درخشش انگلیس و ایتالیا در حالی که نیوکاسل ثابت کرد میزبان کامل جام جهانی است | لیگ راگبی

اسo آن آخر هفته افتتاحیه بود. دو تا از پنج مسابقه در نیوکاسل برگزار شد و به نظر می رسد که همه در شهر از آن لذت زیادی برده اند – به غیر از ساموآ، اسکاتلند و کسانی که سیستم صوتی مراسم افتتاحیه را اجرا می کردند.

هنگامی که بعدازظهر شنبه در داخل پارک سنت جیمز سکوت فرود آمد، زیرا قرار بود رویداد پیش از مسابقات به اوج برسد، کمک کرد که ریکی ویلسون، خواننده اصلی Kaiser Chiefs نه تنها یک خواننده پرانرژی، بلکه پسرخوانده مرحوم ادی وارینگ، راگبی نیز باشد. مربی لیگ، مفسر و مجری تلویزیون. ویلسون باید فکر می کرد “عمو ادی چه کار می کرد؟” او به سرعت روح صدای نمادین لیگ دهه 1970 و It’s a Knockout را با بالا و پایین کردن خط لمسی هدایت کرد و جمعیت را به حالت مهمانی رساند. تا زمانی که ادامه داشت سرگرم کننده بود.

این تورنمنت با میزبانی انگلستان در مقابل ساموآ آغاز شد که تاثیرگذارترین عملکرد آن رقص جنگی سیوا تاو آنها بود. از آن به بعد، به سرعت برای مدعیان عنوان قهرمانی به سراشیبی رفت. مطمئنا پس از شکست 60-6 آنها در این تورنمنت راه بازگشتی وجود ندارد.

هر چیزی که ممکن است برای ساموآ اشتباه کند، اشتباه کرده است: توپ‌های رها شده، تکل‌های از دست رفته، تصمیم‌های داور ویدیویی، آسیب‌دیدگی‌های جدی، ضربه‌های اوت به صورت کامل، حذف نشدن از فاصله ۱۰ متری و سطل گناه. مشخص بود که کدام یک از تیم‌ها تنها پنج روز قبل تمرینات خود را با هم آغاز کرده‌اند و از نوامبر 2019 بازی نکرده‌اند. رقابت برای اینکه ببینیم چه کسی از بین مت پریش و لیز تراس، رئیس محصور ساموآ، بیشترین دوام را دارد، گردن و ضربان دارد.

جو داخل ورزشگاه فروکش کرد و جاری شد. تعجب آور بود که 43119 نفر در مواقعی چقدر می توانند ساکت باشند. 6 دقیقه اول 10 بازی طول کشید، 20 دقیقه اول بیشتر از 26. مصدومیت جدی تایرون می به این معنی بود که 80 دقیقه بعد از شروع بازی، ما فقط 45 بازی کرده بودیم. در آزمون، زمزمه‌هایی که توسط دورهای پراکنده تشویق، فریاد و هلهله از بخش‌های مختلف زمین قطع می‌شد.

گویا می‌دانست که باید همه چیز را بیدار کنند، گالوگیت اند با شعارهای «انگلیس» پاسخ داد – به طور قابل توجهی نه فوتبال «In-ger-lund» – و تا زمانی که تیم میزبان شکست خورد، هواداران غرش کردند. آنها پس از چندین بار تلاش برای راه اندازی مجدد برمی گردند. سام تامکینز آن را به عنوان “خاص – بهترین جمعیتی که در مقابل انگلیس بازی کردم” توصیف کرد.

انگلستان در چیزی که از یک معاینه بدنی وحشیانه به یک تمرین بدون مخالفت تبدیل شد، با شکوه بود. حرکتی که در نیمه اول تماما در سمت راست بود، در نیمه دوم به سمت چپ تغییر کرد. تماشاگران حاضر در جایگاه Milburn خوش شانس بودند. هربی فارنورث، دانش‌آموز سابق اسکیپتون که اکنون یک ستاره شناخته شده بریزبن برانکوس است، در حالی که خورشید تاین‌ساید سرانجام جای خود را به ابرهای تاریک پیش‌بینی‌شده داد، یونجه درست کرد.

