منتقدان CPAC را متهم می‌کنند که با قدرت گرفتن وفاداران ترامپ، تبدیل به پولی برای بازی می‌شود CPAC

محافظه کار بر قدرت CPAC و اتحادیه محافظه‌کاران آمریکا که حامی آن است، با انتقادات متعددی در رابطه با معاملات مالی و دیگر با حامیان خارجی مواجه می‌شوند، و اتهاماتی که گردهمایی‌های آن‌ها با لابی‌گران شرکت‌های بزرگ تبدیل شده است، زیرا متحدان دونالد ترامپ قدرت و نفوذ پیدا می‌کنند.

نشست سالانه کنفرانس کنش سیاسی محافظه‌کاران، تاریخ بسیار تأثیرگذاری در تقویم محافظه‌کاران است و طیف وسیعی از بازیگران قدرت را در حزب جمهوری‌خواه و جنبش محافظه‌کار گسترده‌تر به خود جذب می‌کند. “نظرسنجی کاهی” CPAC به عنوان یک پیش بینی بالقوه نامزدهای ریاست جمهوری جمهوری خواه در نظر گرفته می شود. ماه گذشته در فلوریدا برگزار شد، جایی که ترامپ ستاره‌ای بود و با اختلاف نظر برنده شد.

اعضای کنونی و سابق هیئت مدیره ACU می گویند که حملات فزاینده ای که CPAC و ACU را هدف قرار داده اند، در حالی رخ داده است که ACU عملیات جمع آوری کمک های مالی را گسترش داده است و ارتباط نزدیکی با ترامپ و پایگاه بزرگ وفادار او پیدا کرده است.

منتقدان می‌گویند که در سال‌های اخیر ذهنیت «پرداخت برای بازی کردن» در رویدادهای CPAC تحت رهبری مت شلاپ، لابی‌گر کهنه‌کار واشنگتن و حامی سرسخت ترامپ، که ریاست ACU و همسرش مرسدس در کاخ سفید ترامپ به‌عنوان مدیر استراتژیک استراتژیک کار می‌کرد، فراگیر شده است. ارتباطات

هیئت مدیره ACU، که تعداد آنها حدود 22 نفر است و Schlapp را برای رهبری گروه در سال 2014 انتخاب کرد، برخی از لابی‌گران جدید جمع‌آوری سرمایه و شرکت‌ها از جمله لابی‌گر برتر Comcast، مشتری سابق Cove Strategies، شرکت مشاوره و لابی Schlapp را اضافه کرده است.

علاوه بر این، یکی از اعضای فعلی هیئت مدیره ACU و کارشناسان لابی، پرچم‌های قرمز را در مورد کمک CPAC به میزبانی رویدادهای خارج از کشور در برزیل، کره جنوبی، ژاپن و جاهای دیگر برافراشته‌اند. در همین حال، جلسات CPAC در ایالات متحده، بودجه برخی از نهادهای خارجی را پذیرفته است که پیام‌های لابی سیاسی را ارسال کرده‌اند و سؤالاتی را در مورد نقض احتمالی قانون افشای لابی‌گری معروف به قانون ثبت عوامل خارجی (FARA) برانگیخته است.

برخی از اعضای سابق و فعلی هیئت مدیره ACU می گویند تغییرات اخیر باعث نگرانی شده است.

جیمسون کمپین ناشر، که حدود چهار دهه در هیئت مدیره ACU تا سال 2016 خدمت کرد، گفت: “آنها فقط به یک سازمان Beltway دیگر تبدیل شده اند، دیگر سازمان عضویت – با اعضایی در سرتاسر آمریکا، که از پست مستقیم و بخش های دولتی گرفته شده اند.” مدیر بازرگانی کارلی فیورینا جایگزین شد.

یک فعال محافظه کار و شرکت کننده طولانی مدت CPAC نگرانی های مشابهی را ابراز کرد و خاطرنشان کرد که ذهنیت “پرداخت برای بازی” ACU و CPAC در جلسات سالانه مشهود است. او گفت: «از دستور کار و سخنرانانی که اکنون بر رویدادها مسلط هستند، آشکار است که برگزاری کنفرانس بسیار بیشتر از یک موضوع محافظه کارانه هزینه دارد.

تعجب آور نیست که شیوه کار جدید در CPAC از برخی جهات بازتاب پیشینه لابی گری شلاپ است، شرکتی که شرکت Cove Strategies در طول سال های ترامپ رونق داشت اما سال گذشته پس از ترک سمت وی ​​ضربه خورد.

