نیمی از کارگران کم دستمزد بریتانیا کمتر از یک هفته از نوبت کاری اطلاع داده شده اند | کسب و کار

بر اساس مطالعه‌ای که نشان می‌دهد «حق بیمه ناامنی» برای کارمندانی که نزدیک به حداقل دستمزد می‌پردازند، به نیمی از کارگران کم‌درآمد در بریتانیا کمتر از یک هفته اطلاع داده می‌شود.

بنیاد Living Wage گفت 50 درصد از افرادی که کمتر از 9.90 پوند در ساعت در سراسر بریتانیا یا 11.05 پوند در لندن درآمد دارند، کمتر از 7 روز قبل از شروع کار، جزئیات برنامه کاری خود را اعلام کردند.

در تحقیقی که بر فشار بر کارکنان کم‌درآمد تأکید می‌کند، مطالعه از یک نظرسنجی از 2000 بزرگسال نشان داد که نظافتچی‌ها، پیک‌ها و برخی از کارکنان NHS بیشتر تحت تأثیر ناامنی قرار دارند. در مقابل، حدود 32 درصد از تمام کارگران بریتانیا که در مشاغل تمام وقت یا پاره وقت هستند، کمتر از یک هفته از نوبت کاری خود اطلاع داده می شود.

گروه کمپین گفت که کارگرانی که دستمزد کمتری دریافت می‌کنند، به دلیل هزینه‌های اضافی مراقبت از کودک و مسافرت در زمانی که شیفت‌ها در کوتاه‌مدت لغو یا تغییر می‌کنند، احتمالاً بهای مالی – یک “حق بیمه ناامنی” – را پرداخت می‌کنند.

طبق این مطالعه، تقریباً نیمی از کارگران شیفتی، 30 پوند یا بیشتر در ماه را به دلیل تغییرات لحظه آخری از دست می دهند، که تقریباً یک سوم آنها را به افزایش وابستگی به کارت های اعتباری و قرض گرفتن برای تأمین مخارج خود رساند.

کاترین چپمن، مدیر بنیاد دستمزد زندگی، گفت: «ما مدت‌هاست که می‌دانیم فقیر بودن هزینه دارد، اما این تحقیق نشان می‌دهد که هم فقیر بودن و هم در کار ناامن پرهزینه‌تر است.

«در یک بحران رو به گسترش هزینه زندگی با افزایش بیشتر قبوض انرژی، خانوارهای کم درآمد با تصمیمات «گرم کردن یا خوردن» روبرو هستند.

مطالعه جداگانه‌ای از موسسه مطالعات مالی نشان داد که بخش فزاینده‌ای از کم درآمدترین افراد بریتانیا در دهه‌های اخیر رشد درآمد قوی‌تری برای کارمندان با حداقل دستمزد را از دست می‌دهند.

این نشان داد که رشد دستمزد برای یک دهم کارگران با کمترین دستمزد در کشور، دو برابر سریع‌تر از میانگین دستمزد یک کارگر بین سال‌های 2011 تا 2019 بوده است که با افزایش تورم در «دستمزد زندگی ملی» کمک کرده است. با این حال، هشدار داد که یک چهارم از کمترین درآمد یک پنجم افراد خوداشتغال هستند و تحت پوشش حقوق قانونی نیستند.

IFS گفت در حالی که حداقل دستمزد دولت ابزار مفیدی برای افزایش سطح دستمزد بوده است، کارگران به طور متوسط ​​از رشد ضعیف درآمد در سال‌های اخیر رنج برده‌اند.

در این گزارش آمده است که میانگین درآمد متولدین دهه 1980 نسبت به متولدین سال 1960 در همان مقطع شغلی آنها بالاتر نبوده است و به معنای پایان رشد مداوم استانداردهای زندگی متوسط ​​تا قرن بیستم است.

مارک فرانکز، مدیر رفاه در بنیاد نوفیلد، که سرمایه‌گذاری این تحقیق را بر عهده داشت، گفت: «سیاست‌هایی مانند حداقل دستمزد و اعتبارات مالیاتی به بسیاری از افراد کم درآمد کمک کرده است، اما برای محافظت کامل از همه کارگران کم‌درآمد کافی نبوده است. از جمله آنهایی که در میان تعداد فزاینده خوداشتغالی هستند.

این امر در ترکیب با رشد کند حقوق و عواملی مانند افزایش قیمت ها و عدم دسترسی به مسکن پایدار، بسیاری از افراد و خانواده ها را در شرایط آسیب پذیر قرار داده است.