پای راست تامی مکینسون تحت عمل جراحی قرار گرفت، از هر نقطه‌ای که در خط تماس قرار می‌گیرد، تبدیل‌ها را شروع می‌کرد، با باز شدن آسمان‌ها، آسمان روی ساموآ فرود آمد. قیصر چیفز تنها موفق شده بود یک آهنگ را اجرا کند، اوه خدای من، قبل از اینکه قدرت دمیده شود و آهنگ “من هرگز اینقدر دور از خانه نبوده ام” را می خواند. بسیاری از بازیکنان ساموآ این کار را نکرده بودند – و این نشان داد.

جای تعجب نیست که Shaun Wane بعد از بازی درخشان بود. سرمربی تیم ملی انگلیس گفت: “نگرش من این است که خوشحال خواهم شد، اما هرگز راضی نخواهم بود.” «ما از آن ملتی نیستیم که به پشت خود دست بزنیم و سرگردان شویم. ما نمی گوییم: “مراقب باش، به ما نگاه کن.” اجتناب از تونگا؟ ما به دوری از مردم فکر نمی کنیم. من باید برنده شوم. ما باید برنده شویم.»

عملیات در نیوکاسل بعدازظهر یکشنبه چهار مایل به سمت شمال غربی حرکت کرد. اسکاتلند با لباس‌های کیلت و کلاه‌های تارتان به پارک کینگستون غوطه‌ور شد، مانند گروهی از گرامپیان که به عمارت پیکی بلایندرز حمله می‌کنند، اما سپس نتوانست همان سبک را در برابر ایتالیا در زمین مصنوعی نشان دهد.

با هر کدام شش نفر از اولین‌ها، هیچ یک از طرفین چیز زیادی درباره دیگری نمی‌دانستند. اسکاتلند به ستاره های NRL و سوپر لیگ خود، یوان آیتن، کین لینیت و رایان بریرلی نیاز داشت تا تفاوت بین دو تیمی باشند که هر دو مملو از بازیکنانی از رقابت های سطح دوم انگلیس و استرالیا بودند. اما هر سه تلاش کردند تا در مقابل دفاع سرسخت ایتالیا تأثیر بگذارند، فقط متی راسل، مدافع کناری و جوردی، سام لاکلی را پشتیبانی می‌کردند که باعث نگرانی تیم لئو اپی‌فانیا شد، تیمی که زود کنترل را به دست گرفت و هرگز آن را رها نکرد.

همانطور که انتظار می رفت، با توجه به اینکه مرز تنها 65 مایل دورتر است، اسکاتلندی ها در میان جمعیت 6206 نفری پراکنده بودند، اما در شکست 28-4 به آنها فرصت چندانی برای تشویق نداشتند. باز هم بازی بی نهایت کند بود. فقط پنج دقیقه بعد با چهار دقیقه تأخیر روبرو شدیم زیرا داور ویدیویی رابرت هیکس تصمیم گرفت راسل گل نزده است. مدت زمانی که تصمیمات داور ویدیویی اتخاذ می شود باید فورا مورد بررسی قرار گیرد. که لحن یک مسابقه شکسته و کسل کننده را تنظیم کرد.

جیک مایزن، وینگر چپ ایتالیا، هت تریک کرد، اما حتی خودش هم می دانست که این یک بازی کلاسیک نیست. مایزن، که در جام کوئینزلند برای Sunshine Coast Falcons به عنوان مرکز بازی می کند، اذعان کرد: “گاهی اوقات زشت بود.” ما نشان دادیم که چقدر در مورد حضور در اینجا جدی هستیم. ما اینجا نیستیم که شرکت کنیم. ما اینجا هستیم تا بتوانیم آن را مشت کنیم و احترامی را که لایق آن هستیم به دست آوریم – و این کار را با دفاع خود انجام می دهیم.

اپی‌فانیا به‌طور قابل‌توجهی از تلاش‌های دفاعی تیمش هیجان‌زده بود. مربی سابق یورک گفت: «این خاص بود. ما برای چند هفته در مورد آنچه که انتظار می رود صحبت کرده ایم و شما فقط امیدوار هستید که در بازی اینطور شود – و اینطور شد. شما آن لحظاتی را که بازیکنان از ناامید شدن یکدیگر امتناع می ورزند، گرامی می دارید. خارق العاده.”

تلاش دیرهنگام لاچلان والمزلی، که تمام بعد از ظهر مشغول بود، برای تشویق اسکاتلندی ها بسیار ناچیز بود. بریرلی ناامید گفت: “بازیکنان جوان ما باید یاد بگیرند که شما باید امتیاز کسب کنید.” “شما نمی توانید راه خود را به خط تقلب کنید. بازیکنان تازه شروع به ساختن چیزها کردند. اما نمی‌خواهم آنطور که باید در مورد خوب بودن ایتالیا صحبت کنم. آنها فوق العاده بودند.» ایتالیا ممکن است در گروه شوک ایجاد کند. دیدار آنها مقابل فیجی که روز شنبه در لیدز از استرالیا با نتیجه 42 بر 8 شکست خورد، ارزش دیدن را دارد.