در سال 2020، Cove Strategies تقریباً 2.4 میلیون دلار به دست آورد – از جمله 750000 دلار از یک مدیر اجرایی جورجیا که به اتهام کلاهبرداری اوراق بهادار محکوم شده بود که شلاپ تلاش کرد اما نتوانست برای ترامپ عفو دریافت کند. اما طبق گفته OpenSecrets، یک ناظر لابی غیرحزبی، سال گذشته پس از خروج ترامپ، درآمد کاو به کمتر از 400000 دلار کاهش یافت.

کهنه سربازان ACU می گویند که هیئت مدیره آن در سال های اخیر تحت رهبری Schlapp تغییر کرده است. یکی از فارغ التحصیلان ACU گفت: “مت هیئت مدیره را تغییر داد تا افراد تجاری و جمع آوری کننده های کمک بیشتری می توانند به مت کمک کنند.” از کنفرانس محافظه‌کاران به کنفرانس ترامپ تغییر کرده است.»

هیئت مدیره ACU اکنون دارای محافظه‌کاران ثروتمندی مانند بیل والتون، رئیس یک شرکت سهامی خصوصی است که همچنین میزبان یک برنامه رادیویی گفتگوی همنام است که در گردهمایی‌های CPAC مانند گردهمایی اخیر در اورلاندو تبدیل شده است. والتون در یک تیم انتقال خزانه داری برای ترامپ قبل از روی کار آمدن او.

از دیگر اعضای هیئت مدیره با روابط ترامپ می توان به کی تی مک فارلند اشاره کرد که در ابتدای دولتش برای چند ماه معاون مشاور امنیت ملی بود.

مهارت‌های Schlapp در جمع‌آوری کمک‌های مالی شامل حضور به عنوان لابی‌گر برتر برای غول نفتی Koch Industries است و به نظر می‌رسد برای CPAC و ACU نتیجه داده است.

مجموعه ای از گردهمایی های CPAC در خارج از کشور همراه با رویدادهای منطقه ای CPAC در سال های اخیر در ایالات متحده، به افزایش درآمد ACU کمک کرده است.

بر اساس بیانیه هیئت مدیره ACU که یکی از اعضای فعلی هیئت مدیره با آبان نیوز به اشتراک گذاشته است، درآمد کلی از رویدادهای CPAC بیش از چهار برابر شده است از 735000 دلار در دوره آوریل 2020 تا ژانویه 2021 به 3.4 میلیون دلار از آوریل 2021 تا ژانویه 2022.

با این وجود، یکی از اعضای فعلی هیئت مدیره ACU ابراز نگرانی کرد که تصمیمات کلیدی در مورد رویدادهای خارج از کشور که CPAC در چند سال اخیر به ترتیب دادن آنها کمک کرده است، بدون بررسی کافی هیئت مدیره گرفته شود.

عضو فعلی هیئت مدیره گفت: «هیئت مدیره بیشتر و بیشتر تشریفاتی شده است. ما حتی به مجوز رویدادهای بین المللی CPAC رای نمی دهیم. از آنجایی که مشکلات بالقوه زیادی برای تعامل خارجی وجود دارد، از جمله پذیرش وجوه خارجی، اینها باید تصمیماتی در سطح هیئت مدیره باشد.

برخی از رویدادهای خارج از کشور مانند رویدادی در برزیل در سال 2019 با توجه به تمایلات راست افراطی برخی از شرکت کنندگان کلیدی، باعث ایجاد ابروها شده است. ادواردو بولسونارو، سیاستمدار و پلیس راست‌گرای برزیلی که فرزند ژایر بولسونارو، رئیس‌جمهور مستبد این کشور است، همچنین در چند رویداد سالانه CPAC از جمله آخرین رویداد در اورلاندو شرکت کرده است.

اما بدتر از آن، یک شکایت یک افشاگر در ماه گذشته ارائه شد که در آن اظهار داشت: “شواهد کافی مبنی بر نقض ادعایی برای حمایت از تحقیقات جنایی یا مدنی فدرال وجود دارد”.

به طور خاص، شکایت از شلاپ، همسرش مرسدس نام می برد که یکی از چهره های کلیدی در رویدادهای CPAC، ACU، بنیاد ACU، و شرکت لابی و مشاوره Schlapp Cove Strategies بوده است.

