خلوتگاه منطقه دریاچه کورت شویترز پیشگام هنر برای توسعه فروخته می شود | مدرنیسم

عیاشی هایی با لباس های عجیب و غریب فانتزی شنبه شب در کنار ویندرمر جمع شدند تا میراث هنرمند کورت شویترز و جنبش پوچ گرایانه Merz را گرامی بدارند. آموزش تانگو و چارلستون در آمبلساید با اولین توپ دادا/مرز دنبال شد. اما در پشت موسیقی رقص نوسانی سال‌های بین جنگ، نت غم‌انگیزتری در ساحل دریاچه به صدا درآمد.

برای یاد و خاطره شویترز، هنرمند ضد فاشیست آلمانی که در منطقه دریاچه زندگی می کرد، ضربه ای جدی خورده است. انبار مشهور Merz که 75 سال پیش در زمینی در کنار روستای Elterwater ایجاد کرد و زمانی مورد حمایت شورای هنر انگلستان قرار گرفت، قرار است فروخته شود. علیرغم کمک‌های اخیر هنرمندان برجسته بریجت رایلی، آنتونی گورملی، دیمین هرست و تاسیتا دین، این استودیوی هنری روستایی که قرار بود به نقطه عطفی در مسیر برنامه‌ریزی شده شویترها تبدیل شود، ماه آینده تعطیل خواهد شد و احتمالاً توسعه تجاری خواهد داشت.

ایان هانتر و سلیا لارنر، فداییان Schwitters که از سال 2006 انبار را حفظ کرده و از آن دفاع کرده اند، سرانجام از نبرد خود برای حفظ آن برای آیندگان دست کشیدند. هانتر گفت: «این یک لحظه واقعاً تکان دهنده برای ما است. این سایت بسیار مهمی است که برای بسیاری از هنرمندان از جمله معمار فقید زاها حدید ارزش قائل است. اما پول ما تمام شده است و باید در سال جدید کل ملک را برای فروش بگذاریم.»

ایده‌های خرابکارانه شویترز که از دادا، مکتب پوچ‌گرای هنری اروپایی سرچشمه می‌گیرد، به هنر بریتانیا شکل می‌دهد، بیشتر شبیه کارهای هم‌عصران مشهور او، مجسمه‌سازان باربارا هپ‌ورث و هنری مور. استفاده او از اشیاء و زباله های یافت شده برای ایجاد کلاژ و تصاویر شگفت انگیز، پایه های هنر پاپ و صحنه پررونق هنر مفهومی امروزی را بنا نهاد.

از شویترز هرگز در یک مقیاس بزرگداشت نشده است، اگرچه مجسمه نیم تنه این هنرمند روز پنجشنبه در خارج از موزه فرهنگی امبلساید، آرمیت، قبل از مراسم افتتاحیه مراسم جشن مرز در شنبه شب، رونمایی شد. این هنرمند یک بار گفت حداقل 60 سال طول می کشد تا تأثیر دیدگاه خلاقانه او به طور گسترده درک شود.

شویترز که در سال 1887 در هانوفر به دنیا آمد، در سال 1937 از دست نازی ها گریخت و سپس مدتی را در اردوگاه های بازداشت در نروژ و بریتانیا گذراند و در نهایت در کامبریا ساکن شد. اگرچه هرگز رسماً در مدرسه دادا در برلین پذیرفته نشد، اما هنر او برگرفته از نگرش های آنارشیک آن بود. کلمه خود او برای هنرش، “مرز” ساخته شد، درست مانند اصطلاح دادا.

او یک قرن پیش ایده یک Merzbau یا استودیو هنری به عنوان یک شیء هنری را در آلمان مطرح کرد. در ماه‌های آخر زندگی‌اش روی فضای داخلی انبار خود در Elterwater کار می‌کرد که به‌عنوان آخرین سهم بزرگ خود می‌دید. او تصور می کرد که این غار تبدیل به یک غار مدرنیستی می شود، با آثاری که در دیوارهای سیمانی جاسازی شده است. بیشتر کارهایی که او قبل از مرگش در سال 1948 موفق به تکمیل آن شد، اکنون در گالری هاتون نیوکاسل به نمایش گذاشته شده است.

هانتر و لارنر که به طور مشترک Littoral Trust را برای محافظت از انبار Merz تأسیس کردند، می گویند که در دهه گذشته 9 درخواست قابل توجه برای تمدید بودجه شورای هنر ارائه کرده اند که علیرغم حمایت چهره های برجسته از جمله ملوین براگ، پخش کننده، هر یک رد شده است. و وزیر سابق هنر محافظه کار اد وایزی.

زمانی که آینده سازه در سال 2014 نامشخص به نظر می رسید، لرد براگ گفت که انبار Merz را به عنوان “یک سهم برجسته در درک هنر معاصر” می بیند. وی افزود: برای به ثمر رساندن آن دقت و تلاش زیادی شده است. فکر کردن به اینکه به خاطر یک کمک مالی متوسط ​​از بین می رود، از اولویت های شورای هنر بسیار بد سخن می گوید.

تا چند ماه پیش، این تراست امیدوار بود تا انبار سنگی را از توسعه خصوصی محافظت کند و تلاش ناموفقی برای ایجاد کنسرسیومی برای خرید سایت برای عموم داشت.

هانتر توضیح داد: «این تابستان متوجه شدیم که چقدر خسته بودیم. من 75 ساله و سلیا 85 ساله هستم. ما قبلاً دو خانه خود را در این منطقه فروخته ایم تا هزینه نگهداری انبار را تأمین کنیم و هیچ کار دیگری نمی توانیم انجام دهیم. این شورای هنری بود که در ابتدا ما را تشویق کرد که این پروژه را بپذیریم، و آنها با بودجه سرمایه و با حمایت از برنامه هنری ما سخاوتمندانه بودند. اما آنها نظر خود را تغییر دادند و دلیل آن را به ما نگفتند.»

هفته گذشته، انبار محل برگزاری آخرین رویداد هنری ضد فاشیستی با الهام از موضع سیاسی شویترز بود. این اثر هنرمندانی را که تحت تعقیب رژیم نازی “منحط” قرار گرفتند، نشان داد و امسال نیز یادبود 600 کودک و مادری را که در بمباران روسیه در مدرسه هنر ماریوپول در ماه مارس کشته شدند، گرامی داشت.

ما قبلاً از سوی بسیاری از خریداران که می خواهند زمین را توسعه دهند، علاقه داشته ایم. بهترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم، تنظیم یک پیمان محدودکننده است که امیدواریم انبار را از نابودی حفظ کند.»

شورای هنر انگلستان گفت: “ما می دانیم که Littoral Arts تصمیم گرفته است انبار Merz را بفروشد و ما سال ها فداکاری ایان و سلیا را به آن اختصاص داده اند. با توجه به اشتیاق و تعهدی که آنها نسبت به کارهای شویترز نشان داده اند، این تصمیم برای آنها باید دشوار بوده باشد.

این پروژه در گذشته از شورای هنر کمک های مالی دریافت کرده است که شامل سرمایه گذاری در مطالعه امکان سنجی پروژه می شود. قابل درک است که رقابت زیادی برای تامین مالی قرعه کشی ملی از سوی شورای هنر وجود دارد و ما نمی توانیم تمام پروژه هایی را که برای ما درخواست می شود تامین کنیم. ایان و سلیا متولیان وفادار سایت بوده‌اند و ما برای آنها آرزوی موفقیت در تضمین آینده‌ای برای آن داریم.»