هر اتفاقی که بیفتد، لیگ بزرگ راگبی سال آینده در نیوکاسل بازخواهد گشت، زمانی که (احتمالاً آخرین) هفته جادویی در اوایل ژوئن برگزار شود. با حضور 49235 نفر در دو بازی آخر هفته و هزاران نفر در مرکز شهر در شنبه شب، با پوشیدن انبوهی از پیراهن‌های قدیمی بریتانیای کبیر و باشگاه‌ها، و همچنین تعداد زیادی از پیراهن‌های فعلی انگلیس، شواهد زیادی وجود داشت که طرفداران بریتانیایی می‌خواهند. لیگ بین المللی با توجه به اینکه باشگاه قهرمانی نیوکاسل تاندر به‌تدریج هسته‌ای برای حمایت از این ورزش ایجاد می‌کند، و فضای شهری بزرگ برای رویدادهای مهم، نیوکاسل میزبان ایده‌آلی است. لیگ راگبی این مکان را به خطر می اندازد.

آنچه آنها گفتند

زمانی که وین شنید که ویکتور رادلی برنده جایزه بهترین بازیکن مسابقه شده است، مانند هر کس دیگری مبهوت به نظر می رسید. با توجه به اینکه جک ولزبی با شکوه بود، جورج ویلیامز ماه‌ها بهترین بازی خود را انجام داده بود و تعداد زیادی از بازیکنان دیگر فوق‌العاده بودند، جای تعجبی نداشت که وین ابروهایش را بالا انداخت و گفت: «دیگر بازیکنان می‌توانستند این کار را انجام دهند. رادها می توانند خیلی بهتر از این بازی کنند.”

اخبار درباره: رونالدو مولیتالو، نیوزلند

رونالدو مولیتالو، بازیکن کرونولا شاکس که هنوز 22 سال سن دارد، و با بازی برای سومین تیم بین‌المللی خود که در سال 2019 نیز نماینده ساموآ و ایالات متحده آمریکا بوده است، به اندازه کافی رشد کرد که توسط کیوی‌ها برای دیدار میان فصل با تونگا انتخاب شد. او یکشنبه شب یک تلاش به ثمر رساند و در چندین موقعیت دیگر مقابل لبنان در فضا منفجر شد و نشان داد که می تواند ستاره مسابقات باشد.

خاطره جام جهانی

چند حضور کم در آخر هفته باید در چارچوب قرار داده شود. در سال‌های اخیر نه تنها هیچ یک از تیم‌های درگیر با بازی منظم علاقه‌ای به خود جلب نکرده‌اند، بلکه تعداد کمی از کشورهای لیگ کوچک تا به حال جمعیت زیادی را در زمین‌های بی‌طرف در انگلیس جذب کرده‌اند. جام جهانی 2000 را به یاد بیاورید که تنها 3044 نفر استرالیا را در هال روسیه را نابود کرد و تنها 2496 نفر به گلاستر رفتند، جایی که کیوی ها لبنان را در هم شکستند. ناامیدی اصلی تا کنون حضور 5435 نفری بود که نیوزلند را با نتیجه 34-12 لبنان در وارینگتون تماشا کردند، که تکرار جام جهانی 2017 بود، زمانی که فضاهای خالی در چندین زمین NRL وجود داشت. مردم محلی ممکن است با کرایه دو هفته‌ای خود از بین بروند.

خارج از ضبط

خروج کوپر جانز از ترکیب ایتالیا در آستانه مسابقات به دلیل آزادی او از طوفان ملبورن در پایان سپتامبر بود. با پیشنهادات چند باشگاه NRL روی میز، جانز احساس کرد عاقلانه است که آنها را با از دست دادن شروع پیش فصل به خطر نیندازد، زیرا همه شرکت کنندگان در جام جهانی طبق قرارداد موظف به بررسی هستند. برادرش جک نیز با مصدومیت شانه خود در رده های آتزوری غایب است، در حالی که ترنت لویرو، مهاجم استورم، مشکل کمر در فینال NRL را تشدید کرد.

بدون نیاز به کلاه ایمنی را دنبال کنید توییتر و فیس بوک