شکایت افشاگر، که اولین بار توسط هافینگتون پست گزارش شد و توسط آبان نیوز تایید شد، اندکی قبل از آخرین رویداد CPAC در ماه گذشته صورت گرفت که در آن چندین گروه خارجی در مجموع حدود 200000 دلار برای داشتن فضای نمایشگاهی و سایر امتیازات در جلسه اورلاندو این گروه پرداخت کردند.

از جمله گروه های خارجی که برای شرکت در آخرین رویداد CPAC مبلغ پنج رقمی پرداخت کردند، CPAC کره، یک اندیشکده محافظه کار اروپایی به نام New Direction، و CPAC مجارستان بود که به نظر می رسد با حزب ویکتور اوربان، رئیس جمهور راست افراطی مجارستان ارتباط دارد و قرار است در نظر گرفته شود. برای کمک به میزبانی رویدادی در بوداپست در ماه مه

نرخ های حمایت CPAC نشان می دهد که CPAC کره 75000 دلار پرداخت کرده و یک غرفه نمایشگاهی برای تبلیغ پیام های خود داشته است. مزایای دیگر شامل یک ویدیوی سه دقیقه ای نمایش داده شده از صحنه اصلی CPAC بود.

یک ویدیوی CPAC کره از مردم خواست تا طوماری را در مخالفت با لایحه مجلس نمایندگان برای تشویق یک معاهده صلح بین کره جنوبی و شمالی امضا کنند. CPAC کره همچنین ادبیاتی را توزیع کرد و تابلوهایی را به نمایش گذاشت که از شرکت کنندگان خواسته بود “به قانون #صلح جعلی در شبه جزیره کره پایان دهید – مخالفت با HR 3446.”

برت کاپل، وکیل هارمون کوران که کارهای FARA را مدیریت کرده است، به آبان نیوز گفت که فعالیت‌های CPAC کره در اورلاندو «قطعاً پرچم‌های قرمز را در مورد نقض احتمالی FARA توسط عملیات CPAC خارجی در ایالات متحده برافراشته است».

وی افزود، وزارت دادگستری می خواهد بداند که آیا دولت ها یا احزاب سیاسی خارجی از این گروه ها حمایت مالی می کنند یا اینکه آیا دولت ها یا احزاب سیاسی خارجی فعالیت های لابی خود را هدایت می کنند.

کریگ هولمن، کارشناس اخلاق و لابی، نگرانی‌های مرتبط با CPAC را مطرح کرد که به گروه خارجی اجازه می‌دهد پیام سیاسی خود را منتقل کند. هولمن، کارشناس کهنه کار لابی گری با گروه لیبرال همشهری عمومی، گفت: «اگر CPAC منافع کره را در تأثیرگذاری بر سیاست عمومی در خاک آمریکا تسهیل می کند، پس CPAC به عنوان یک عامل خارجی برای کره خدمت می کند.

هولمن افزود: CPAC کره قطعا باید ثبت نام کند. اگر CPAC کره به طور کلی اداره می شود یا به CPAC پاسخگو است، CPAC باید ثبت نام کند.

نه یک سخنگوی ACU و نه Schlapp به ایمیل‌هایی که درخواست اظهارنظر در مورد شکایت افشاگر و نقض احتمالی FARA در آخرین جلسه خود توسط CPAC کره را داشتند، پاسخ ندادند.

برخی از مناقشاتی که اکنون ACU و CPAC را درگیر کرده اند چندان تعجب آور نیستند. هنگامی که Schlapp در سال 2014 به عنوان رئیس انتخاب شد، ند ریون، عضو هیئت مدیره ACU به Politico گفت که انتظار دارد شلاپ جمع آوری کمک های مالی را در اولویت قرار دهد و CPAC را بیشتر به یک “زمین آموزشی برای فعالان” تبدیل کند تا یک رویداد سیاست گذاری که بر سخنرانی های بزرگ غالب باشد.

با این حال، برای برخی از اعضای سابق هیئت مدیره ACU، موج تغییرات بحث برانگیز در سال های اخیر باعث نگرانی شده است. یکی از اعضای سابق هیئت مدیره گفت که کنایه قدیمی نویسنده اریک هافر مناسب به نظر می رسید.

“هر هدف بزرگ به عنوان یک جنبش شروع می شود، به یک تجارت تبدیل می شود و در نهایت به یک راکت تبدیل می شود.”