گروه هنری بومی proppaNOW مستقر در بریزبن برنده جایزه معتبر جهانی شد | هنر بومی

گروه هنری بومی استرالیا proppaNOW برنده جایزه معتبری شده است که آنها را در سال آینده به نیویورک خواهد برد، زیرا هیئت داوران منتخب دریافتند که شیوه های آنها به عنوان “الگویی برای توانمندسازی سیاسی در سراسر جهان” عمل می کند.

اما انتظار آثار هنری بومی سنتی را نداشته باشید.

proppaNOW که در سال 2003 در بریزبن تأسیس شد، به منظور ارائه صدای هنرمندان بومی شهری به وجود آمد. تقریباً دو دهه بعد، این صدا جهانی شد و به گروه جایزه هنر و عدالت اجتماعی 2022-2024 جین لومبارد در عصر جمعه در ایالات متحده اهدا شد.

تونی آلبرت هنرمند Girramay، Yidinji و Kuku-Yalanji در کنار بنیانگذاران ریچارد بل، ورنون آه کی، جنیفر هرد، گوردون هوکی و مگان کوپ یکی از اعضای فعلی گروه است. او می‌گوید بیانیه مأموریت proppaNOW «به زیبایی‌شناسی بومیان نسبت می‌دهد که به طور سنتی به عنوان بومی دیده نمی‌شود».

آلبرت می گوید: «ما در مورد مسائل اجتماعی، تفسیر و سیاست زیاد صحبت می کنیم.

“ما خیلی در مورد اینجا و اکنون هستیم.”

کارین کوونی، سرپرست ارشد مرکز هنر و سیاست ورا لیست The New School’s Vera List که این جایزه را اعطا می کند، می گوید مجموعه آثار هنرمندان “اصولی را به اجرا در می آورند که اکنون در سایر نقاط جهان شروع به جلب توجه کرده اند” و “می خواهند” هنرها و جوامع عدالت اجتماعی را تقویت کنید» در نیویورک.

او می‌گوید: «عملیات proppaNOW برای جوامع در سراسر جهان مثال زدنی است، دقیقاً به دلیل عزم آن‌ها برای نگاه کردن به بی‌عدالتی به شیوه‌ای سیستمی – بررسی نهادها، ساختارهای قدرت، و قراردادهای اجتماعی – و آنها این کار را جسورانه با ارائه استدلال‌های هنری انجام می‌دهند.

در ایالات متحده، ما در حال درک تأثیر پایدار نژادپرستی و استعماری سیستمیک هستیم.»

علاوه بر میزبانی نمایشگاهی از آثار آنها، جایزه جین لومبارد proppaNOW را قادر می‌سازد تا اقامت کوتاه‌مدتی در شهر نیویورک داشته باشد، در حالی که کار آنها در کلاس‌ها ادغام می‌شود.

تنوع کار proppaNOW در نمایشگاه OCCURRENT AFFAIR که این گروه جایزه را برد، آشکار است.

بوم های گستاخانه گوردون هوکی که حاوی پیام های آشکار برای مهاجران استرالیایی است – “THE AUSTIKA” که بر بالای صورت فلکی صلیب جنوبی روی پرچم ملی نقش بسته است – در کنار یک چیدمان خیره کننده از کروم و آینه توسط مگان کوپ، ماهی هایی که در چرخش های ظریف از سقف می افتند، و تحسین برانگیز قرار دارند. goolburris یا emus، مجسمه سازی شده از سیم خاردار توسط Laurie Nilsen فقید.

سپرهای شوم ضد شورش با زغال چوب توسط ورنون آه کی در نزدیکی پرتره ریچارد بل از جو بجلکه-پترسن دیوانه که تفنگ ساچمه ای را در دست گرفته آویزان است. طرح‌های ظریف سوراخ سنجاق جنیفر هرد روی کاغذ سفید با ظرافت قدرتمندی از خشونت و مقاومت در مرز صحبت می‌کنند و به‌طور قابل‌توجهی با نقشه رنگارنگ آلبرت از استرالیا قبل از استعمار که اسکروج مک‌داک علامت دلاری را از روی سنگ در مرکز آن برمی‌گرداند، در تضاد است.

با وجود تمام تفاوت‌هایشان، آلبرت می‌گوید آنچه این آثار را متحد می‌کند این است که هر کدام با «انگی که هنوز به هنر بومی‌ها چسبیده است» مطابقت ندارند. از این رو، در تمام آن سال‌ها، نیاز به تشکیل یک جمع بود.

او می‌گوید: «ما معتقدیم که هنرمندان بومی هستیم، این وابستگی را می‌خواهیم و این واقعاً مهم است.

“[But it] برای موسسات بسیار چالش برانگیز بود که بفهمند کار ما کجاست.”

گروه بندی با هم کار کرد. در سال های پس از آن، هر هنرمند نام خود را در صحنه هنر استرالیا و به طور فزاینده ای در خارج از کشور حک کرده است.

بل – کپی سفارت چادر او سال آینده به تیت در لندن می رود – در حال انتقال به اروپا است، جایی که به گفته او «علاقه قابل توجهی» به کار او وجود دارد. او معتقد است که این تا حدودی به این دلیل است که پیام‌های سیاسی صریح او – “شما می توانید همین حالا بروید!” – مخاطبان را در آنجا به اندازه اینجا ناراحت نکنید.

او می‌گوید: «اروپایی‌ها جز بریتانیایی‌ها در استعمار این مکان دخیل نیستند.» و حتی آنها در آنچه در حال حاضر می گذرد دخیل نیستند.»

آلبرت می گوید که فرصت سفر دیدگاه هنرمندان proppaNOW را «تغییر یا به چالش کشیده است».

او می‌گوید: «وقتی در سطح بین‌المللی به کاری که ما انجام می‌دهیم نگاه می‌کنید، این فقط مربوط به بومی بودن نیست، بلکه مربوط به آن اقلیت و پیرامون جامعه است. اما برای درک این موضوع باید کشور را ترک کرد.»

و آلبرت می‌گوید که به رسمیت شناختن جایزه جین لومبارد نه تنها «فوق‌العاده» است، بلکه همکاری دوستان قدیمی را دوباره شعله‌ور می‌کند.

او می‌گوید: «این واقعاً ما را منفجر کرد، زیر ما آتشی روشن کرد تا به راه خود ادامه دهیم و گروه را به عقب برگردانیم.

Kuoni می گوید دانشجویان و اساتید دانشگاه نیویورک سال آینده را برای آماده شدن برای ورود proppaNOW صرف خواهند کرد تا اطمینان حاصل شود [we] آماده دریافت آنها و فراهم کردن زمینه های بورسیه عمومی خواهد بود.

او می‌گوید: «ما در مورد عملکرد proppaNOW هیجان زده‌ایم، نه به این دلیل که استرالیایی یا بومی است، بلکه به این دلیل که راه را نشان می‌دهد که چگونه هنر می‌تواند به جوامع فراگیرتر و عادلانه‌تر کمک کند. چیزهای زیادی برای یادگیری از آنها وجود دارد.»