دیوید رایا برنتفورد را در مرگ نجات داد تا در دربی با چلسی امتیاز کسب کند | لیگ برتر

گراهام پاتر هر دو روش را امتحان کرد. سرمربی چلسی از ابتدا با پسران آکادمی همراه شد و زمانی که به یک برنده نیاز داشت به گروه گران قیمت روی نیمکت خود روی آورد. با این حال، پس از آن، پاتر اعتراف کرد که حمله چلسی هنوز نیاز به بازسازی بیشتری دارد. رسیدن این حمله خیلی طول کشید و اگرچه ورزشگاه در مراحل پایانی یک مکان مضطرب بود، اما سرپیچی برنتفورد تضمین کرد که راهی برای عبور وجود ندارد.

اتان پینوک وجود رحیم استرلینگ را انکار کرد که مهاجم مطمئن بود که گل برنده را به ثمر می رساند. دیوید رایا سیوهای حیاتی انجام داد. چلسی تیراندازی از کریستین پولیسیچ، درخشش های پیر امریک اوبامیانگ و نویدبخش کارنی چوکوومکا داشت، اما برنتفورد قلب و سازمانی داشت.

تیم توماس فرانک بیش از یک امتیاز شایستگی داشت و می توانست استدلال کند که اگر ایوان تونی آخرین مهاجمی نمی شد که کشف کرد کپا آریزابالاگا به یکی از بهترین دروازه بانان لیگ برتر تبدیل شده است، یک پیروزی معروف نصیب آنها می شد. سه توقف Arrizabalaga از Toney نقطه مثبت اصلی پاتر بود. چلسی برای مدت طولانی در خط دفاعی شکست خورده بود و اگرچه در رده چهارم باقی مانده است، منچستریونایتد قبل از دیدار شنبه استمفوردبریج تنها یک امتیاز از آنها عقب است. پاتر که برد پنج مسابقه ای او به پایان رسیده است، گفت: «آنها موقعیت هایی داشتند. “ما فرصت هایی داشتیم. یک نکته درست بود.»

پاتر با فیزیک بدنی برنتفورد برخورد می‌کرد، همان‌طور که دو مدافع جلوی آنها متشکل از تونی و برایان امبومو «دردسر» می‌کردند، و آن شبی بود که چلسی به دنبال انگولو کانته بود. هیچ کس برای خنثی کردن انرژی برنتفورد مجهزتر نبود و هیچ چیز به اندازه ی جورجینیو که تلاش می کرد با امبومو عقب نماند در حالی که او سمت چپ را پاره کرد و فرصتی زودهنگام برای تونی ایجاد کرد، نبود استحکام چلسی را در میانه میدان خلاصه نمی کرد.

چلسی در حاشیه زندگی می کرد. پاتر بسته را به هم ریخته بود و پنج تغییر نسبت به پیروزی مقابل استون ویلا ایجاد کرده بود، اما انسجام کمی وجود داشت. مارک کوکورلا در پست دفاع چپ دست و پنجه نرم کرد و کیفیت اولیه از برنتفورد بود. آنها سریع و دیوانه، باهوش و پویا بودند و زمانی که مادز رورسلو از سمت راست عبور کرد تا تونی یک سیو هوشمندانه از آریزابالاگا بگیرد، تقریباً پیشتاز بودند.*

فرانک گفت: “من به تیمم بسیار افتخار می کنم.” من عاشق نگرش و اخلاق کاری و شدت کار هستم. باورنکردنی تاثیرگذار است که ما کار را برای آنها سخت می کنیم. بچه ها خیلی ناامید هستند که ما برنده نشدیم. اگر برنده ای بود، باید ما بودیم.»

برنتفورد از اعتماد به نفس غوغا کرد. مدافعان کناری آنها، رورسلو و ریکو هنری، با فشار بالا حرکت کردند. تعویض بازی ثابت بود و بخشی از برنامه این بود که روبن لوفتوس چیک را که جای ریس جیمز در بال راست را پر می کرد، تقویت کرد. پاتر گفت: “آنها کنترل را برای شما دشوار می کنند.” “آنها آن را ناپایدار می کنند.”

لازم بود کانر گالاگر ناخوشایند از زمین خارج شود و متئو کواچیچ به همراه جورجینیو شریک شود تا چلسی جای پای خود را به دست آورد. سزار آزپیلیکوئتا به جلو خزید تا رایا را از فاصله دور آزمایش کند. آرماندو بروجا، با سرعت و قدرت تمام در اولین شروع خود برای باشگاه دوران کودکی خود، شروع به ترساندن بن می کرد.

با این حال حملات بسیار زیادی در پای کای هاورتز شکسته شد. میسون مانت نیز به‌طور غیرعادی ساکت بود و برنتفورد آسیب‌پذیری‌هایی را در سه خط دفاعی چلسی دید. کالیدو کولیبالی وقتی خود را در چالشی با فرانک اونیکا فروخت، نتوانست قانع کند. سپس Loftus-Cheek اشتباهی در مورد صدور مجوز قضاوت کرد و Arrizabalaga را مجبور کرد تا دوباره Toney را رد کند.

برنتفورد فرصت های خود را داشت. تونی در منطقه پریشان شد و کولیبالی مانع شد. یک گل ضعیف از امبومو بود که در دقیقه 50 مستقیماً به آریزابالگا ضربه سر زد.

ترس از یک مشت مکنده بیشتر شد. پاتر روی نیمکت خود اسلحه داشت و بعد از یک ساعت تغییرات را به صدا درآورد، معرفی پولیشیچ، استرلینگ و چوکوومکا برای کوکورلا، مانت و بروجا که به چلسی اجازه داد تا به حالت هجومی بیشتری تغییر کند. از پاتر جسورانه بود. استرلینگ از دفاع چپ تهدید کرد و چوکوومکا که از زمان پیوستن به ویا تنها 4 دقیقه برای چلسی بازی کرده بود، سرزنده بود. این بازیکن 18 ساله برنتفورد را آزمایش کرد که نیاز داشت رایا با یک ضربه هاورتز هوشیار باشد.

با این حال هاورتز به خوبی توانست 81 دقیقه دوام بیاورد و راه را برای اوبامیانگ باز کند. برنتفورد نیز یک فرصت دیرهنگام داشت، آریزابالاگا تونی را دفع کرد، و اگر چوکوومکا در وقت های تلف شده رایا را شکست می داد، سخت بود.