به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
دبلیومی توان با اتلاف فاجعه بار تمام آن شروع کرد. تمام آن سال ها، همه آن صدها میلیون پوند هدر رفت. تمام تصمیمات نادرست و حسابداری درهم شکسته. اقیانوس های مزخرف، مخازن سرریز منافع شخصی. و با این حال این هنوز ناراحت کننده ترین عنصر نیست. بدتر از آن درد بیحسکنندهای برای همه افراد مرتبط با دو باشگاه در حال فروپاشی و هزینههای انسانی روزهای محاسبه راگبی انگلیسی است.
عده ای به دردسرهای زنبورها و ورسستر نگاه می کنند و شانه های خود را بالا می اندازند. البته آنها بیش از توان خود خرج می کردند. البته این نمی توانست تا بی نهایت ادامه یابد. البته باید به سمت سرپرستی هر دو تجارت اشاره کرد. اما اساساً این به مردم مربوط می شود – به ویژه بازیکنان، مربیان، کارکنان و هواداران بی شماری که توسط کسانی که به دنبال بهترین منافع خود هستند ناامید می شوند.
یک احساس لمسی؟ لعنتی درسته دههها پیش، من به طور مکرر از خانه قدیمی Wasps در خیابان Repton در Sunbury بازدید میکردم و به بسیاری از ویژگیهایی که یک باشگاه راگبی بزرگ را تعریف میکردند، پی بردم. زنبورها چیز زیادی نداشتند، اما آنها پذیراترین باشگاه لندن بودند.
آنها اهمیتی نمی دادند که شما از کجا آمده اید یا اهمیتی نمی دادند که برای امرار معاش چه کار می کنید. در عوض، آنها تصمیم گرفتند که بر اساس تازهسازی عمل کنند که سخاوت روح هیچ هزینهای ندارد. به همین دلیل است که وقتی آنها تمام آن جامهای درخشان بزرگ را در دوران حرفهای به دست آوردند، حال و هوای خوبی در آن به وجود آمد.
Worcester Warriors در زمین بازی کمتر موفق بود اما کاملاً در جامعه خود جاسازی شده بود. سسیل داکورث فقید قلب و روح خود را در این مکان ریخت و پیوند بین بازیکنان و هواداران تا انتها قوی بود. بنابراین رسیدن به نقطهای که تیمهای دیگر شروع به انتخاب تیمهای وحشتزده هر دو باشگاه کردهاند و با حرص و طمع به تکههای اضافی پای P-share نگاه میکنند، واقعاً غمانگیز است و ظاهری وحشتناک برای بازی انگلیسی در کل.
باز هم، همه ما می دانستیم که به طور بالقوه در راه است. آن کارتون قدیمی کلاسیک را به خاطر دارید که در آن Wile E Coyote توسط Road Runner بر فراز صخرهای به حرکت در میآید و قبل از اینکه گرانش بر آن مسلط شود برای مدت کوتاهی در هوا معلق میشود؟ وقتی هزینه ها و دستمزدها شدیدتر از درآمد افزایش می یابد، ناگزیر یک نزول شدید به دنبال دارد. تراژدی – و برای یک بار هم که مناسب است از این کلمه در این زمینه استفاده کنیم – زنبورها و ورسستر این است که این حقیقت اساسی سال ها پیش مورد توجه قرار نگرفت.
قبل از اینکه همه چیز به جلو حرکت کند، در نتیجه، راگبی لیگ برتر و اتحادیه فوتبال راگبی باید به طور جمعی بپذیرند که مالکان بداخلاق، کووید-19، تسلط فوتبال لیگ برتر، نگرانیهای ناشی از ضربه مغزی و بحران هزینه زندگی، در نهایت چیزی نیستند که باعث تسریع در آشفتگی فعلی اگر اکنون نمی توان مسئولین را به خاطر شکست های طولانی مدت حکومت سرزنش کرد، برخی از پیشینیان آنها باید شرمساری عمیقی را تجربه کنند.
کسانی از ما که از مرگ ریچموند و اسکاتلند لندن در سال 1999 گزارش دادند، مطمئناً حق داریم بپرسیم که چرا مردم شریف هنوز اینقدر بیرحمانه تحت فشار قرار میگیرند. هرگز فراموش نکردهام که از پیتر توربرن، مدیر وقت راگبی بریستول، بپرسم که وقتی باشگاهش در سال 2003 به سقوط مالی نزدیک شده بود، چه احساسی داشت. شما این کار را شب در رختخواب انجام می دهید.» کیوی کارکشته گفت. زمانی که به آنجا آمدم، کاملاً به این واقعیت افتخار می کردم که موهایم کاملاً خاکستری بود. اکنون کمی خاکستری شده ام.»
اکثر باشگاهها مدتها پیش بدون سخاوت خیرین ناپدید میشدند که به خوبی میدانستند که هرگز در ازای آن یک پنی سود نخواهند دید. اما کنترلها و توازنها در مورد مالکان جدید بالقوه، اصرار بر برنامههای تجاری درست، با هزینه تمام شده یا تمایل هماهنگ برای تقویت ضعیفترین پیوندهای تجاری لیگ کجا بودند؟ همه در حال حاضر پیشنهاد می شوند، با درب اصطبل کاملاً باز است و اسب در حال حاضر مایل ها در افق است.
یک پنی نیز برای افکار مدیران سهام خصوصی در CVC، با سرمایه گذاری 200 میلیون پوندی آنها در Premiership خیلی خوب پیش نمی رود. “بازنشانی” لیگ برتر که اکنون در مورد آن صحبت می شود، احتمالاً شامل یک لیگ 10 باشگاهی از سال 2024 است، حداقل برخی از احتمالات را باز می کند، به ویژه اینکه CVC تاکنون بیش از 150 میلیون پوند در مسابقات قهرمانی راگبی متحده و 365 میلیون پوند در شش ملت به دست آورده است. . در آخرین بازیهای باشگاهی و مسابقات بینالمللی ممکن است به خوبی ترکیب شوند، ساختار فصل میتواند به عنوان یک شام سگی باقی بماند و بازیکنان برتر دیگر به طور معمول شلاق نخورند.
اما ما بیش از دو دهه است که همان موضوعات را برجسته کرده ایم. نیاز به سطح دوم داخلی پر جنب و جوش تر، که در آن استعدادهای جوان انگلیسی در بازی و مربیگری می توانند به درستی توسعه یابند. در حال حاضر غیر قابل تصور به نظر می رسد که افزایش سقف دستمزد پیشنهادی به 6.4 میلیون پوند (از 5 میلیون پوند) در سال 2025-2024 ادامه یابد و دستمزد بازیکنان بیشتر به درآمد مرتبط شود.
بهعنوان کناری، به یاد داشته باشید که قرارداد پخش فرانسه با Canal+ حدود 98 میلیون پوند در سال است، در مقایسه با 37 میلیون پوندی که باشگاههای انگلیسی از BT Sport دریافت میکنند.
با وجود باد شوم مالی که اکنون در تمام بخشهای اقتصاد میوزد، تنها امید این است که فروپاشی دو باشگاه خوب سرانجام چند ذهن دیگر را متمرکز کند. نایجل ملویل، که اکنون نماینده سرمایه گذاران باشگاه انگلیسی است، گفت: “غم عمیقی برای مردم در Wasps و Worcester وجود دارد، اما بیایید از این به عنوان فرصتی برای ساختن آینده ای طولانی تر استفاده کنیم.”
روزهایی که اتحادیه راگبی انگلیسی میتوانست قوانین اساسی تجارت را نادیده بگیرد، برای همیشه گذشته است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.