قمار بزرگ هیدروژن: هوای گرم یا جام مقدس صفر خالص؟ | صنعت انرژی

اسجو بامفورد که جلوی اتوبوس هیدروژنی دو طبقه سبز لیمویی ایستاده بود، در کنار آن ماری ترولیان، وزیر حمل و نقل، در کنفرانس حزب محافظه کار “منطقه هیدروژنی” در بیرمنگام عکس گرفت.

یک هفته قبل از آن، تیم وارث JCB مشغول تماس‌های عکسی با حضور کایر استارمر، ریچل ریوز و اد میلیبند، وزنه‌برداران حزب کارگر در کنفرانس کارگری در لیورپول بود.

تهاجم سیاسی نمادی از روابط نزدیک سیاسی خاندان بامفورد و اشتیاق صنعت هیدروژن برای تقویت حسن نیت در وست مینستر بود. شرکت هایی از جمله Cadent، National Grid، Centrica و تولید کننده دیگ بخار Worcester Bosch به شرکت های Bamford Ryze Hydrogen و Wrightbus پیوستند تا نمایندگان حزب کارگر و محافظه کار را متقاعد کنند که هیدروژن، گاز بدون انتشار و بسیار قابل احتراق، می تواند یک سلاح ارزشمند در مبارزه با بحران آب و هوا باشد. .

ارتباطات سیاسی بامفورد به خوبی شناخته شده است: پدر میلیاردر او، آنتونی، کمک کننده بزرگ حزب محافظه کار است، عمدتاً از طریق JCB. این همتا به پرداخت هزینه جشن عروسی بوریس جانسون کمک کرد و نخست وزیر سابق حتی ماه گذشته از همسر لرد بامفورد، کارول، اسکان رایگان برای خانواده خود پذیرفت.

جانسون در سال 2019 یک دیوار پلی استایرن را در یک حفار JCB با شعار “برگزیت انجام دهید” را شکست و اوایل امسال از تاسیسات تولید خود در هند بازدید کرد.

از زمانی که جو بامفورد، شرکت ورشکسته اتوبوس لندن رایتباس را در سال 2019 خرید، نوه جوزف سیریل بامفورد، بنیانگذار JCB، روی هیدروژن شرط بندی کرده است. این شرکت برنده چندین قرارداد با بودجه مالیات دهندگان برای حمل و نقل سبز شده است، از جمله یک قرارداد 11.2 میلیون پوندی برای توسعه فناوری سلول سوختی هیدروژنی در ایرلند شمالی. سال گذشته، او HyCap را راه‌اندازی کرد، یک صندوق سرمایه‌گذاری ۱ میلیارد پوندی که برای حمایت از متخصصان هیدروژن از تولیدکنندگان تا ایستگاه‌های سوخت رسانی و شرکت‌های حمل‌ونقل طراحی شده بود.

بامفورد در ایجاد روابط صمیمانه با دولت تنها نیست. بر اساس برآوردهای بنیاد خیریه MCS، در حال حاضر حداقل 120 لابیگر پولی برای هیدروژن در پارلمان فعالیت می کنند. در اتحادیه اروپا، شبکه وسیعی از شرکت‌های سوخت فسیلی، انجمن‌های تجاری و سایر طرف‌های ذی‌نفع در حال بررسی هیدروژن هستند.

اهداف آنها متفاوت است، از جلب حمایت و یارانه برای کربن زدایی صنایع انرژی بر گرفته تا متقاعد کردن مقامات برای تغییر به گرمایش خانه ها با دیگ های هیدروژنی. هیدروژن به‌عنوان سوخت انتقالی به آینده با انرژی‌های تجدیدپذیر مانند باد و خورشید در نظر گرفته می‌شود و به لوله‌های گاز موجود اجازه می‌دهد تا برای پمپاژ گاز استفاده شوند.

