به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
دومینیک لایل در حالی که دو پسرش، جوئل شش ساله و دو پسرش، میگوید: «معمولاً وقتی در جایی مانند این قدم میزنیم، «این را لمس نکن، آن را لمس نکن، دستهایت را برای خودت نگه دار». جک یک ساله در گالری پرتره سادبری هال در دربی شایر دوید.
آنها جزو اولین خانواده هایی بودند که خانه روستایی کودکان را کشف کردند، اولین تجربه میراثی در نوع خود توسط اعتماد ملی که در آن بازدیدکنندگان جوان دعوت می شوند تا اشیا را لمس کنند و هر گوشه از فضا را کاوش کنند.
بهجای اتاقهای طنابدار، کودکان میتوانند لباس بپوشند و در سالن برقصند، با کتابی در کتابخانه حلقه بزنند، در آشپزخانه کوکیهای گلی درست کنند و در گالری طولانی برای پرتره ژست بگیرند.
“این واقعا طراوت است. ما اعتماد ملی زیادی انجام می دهیم [properties] پدر جک و جوئل، جان لایل، میگوید و معمولاً ما دائماً در حال مدیریت کودکان هستیم و مطمئن میشویم که روی تختها نپرند. «معمولاً آنها نمی توانند برای رفتن صبر کنند. اما در اینجا آنها در واقع در حال یادگیری هستند.
«در یک نقطه ما گفتیم که برای مدتی خانهها را انجام نمیدهیم. ما نمی توانیم زیرا برای کودک دو ساله ما زمان سرگرم کننده ای نیست. ما سعی کردیم آنها را به کلک ابی ببریم و آن را در نیمه راه رها کردیم.
کارکنان اعتماد ملی با 100 سفیر جوان تا 12 سال کار کردند تا ایده هایی را برای سالنی که قبلاً خانه موزه کودکی تراست بود طراحی و آزمایش کنند.
یکی از سفیرها، مهنور 11 ساله، گفت که خانه “مکانی آزاد” است. او گفت: «اگر به موزههای معمولی بروید، تابلوهای زیادی وجود دارد که میگوید «دست نزنید، دور بمانید، ممکن است بشکند». “در حالی که با این، بسیاری از چیزهایی که می توانید با آنها تعامل داشته باشید، و لازم نیست نگران باشید که آیا می خواهید چیزی را رها کنید یا به چیزی ضربه بزنید.”
این خانه به سه منطقه تقسیم شده است، از جمله یک منطقه به سبک اتاق فرار که در آن خانواده ها چالش ها و معماها را با الهام از استفاده از سالن به عنوان مرکز تخلیه برای کودکان در طول حمله برق آسا تکمیل می کنند.
جودی لیز، مدیر کل سالن، گفت که کارکنان سخت تلاش کرده اند تا حفظ و حراست از ملک را با مناطق بازی تعاملی جدید متعادل کنند.
او گفت: «این واقعاً برای ما مهم است که در کنار کارشناسان حفاظت از محیط زیست کار کنیم. قبلاً طنابهای زیادی وجود داشت، اما در واقع ما به روشهای مختلف از چیزها محافظت کردهایم. ما آن را به روشهای زیادی آزمایش و آزمایش کردهایم، اما به گفتگو ادامه خواهیم داد و مطمئن خواهیم شد که همه چیز کار میکند.»
در کتابخانه، کتابهای تاریخی با میلههای کتاب اکریلیک درجه حفاظت محافظت میشوند، اقلام دارای کد رنگی هستند تا نشان دهند با چه چیزهایی میتوان کار کرد، و عکسهای جوجه تیغی روی اقلامی قرار میگیرند که نباید آنها را لمس کرد.
لیدز گفت: «برای ما مهم است که عشق مادامالعمر به میراث را ایجاد کنیم، و این مهم است که در فضایی باشیم که همه بتوانند بیایند و تجربهای واقعا مثبت داشته باشند».
این خانه که در سال 1967 توسط خانواده ورنون به نشنال تراست اهدا شد، به خاطر فضاهای داخلی و مجموعه های سبک ژاکوبین و پلکان بزرگ که اخیراً تحت بازسازی 70000 پوندی قرار گرفته است، مشهور است.
لوسی آرمسترانگ بلر، متصدی میراث فرهنگی، گفت که این ملک تا حد زیادی دست نخورده باقی مانده است و هر چیزی که اضافه شده بود قابل جابجایی است، اما آنها “تفسیر متفاوتی روی آن گذاشته اند”.
او گفت: “اعتماد ملی مبتکر افتتاح خانه روستایی در دهه 1950 یا حتی قبل از آن بود، و ما طناب هایی را ایجاد کردیم که همه در مسیر بازدیدکنندگان رفتند، زیرا این خواسته عمومی بود و ما فکر می کردیم مردم می خواهند.” .
“اما همه چیز تکامل یافته است. ما به دنبال ایجاد تغییرات شدید نیستیم، اما میخواهیم مردم این فضاها را دوست داشته باشند و در آنها ساکن شوند، نه اینکه از طریق یک کانال به سرعت از آنها عبور کنند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.