافینی، بسته‌های کارت و شمع‌ها تکیه می‌کردند. صف‌هایی در فروشگاه‌های سخت‌افزار در سراسر کشور به دلیل کم شدن موجودی شمع‌ها شکل گرفت.

ولز، 68 ساله، جامعه شناس، خاموشی های دهه 70 جوانی خود را در ساندرلند به یاد می آورد. او تلاش‌های والدینش را به یاد می‌آورد: «ما شمع‌ها، باتری‌ها، کارت‌ها و دومینو و همچنین یک اجاق کمپینگ برای درست کردن یک فنجان چای و سرخ کردن چیزی برای شام داشتیم. در طول هفته سه روزه 1973/4، پخش تلویزیون در ساعت 21:30 متوقف شد، «که مایه آرامش بود. در خانه فقط یک تلویزیون وجود داشت و مامان و بابام برنامه های متنوع و وحشتناکی را تماشا می کردند فرصت ضربه می زند.”

در سال 1970 تنها 30 درصد خانه‌های بریتانیا دارای گرمایش مرکزی بودند و بسیاری از شومینه‌های زغال‌سنگ نگهدارنده بودند. با این حال، لوازم خانگی مانند ماشین‌های لباس‌شویی دو وان و جاروبرقی‌های عمودی بسیار کمتر کارآمد بودند، به‌طوری‌که با وجود فناوری‌های امروزی، در سال 1970 به طور متوسط ​​20 درصد انرژی بیشتر از سال 2019 مصرف می‌شد. در سال 1974 از هر 10 خانوار، فریزرها که روند رو به افزایشی داشت، در مقایسه با امروز 98 درصد، تنها در یک خانوار بودند.

جعبه خاموشی 2020 ولز حاوی کبریت برای اجاق گاز، چوب برای اجاق گاز، یک جفت دمپایی دنج و آب بطری است، زیرا آب برق به خانه بالای تپه او پمپاژ می شود. ولز همچنین در حال پر کردن فریزر خود با بسته های سرد کمپینگ است تا در صورت قطع برق، عمر محتویات آن را افزایش دهد. “آیا سرگرم کننده خواهد بود؟ نمی‌دانم، ممکن است در نهایت مقدار زیادی حبه‌های گیاهی و توت سیاه علوفه‌ای ذوب شده بخورم.» او می‌گوید.

آماده‌سازان خاموشی در رسانه‌های اجتماعی فراوانند، از جمله «پیش‌سازهای خانوادگی» اشلی و اریک گوشن در میشیگان. مایکل مک کویلتون بوشکر بریتانیایی در سوئد. و اسکاتلندی Urban Prepper، با نام مستعار SUP، که ویدئوهای یوتیوب آنها به جمع آوری “تجهیزات وضعیت خاموشی” از جمله فانوس، رادیو FM با باتری، پاوربانک و شمع های پارافین توصیه می کند.

در Diggers and Dreamers، یک انجمن آنلاین برای کمونالیست‌های مشتاق، بحثی پر جنب و جوش درباره محتوای مناسب برای BOB قرن بیست و یکم در جریان است. اما دایسون، بنیانگذار تجارت کریستال در ووسسترشر، یک کیسه بقا را پیشنهاد می کند، شامل غذا، قرص های تصفیه آب، مشعل ها و شمع ها، و همچنین یک چادر برای پناه گرفتن در آخرالزمان احتمالی. Medway Prepper یک انبار سنتی از شمع‌ها، باتری‌ها و اجاق گاز کمپینگ، و همچنین یک ژنراتور خورشیدی و شکلات‌های تقویت‌کننده روحیه را در اختیار شما قرار می‌دهد.

بنی رنس که اهل کنت است دوباره می‌پیوندد: «یک قوطی تنباکو و یک بطری جیمسون». «حداقل برای چند ساعت این کار را انجام دادم.»