اما راهپیمایی لابی هیدروژن سؤالات زیادی را ایجاد کرده است – همه اینها چقدر هزینه دارد، آیا راه های مقرون به صرفه تری برای رسیدن به صفر خالص وجود دارد، و آیا منافعی مانند صنعت نفت صرفاً در تلاش برای جلوگیری از انقراض است؟

هیدروژن “سبز” با تقسیم آب با استفاده از برق حاصل از انرژی های تجدید پذیر و با حداقل انتشار تولید می شود. با این حال، مخالفان استدلال می کنند که ایجاد هیدروژن سبز برای گرمایش خانه شش برابر کمتر از استفاده از پمپ های حرارتی با انرژی الکتریکی است. در همین حال، روش‌های «آبی» برای تولید گاز از سوخت‌های فسیلی نیازمند جذب و ذخیره‌سازی دی اکسید کربن آزاد شده برای جلوگیری از انتشار است. با این حال، این متکی به موفقیت صنعت جذب و ذخیره کربن اثبات نشده است که در مراحل ابتدایی خود است. سال گذشته، مدیر اجرایی گروه لابی هیدروژن استعفا داد و گفت که او دیگر نمی‌تواند انجمنی را که شامل شرکت‌های نفتی حامی پروژه‌های هیدروژن آبی است، رهبری کند، زیرا این طرح‌ها “پایدار نیستند” و “اصلا منطقی نیستند”.

اگرچه کمیته تغییر آب و هوا (CCC) که به دولت مشاوره می دهد، این عنصر را می بیند – فراوان ترین در کیهان – که نقش مهمی در انتقال بریتانیا به صفر خالص بازی می‌کند، بحث‌های شدیدی در مورد اینکه کدام صنایع و در چه شکل و مقداری باید به کار گرفته شوند، وجود دارد.

به نظر می‌رسد تلاش‌های بی‌وقفه قهرمانان این صنعت به ثمر نشسته است: در سال جاری تاکنون 402 بار از هیدروژن و در سال 2021 به 595 مورد اشاره شده است، در حالی که این رقم در سال 2019، 392 و در سال 2015 تنها 18 بار بوده است.

در اوایل سال جاری، دولت هدف تولید خود را تا سال 2030 به 10 گیگاوات افزایش داد. بودجه قابل توجهی از دولت به پروژه های هیدروژن اکتشافی اختصاص داده شده است. در ماه مه، یک صندوق خالص هیدروژن صفر 240 میلیون پوندی راه اندازی شد تا سرمایه گذاری را به چالش بکشد و هزینه های مادام العمر تولید را کاهش دهد.

در همان ماه، بخش بازرگانی 60 میلیون پوند به 28 پروژه بریتانیایی از طریق مسابقه HySupply 2 خود اعطا کرد. آنها شامل 9.2 میلیون پوند بودند تا به ITM Power یورکشایر جنوبی اجازه دهند یک پشته الکترولیز 5 مگاواتی بسازد که هیدروژن را از اکسیژن موجود در آب با استفاده از برق جدا می کند، در حالی که کادنت گاز 296174 پوند فرود آورد تا چگونگی تصفیه هیدروژنی را که از طریق شبکه گاز عبور کرده است را بررسی کند. برای استفاده در وسایل نقلیه مانند کامیون مناسب است.

کواسی کوارتنگ، صدراعظم سابق، در “طرح رشد” خود که باعث آشفتگی بازار شد، پنج پروژه هیدروژنی را شناسایی کرد که امیدوار بود تسریع کند، از جمله طرح HyNet کادنت برای ساخت اولین شبکه خط لوله هیدروژن 100٪ بریتانیا در شمال غرب.

گروه پارلمانی همه احزاب (APPG) در مورد هیدروژن در سال 2018 تأسیس شد و ریاست آن را جاکوب یانگ، نماینده محافظه کار، برعهده دارد. APPG ها گروه های فراحزبی غیررسمی هستند که هیچ جایگاه رسمی در پارلمان ندارند و در گذشته نگرانی هایی را در مورد تضاد منافع مطرح کرده اند.

APPG هیدروژنی که تا همین اواخر لرد بامفورد را جزو اعضای خود به شمار می آورد، توسط گروهی از تولیدکنندگان بزرگ انرژی، اپراتورهای شبکه و سازندگان دیگ بخار، از جمله شل، EDF، کادنت، بوش و سازنده صنعتی جانسون متی تامین مالی می شود.

در ماه ژوئیه، جین توگود، مدیر اجرایی جانسون متی، به عنوان “قهرمان هیدروژن” بریتانیا معرفی شد، و وظیفه آن “گردهمایی صنعت و دولت برای تحقق جاه طلبی های هیدروژنی دولت” بود. سه ماه قبل از آن، دولت وام 400 میلیون پوندی به جانسون متی برای تحقیق در مورد فناوری های پایدار اعطا کرد. در هیچ یک از قراردادهای ذکر شده در این ماده هیچ گونه تخلفی وجود ندارد.

