آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
به گفته یک گروه برجسته حقوق بشر، از زمان آغاز اعتراضات خیابانی در ایران، با هزاران خانواده مضطرب برای برقراری ارتباط با عزیزانی که گم شده اند و گمان می رود در زندان هستند، تقریباً 12500 نفر دستگیر و نزدیک به 250 نفر کشته شده اند.
این خبر در حالی منتشر شد که فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سرلشکر حسین سلامی، گفت که نیروهای امنیتی در آستانه خنثی کردن تظاهرات باقی مانده هستند. وی گفت: فتنه آخرین لحظات خود را می گذراند.
اما معترضان اصرار دارند که سرپیچی ادامه دارد. یک گروه به پیوستن رانندگان کامیون به کارگران پالایشگاه نفت در راهپیمایی ها و همچنین تظاهرات مردم بلوچ در زاهدان اشاره کردند. حدود 200 کارگر پالایشگاه از زمان آغاز اعتراضات آنها در دو هفته پیش بازداشت شده اند.
کانون نویسندگان ایران با صدور بیانیه‌ای در مورد سرکوب مردمی که با دستان خالی اعتراض می‌کردند، در ۴۰ سال گذشته یک امر روزمره بوده است. اما اتفاقی که هفته گذشته برای کودکان و زندانیان افتاد، یکی از سیاه ترین صفحات کارنامه دولت فعلی است.
این اتحادیه افزود: «حمله نیروهای امنیتی به مدارس و زندان ها و ضرب و شتم و کشتار کودکان و زندانیان فاجعه ای فراتر از کشتار معترضان در خیابان است. در این مرحله از سرکوب، حکومت مثل همیشه واقعیت را انکار می کند، شایعه پراکنی می کند و افکار عمومی را تحریف می کند تا تلاش سازمان ها و گروه های مردمی برای بیان حقیقت را خنثی کند.
برخی از گروه های مخالف می گویند که تمرکز جنبش اجتماعی عمدتاً بدون رهبر باید به وضعیت اسفبار هزاران زندانی معطوف شود. دیگران می گویند که ماهیت ارگانیک آن قدرت آن است زیرا هیچ رهبر برای جمع آوری وجود ندارد.
این تظاهرات با مرگ مهسا امینی، زن 22 ساله کردی که در بازداشت پلیس اخلاق از پا در آمد و سپس جان باخت، آغاز شد. وکلای امینی در بیانیه‌ای جدید، این روایت رسمی را که وی به دلیل یک بیماری عصبی از قبل از بین رفته است را مورد مناقشه قرار دادند.
مرکز حقوق بشر ایران اعلام کرد که تنها در استان تهران 3000 نفر دستگیر شده اند که 835 نفر از آنها در زندان باقی مانده اند که 200 نفر از آنها دانشجو هستند. در پی آتش سوزی آخر هفته در داخل این زندان، ۱۳۰۰ نفر از زندان اوین به ندامتگاه مرکزی تهران بزرگ اعزام شدند. هرانا، پایگاه خبری حقوق بشر ایران، رقم 12450 دستگیری را اعلام کرده است.
گروه‌های حقوق بشر ایرانی می‌گویند روزنامه‌نگاران به‌ویژه مورد هدف قرار می‌گیرند، به‌ویژه اگر در مورد افراد بازداشت شده گزارش دهند. محمدمهدی اسماعیلی، وزیر ارشاد، گفت که تعداد خبرنگارانی که در بازداشت باقی مانده اند زیاد نیست، اما به گفته فدراسیون جهانی روزنامه نگاران ۲۴ نفر از زمان شروع اعتراضات بازداشت شده اند و ۱۱ نفر در زندان اوین نگهداری می شوند. گزارشگران بدون مرز می‌گوید که بیش از 30 روزنامه‌نگار در زندان هستند، و بسیاری از نشریات تحت فشار و سانسور قرار می‌گیرند.
در یک مورد معمولی، مریم مزروعی، روزنامه‌نگار و عکاس خبری معروف که دو بار بازداشت شده بود، ظاهراً روز پنجشنبه پس از 12 روز بازداشت آزاد شد.
