همزمان با دیدار رهبران، چینی‌ها امیدوارند که محدودیت‌های «صفر کووید» پایان یابد

پکن — در حالی که حزب حاکم کمونیست چین در این هفته کنگره برگزار می‌کند، بسیاری از ساکنان پکن بر روی موضوعی متمرکز شده‌اند که در دستور کار رسمی نیست: آیا پایان جلسه باعث کاهش سیاست‌های گاه و بی‌مصرف «صفر کووید» می‌شود که زندگی را مختل می‌کند و اقتصاد؟

به نظر می رسد آرزویی است. در حالی که جهان به سمت سبک زندگی پس از همه‌گیری حرکت می‌کند، بسیاری از مردم در سراسر چین چندین بار در هفته برای آزمایش‌های کووید-19، محدودیت‌هایی در سفرشان به مناطق دیگر، و امکان همیشه برای قرنطینه کردن جامعه صف می‌کشند.

ژانگ ییمینگ، 51 ساله، این هفته در پارکی در پکن گفت: “هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم.” اگر به وضعیت خارج از کشور نگاه کنیم، مانند ایالات متحده که در آن بیش از یک میلیون نفر جان خود را از دست داده اند، درست است؟ در چین، اگرچه درست است که برخی از جنبه های زندگی ما راحت نیست، مانند سفر و اقتصاد، اما به نظر می رسد که راه حل خوبی وجود ندارد.

مردم به دو دلیل چشم به کنگره حزب دارند که شنبه پایان می یابد. این نشست که هر پنج سال یک بار برگزار می شود و دستور کار ملی پنج سال آینده را تعیین می کند، می تواند سیگنال هایی از تغییرات احتمالی در جهت گیری سیاست ها ارسال کند.

ثانیاً، مقامات همیشه کنترل‌ها – COVID-19 و غیره – را قبل و در طول یک رویداد بزرگ سخت‌تر می‌کنند تا سعی کنند اختلالات یا حواس‌پرتی‌ها را از بین ببرند، تا بتوانند پس از پایان رویداد، کنترل‌ها را کاهش دهند.

با این حال، به نظر می رسد هر گونه امیدی برای تسهیل پیش از کنگره از بین رفته است. روزنامه حزب کمونیست، پیپل دیلی، مجموعه‌ای از نظرات را در مورد اثربخشی رویکرد «صفر کووید» چین منتشر کرد و مقامات بهداشتی هفته گذشته گفتند چین باید به آن پایبند باشد.

شی جین پینگ، رهبر چین، در مراسم افتتاحیه کنگره از این سیاست تمجید کرد. او گفت که سلامت و ایمنی مردم را در اولویت قرار داده و از آن محافظت کرده است و به “دستاورد فوق العاده ای در ایجاد تعادل بین واکنش همه گیر و توسعه اقتصادی و اجتماعی” رسیده است.

پس از شیوع اولیه در اوایل سال 2020 که منجر به کشته شدن بیش از 4000 نفر و پر شدن بیمارستان ها و سردخانه ها شد، چین تا حد زیادی در رام کردن ویروس موفق بود در حالی که سایر کشورها غرق در آن بودند – تضادی که در تبلیغات حزب کمونیست به گوش می رسد.

سپس Omicron در اواخر سال 2021 آمد. چین مجبور شد محدودیت‌های گسترده‌تری را برای کنترل نوع پرسرعت‌تر اعمال کند، کل شهرها را قفل کند و آزمایش‌های منظم تقریباً کل جمعیت 1.4 میلیارد نفری را آغاز کند.

این اقدامات نارضایتی در حال جوشیدن را به وجود آورده است که با مواردی از اجرای سختگیرانه که در برخی موارد پیامدهای غم انگیزی داشته است، تغذیه شده است.

در طول قرنطینه دو ماهه شانگهای در بهار گذشته، ویدئوهایی که به طور گسترده در رسانه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد نشان می داد که مقامات درهای آپارتمان را شکستند تا ساکنان ناخواسته را به مراکز قرنطینه بکشانند. کودکان نیز از والدین خود جدا شدند، زیرا یکی یا دیگری آلوده بود.

مواردی از بیمارستان ها که به دلیل قوانین همه گیر درمان را انکار می کردند، خشم را برانگیخت، از جمله زنی در حال زایمان که نوزاد خود را پس از اینکه در طول قرنطینه شهر شیان اجازه ورود به بیمارستان را ندادند، از دست داد، زیرا نمی توانست کووید منفی را نشان دهد. 19 نتیجه آزمایش.

در حالی که اعتراضات عمومی در چین نسبتاً نادر است، برخی از مردم در شانگهای و دندونگ برای اعتراض به قرنطینه های شدید و طولانی مدت به خیابان ها آمدند.