جذابیت هیدروژن برای شرکت هایی با زیرساخت های گاز موجود و سرمایه گذاری در گاز طبیعی واضح است. آن‌ها نگران هستند که دارایی‌هایشان با دور شدن از سوخت‌های فسیلی به سرعت کاهش یابد.

این فقط خود شرکت ها نیستند که به این امر دامن می زنند. اندیشکده راست‌گرا مرکز مطالعات سیاست، جایی که لرد بامفورد یکی از اعضای هیئت‌مدیره است، میزبان یک رویداد حاشیه‌ای در کنفرانس حزب محافظه‌کاران با حضور وزیر بازرگانی، جاکوب ریس-موگ، بود و استدلال کرده است که بریتانیا می‌تواند «در انرژی هیدروژنی جهان را رهبری کند».

مؤسسه امور اقتصادی که با لیز تراس ارتباط نزدیک دارد، استدلال کرد که «هنوز سیاست‌هایی برای ایجاد تقاضا برای هیدروژن وجود ندارد».

مایکل لیبریچ، رئیس Liebreich Associates و بنیانگذار شرکت تحلیلی بلومبرگ نیو انرژی فاینانس، می‌گوید: «من آن را یک شرط دو طرفه برای شرکت‌های سوخت فسیلی می‌دانم – یا یارانه هیدروژن دریافت می‌کنند یا فرآیند را به تأخیر می‌اندازند، بنابراین ما. برای مدت طولانی تری به سوخت های فسیلی متکی است.»

استفاده از هیدروژن برای گرم کردن خانه ها نیز به شدت مورد بحث است. اواخر این ماه، APPG میزبان جلسه ای در مورد اینکه آیا دیگهای بخار آماده هیدروژن راه حلی برای کربن زدایی خانه ها هستند یا خیر، با سخنرانانی از توزیع کننده گاز اسکاتلندی SGN و سازنده دیگ بخار Vaillant برگزار خواهد شد.

Liebreich پس از ایراد سخنرانی کلیدی در کنگره جهانی هیدروژن در روتردام هفته گذشته، گفت: «شرکت‌های شبکه گاز می‌خواهند بودجه و پول دولتی را از طریق صورت‌حساب‌های خانگی دریافت کنند تا شبکه را ارتقا دهند، اما هیچ‌کس در مورد این واقعیت صحبت نمی‌کند که تغییر شبکه خانه های 24 میلیونی دهه ها و دهه ها طول خواهد کشید. و در حالی که این اتفاق می افتد، ما زمان را برای تسریع در راه اندازی پمپ های حرارتی از دست خواهیم داد، که تنها چیزی است که کار می کند.

Liebreich می گوید حتی برآوردهای محافظه کارانه از هزینه تبدیل زیرساخت ها و لوازم خانگی به هیدروژن بالغ بر 171 میلیارد پوند برای پوشش کل بریتانیا است. همچنین نگرانی‌هایی وجود دارد که «تردی»، ناشی از ضعیف شدن لوله‌ها توسط هیدروژن، می‌تواند باعث نشتی شود.

لیبریش استدلال می‌کند که حتی در سیستمی که هیدروژن و گاز طبیعی را با هم ترکیب می‌کند، مزایای زیست‌محیطی استفاده از هیدروژن با استفاده از الکتریسیته سبز به روش‌های دیگر، مانند تامین انرژی خودروها یا فولادسازی، بسیار بیشتر است.

این نگهبان ماه گذشته فاش کرد که پروژه ای که از نزدیک تحت نظر بود برای ساخت یک شبکه هیدروژن جدید برای 300 خانه در اسکاتلند با مشکل رو به رو شد.

جولیا کینگ، عضو CCC می‌گوید: «اگر بریتانیا خواهان یک استراتژی رشد است، هیدروژن می‌تواند بخشی از آن باشد که باید از آن حمایت کنند. ما برای کربن زدایی صنایع سنگین به هیدروژن نیاز داریم. هیئت منصفه در حمل و نقل حضور دارند زیرا گزینه هایی با برق وجود دارد، اگرچه برای مسافت های بسیار طولانی ممکن است به هیدروژن نیاز داشته باشیم.

“بزرگترین علامت سوال در مورد گرمایش خانه است: شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد استفاده از هیدروژن مقرون به صرفه یا کارآمد نیست.”

سخنگوی جانسون متی گفت که این شرکت “پیشرفت فن آوری های هیدروژن را به عنوان یک عامل مهم برای دستیابی به اهداف کربن زدایی در سطح جهانی می بیند و ما مفتخریم که حامی APPG در فعالیت های هیدروژن هستیم.”