او از انظار عمومی ناپدید شد، به هیچ یک از حساب‌های شبکه‌های اجتماعی و واتس‌اپ خود پاسخ نداد، دوستان و خانواده‌اش را ناامید کرد تا محل اختفای او را بیابند و از او درخواست آزادی کنند. رضا معینی، مدیر سابق سازمان گزارشگران بدون مرز ایران و افغانستان گفت که این درخواست ها با سکوت مراجع قانونی مواجه شده است. هیچ دلیلی برای آزادی او ذکر نشده است. در بیشتر موارد، خانه‌ها، تلفن‌ها و رایانه‌ها برای نشانه‌های بی‌وفاداری جستجو می‌شوند.
نیلوفر حمادی، خبرنگار روزنامه شرق که ماجرای مرگ امینی را فاش کرد، از آن زمان در زندان اوین به سر می برد.
افراد دیگری مانند فرخنده عاشوری روزنامه نگار در 17 مهرماه در منزل خود در شیراز دستگیر و به مکان ناشناس منتقل شدند. او در شبکه های اجتماعی حمایت خود را از اعتراضات اعلام کرده است. نیروهای امنیتی ماندانا صادقی نویسنده و روزنامه نگار و همسرش رضا محمدی را در منزلشان در آبادان بازداشت کردند.
تعداد دستگیری 12450 نفر باید تخمینی باشد، تا حدی به این دلیل که دولت بعید است ارقام دقیق ارائه کند و اینترنت همچنان به شدت محدود است. ایرانیانی که اخیرا کشور را ترک کرده اند می گویند که مقیاس دستگیری بسیار بیشتر از آن چیزی است که غرب تصور می کرد.
به نظر می رسد جرقه این دستگیری های دسته جمعی با دستور غلامحسین محسنی اژه ای، رئیس قوه قضائیه در ۲۲ شهریور مبنی بر ضرورت بازداشت های پیشگیرانه صورت گرفته است. این دستور منجر به بازداشت زنان و فعالان صنفی از جمله مریم کریم بیگی و گلرخ ایریایی شد.
بسیاری از دستگیرشدگان یا هیچ تماسی با خانواده خود ندارند یا حداقل با آنها ارتباط برقرار می کنند.
یکی از فعالان برجسته به نام حسین رونقی دیده شد که در داخل خودرو بسته شده بود و خواستار این بود: «می‌خواهم به دادگاه بروم». از آن زمان به خانواده‌اش گفت یکی از پاهایش توسط نگهبانان زندان شکسته شده است. برادرش حسن گفت که او به شدت نگران وضعیت خود است.
در مدارس، نیروهای امنیتی از معلمان می‌خواهند که اغتشاشگران را شناسایی کنند. آنها در صورت امتناع خطر دستگیری را دارند. بنا بر گزارش ها، یک معلم تهرانی پس از تلاش برای محافظت از دانش آموزانش به دست نیروهای امنیتی جان باخت. برخی از دانشگاه‌ها نیز دانشجویان را از حضور در کلاس‌های قبل از جلسات انضباطی به دلیل مشارکت در اعتراضات منع می‌کنند.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان «ورود نیروهای امنیتی، نظامی و لباس فرم» به مدارس را «نقض حریم مدارس و فضاهای آموزشی» و «سرکوب سیستماتیک» توصیف کرده است.
می‌گوید: «ما نمی‌توانیم روی تخته سیاه وسط باروت، آتش و گلوله تمرکز کنیم. در این روزهای تاریخ ساز مردم، تعدادی از دانش آموزان بی گناه این کشور را با دل های پر از نفرت و دست های آغشته به خون به خاک و خون کشیدید و به آن مباهات کردید. خنده مست تو را همه می شنوند.»
سرویس‌های امنیتی اغلب با تظاهر به معترضان به شبکه‌های اجتماعی جوانان نفوذ کرده‌اند.
در یکی از پرحاشیه ترین برخوردها، عالیه مطلب زاده، فعال حقوق زنان و عکاس زندانی، صبح روز پنجشنبه پس از وخامت حالش به بیمارستان منتقل شد.
بسیاری از فعالان تنها در صورتی آزاد می شوند که مبالغ هنگفتی برای وثیقه بگذارند. الناز رکابی، کوهنورد رقابتی طبق گزارشات، در بازداشت خانگی قرار گرفت و این هفته به او هشدار داد که اگر در تلویزیون دولتی ظاهر نشود و بگوید تصمیم خود برای عدم رعایت حجاب در مسابقه ای در کره جنوبی یک تصادف بوده، زمین های خانواده اش را مصادره خواهند کرد. بسیاری از روحانیون خشمگین هستند که او به دلیل آنچه آنها به عنوان سرپیچی آشکار می دانند، مجازات نشده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