هفته گذشته، سه روز قبل از افتتاح کنگره، بنرهایی بر فراز یک جاده مرتفع پخش شد که خواستار سرنگونی شی و پایان دادن به سیاست «صفر کووید» بود. این حادثه حداقل به یک شهر دیگر سرایت کرد، جایی که عکس های به اشتراک گذاشته شده در توییتر بیانیه های مشابهی را نشان می دهد که در ایستگاه اتوبوس در شهر شیان منتشر شده است.

اندی چن، تحلیلگر ارشد Trivium China، یک شرکت مشاوره سیاستی که مقر آن در پکن است، گفت که محدودیت های فراتر از کنگره حزب نباید تعجب آور باشد.

وی با اشاره به فقدان واکسن موثر و نبود قوانین قرنطینه خانگی صحیح گفت: «همه شرایطی که دولت را مجبور کرده است تا کووید صفر را اجرا کند، واقعاً تغییر نکرده است.

با وجود اینکه واکسن‌ها به‌طور گسترده در دسترس هستند، نسخه‌های خانگی چین به خوبی واکسن‌های Pfizer، Moderna و سایر واکسن‌های توسعه‌یافته در جاهای دیگر کار نمی‌کنند. چین همچنین در برابر دستورات واکسن مقاومت کرده و نرخ واکسیناسیون را پایین نگه داشته است. تا اواسط اکتبر، 90 درصد دو شات دریافت کرده بودند، اما تنها 57 درصد یک شات تقویت کننده داشتند.

مقامات پکن در طول کنگره سیاست های سختگیرانه کروناویروس را دو چندان کرده اند.

پست‌های بازرسی بزرگراه‌های داخل شهر به شدت تحت نظارت پلیس قرار دارند و همه ورودی‌ها باید یک کد «سبز» را در برنامه تلفن همراه نشان دهند تا ثابت کنند به مناطق با خطر متوسط ​​یا پرخطر سفر نکرده‌اند.

برخی از خطوط اتوبوس های شهری بین پکن و شهر همسایه تیانجین و استان هبی از 12 اکتبر به حالت تعلیق درآمده است.

هر کسی که در یک شهر، منطقه یا محله ای بوده است که در آن حتی یک مورد ابتلا به ویروس کرونا در آن طی هفت روز شناسایی شده باشد، از ورود به پایتخت چین منع می شود.

در داخل شهر، زندگی روزمره ساکنان توسط کدهای بهداشتی آنها دیکته می شود. آن‌ها باید از یک برنامه برای اسکن کد QR هر مکانی که وارد می‌شوند استفاده کنند تا وضعیت خود را نشان دهند و محل نگهداری خود را ثبت کنند.

بدون کد سبز و جواب منفی تست کرونا در عرض 72 ساعت، افراد اجازه ورود به ساختمان های اداری، مراکز خرید، رستوران ها و سایر مکان های عمومی را ندارند. این سیاست به این معنی است که اکثر جمعیت بیش از 21 میلیون نفری پکن حداقل دو تا سه بار در هفته آزمایش کرونا می‌دهند.

و همیشه خطر یک قرنطینه ناگهانی وجود دارد. مقامات با لباس های هزمت این هفته از ورود به جوامع سرپوشیده در منطقه فنگتای محافظت کردند، جایی که پنج محله در طبقه بندی پرخطر قرار گرفته اند. ساکنان اجازه خروج از مجتمع های خود را نداشتند و برخی از مغازه ها مجبور به تعطیلی شدند.

دکتر یانژونگ هوانگ، مدیر بخش، گفت: در حالی که کنگره حزب نقطه عطفی را که برخی انتظار داشتند فراهم نکرده است، ممکن است به نقطه ای تبدیل شود که دولت شروع به ایجاد زمینه برای روند طولانی کاهش محدودیت ها کند. مرکز مطالعات جهانی بهداشت در دانشگاه ستون هال و کارشناس بهداشت عمومی در چین.

برخی عوامل حاکی از آن است که دولت عجله ای برای گشایش نخواهد داشت، از جمله پذیرش گسترده این سیاست در میان کسانی که ناراحت هستند اما قرنطینه های طولانی یا مکرر را تجربه نکرده اند.

چن گفت: «اکثریت قریب به اتفاق جمعیت بدون تأثیر به زندگی خود ادامه می‌دهند، و این سیاست از دیدگاه دولت برای اجرای آن بسیار بهتر از به‌عنوان مثال، اجبار کردن واکسن از طریق جمعیت است.»

اما هوانگ به نشانه هایی از بی ثباتی اجتماعی، به ویژه در میان طبقه متوسط ​​و ساکنان شهری اشاره کرد.

او گفت: “من فکر می کنم سوال این است که آیا به نقطه اوج رسیده است که مردم واقعاً این را دیگر قابل قبول نیست.” “ما دیگر نمی توانیم آن را تحمل کنیم. باید دید حتی در شهرهای بزرگ، می دانید که چگونه مردم مایلند اقدامات سختگیرانه را تحمل کنند.»

———

جی از بانکوک گزارش داد. الیویا ژانگ و وین ژانگ، تولیدکنندگان ویدئوی آسوشیتد پرس مشارکت داشتند.