“تراژدی برای درختان”: خشک شدن خاکستر جنگل های شکننده بریتانیا را ویران می کند | از بین رفتن خاکستر

ذخیره‌گاه طبیعی واربورگ یکی از جواهرات تپه‌های چیلترن است. در پاییز درختان راش، توس و بلوط آن به سایبانی فروزان از برگ های قرمز، زرد، قهوه ای و طلایی تبدیل می شوند. در حالی که دسته‌ای شگفت‌انگیز از قارچ‌ها – از کلاهک‌های شیری گرفته تا ستاره‌های زمینی یقه‌دار – بالای سرشان می‌چرخند و بادبادک‌های قرمز از کف جنگلی این سایت 100 هکتاری بالا می‌روند.

با این حال، این پرده از لذت های رنگارنگ رازی تلخ را پنهان می کند. با قدم زدن در این ذخیره‌گاه که متعلق به Wildlife Trusts است، شکاف‌هایی که اخیراً در شاخ و برگ‌ها ظاهر شده‌اند را نشان می‌دهد.

تنه‌های سفید، بی‌برگ و بی‌برگ بر سر راه‌ها ظاهر می‌شوند، همه قربانیان بلای خطرناکی هستند که قرار است جنگل‌های ما را از بین ببرد و میلیون‌ها پوند از بودجه سازمان‌های خیریه حیات‌وحش را از بین ببرد: مرگ خاکستر.

بیماری – ناشی از قارچ خاکستر هیمنوسیفوس – اولین بار یک دهه پیش در بریتانیا ظاهر شد. در آن زمان، کارشناسان هشدار دادند که خشک شدن خاکستر تأثیر بدی خواهد داشت، اگرچه برخی امیدوار بودند که انعطاف پذیری برخی درختان را در امان نگه دارد و بخش‌هایی از جنگل‌ها را نسبتاً بی‌تأثیر بگذارد. اکنون، 10 سال بعد، این چشم انداز ناامید به نظر می رسد.

دبی لوئیس، رئیس اکولوژی برای برکشایر، باکینگهام‌شایر و آکسفوردشایر ویلد لایف تراست (BBOWT)، که ذخیره‌گاه واربورگ را اداره می‌کند، می‌گوید: «فکر می‌کنیم اگر 5 درصد از درختان خاکستر کشور از این فاجعه جان سالم به در ببرند، خوش شانس خواهیم بود».

از دست دادن درختان زبان گنجشک ما به خودی خود یک تراژدی است، اما همچنین دارای انواع اثرات ضربه‌ای است. واربورگ یک ذخیره‌گاه پرطرفدار است که هزاران نفر از آن بازدید می‌کنند و این مسائل پرهزینه بهداشتی و ایمنی را ایجاد می‌کند.»

مشکل کلیدی برای واربورگ – و برای تمام ذخیره‌گاه‌هایی که توسط 45 مرکز حیات‌وحش دیگر در بریتانیا اداره می‌شوند – این است که درختان خاکستر بیشتر و بیشتر در حال مرگ هستند و تنه‌های بزرگ در حال پوسیدگی آن‌ها در مسیرها و پاک‌سازی‌ها ظاهر می‌شوند. بسیاری از آنها در خطر سقوط هستند و به تهدیدی برای بازدیدکنندگان و کارگران تبدیل می شوند.

این درختان خشکیده در سراشیبی ها و نزدیک به حق تقدم رشد می کنند و خطری را به همراه دارند. بنابراین پاکسازی آنها به یک اولویت تبدیل شده است. اما این یک تجارت پیچیده و گران است که نیاز به مداخله تخصصی دارد.

اعتماد ما قبلاً مجبور شده بود 400000 پوند برای پرداخت هزینه ترخیص درختان هزینه کند و ما پیش بینی می کنیم که در چند سال آینده باید 800000 پوند دیگر بپردازیم. این مقدار زیادی پول برای یک اعتماد محلی حیات وحش است و به این معنی است که ما برای احیای زیستگاه‌های وحشی بسیار کمتر هزینه داریم – که هدف و هدف اصلی ما است.

با این حال، اطمینان از اینکه انسان ها آسیب نبینند، تنها مشکل پیش روی ذخیره گاه واربورگ نیست. بسیاری از درختان خاکستر آن خانه‌هایی را برای خفاش‌ها فراهم می‌کنند – مانند خفاش‌های گوش قهوه‌ای و بارباستل – و از آنجایی که این حیوانات توسط قانون محافظت می‌شوند، درختان باید به دقت بررسی شوند تا مطمئن شویم که در آنها لانه نمی‌کنند. لوئیس افزود: “نشان دادن نشانه های ریز یک لانه در بالای درختی با ارتفاع 40 فوت آسان نیست، اما باید انجام شود.” “و همه اینها به کاری که اکنون باید در مقابله با فرورفتگی خاکستر انجام دهیم می افزاید.”

این نکته توسط راب استونمن، مدیر بازیابی چشم انداز برای Wildlife Trusts حمایت شد. «تأثیر از بین رفتن خاکستر حتی از بیماری نارون هلندی که از زمان ظهورش در دهه 1970 میلیون‌ها درخت را کشته است، بیشتر خواهد بود. جنگل های ما، به ویژه در شمال انگلستان، تحت سلطه درختان زبان گنجشک هستند، بنابراین تغییرات بسیار سریعی را در دهه آینده تجربه خواهند کرد.

پراود گفت که عواقب برخی از تراست های کوچکتر می تواند شدید باشد. ما یک تراست نسبتاً بزرگ هستیم، اما شرکت‌های کوچکتر باید دارایی‌های خود را بفروشند و جلسات آموزشی را کاهش دهند تا پولی برای مقابله با ریزش خاکستر فراهم کنند.

ما طی سه تا پنج سال آینده با هزینه‌های هنگفتی روبرو هستیم، که به دلیل پس‌زمینه‌ای از کاهش درآمد است، زیرا نرخ تورم بر درآمد اعضای ما تأثیر می‌گذارد.

“محدودیتی وجود دارد که می توانیم به سخاوت آنها وابسته باشیم. بنابراین این تهدیدی است که برای ما به یک طوفان کامل تبدیل خواهد شد.»

استونمن اضافه کرد که ریزش خاکستر تنها بخشی از یک الگوی گسترده تر از تغییرات در جنگل های ما است. «در سرزمین اصلی اروپا، ما شاهد افزایش طیف وسیعی از بیماری‌ها، مانند بیماری پروانه پروانه بلوط و سوختگی کاج هستیم. و این احتمالاً به این دلیل است که درختان تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار دارند.

ما تابستان‌های گرم‌تر، خشک‌تر و زمستان‌های مرطوب‌تر می‌شویم و این باعث می‌شود درختان بیشتر مستعد ابتلا به بیماری باشند. تغییرات آب و هوایی در حال حاضر اثرات بسیار مهمی دارد.»