مدیریت بودجه در زمان کمپین انتخاباتی ویکتوریا با هزینه های کلان وعده می دهد | سیاست ویکتوریا

برای چندین دهه، ائتلاف ویکتوریا بر این عقیده معامله کرده است که مدیر اقتصادی بهتری از حزب کارگر است. این امر تعجب آور است که ببینیم این کشور تاکنون 19 میلیارد دلار بیشتر از دولت در وعده های انتخاباتی متعهد شده است، در حالی که به طور همزمان قول داده است که “هزینه های بیهوده” را تحت کنترل درآورد.

دفتر بودجه پارلمانی (PBO)، که تعهدات انتخاباتی احزاب سیاسی را قبل از انتخابات نوامبر محاسبه می کند، نشان می دهد که در زمان نگارش این مقاله، اپوزیسیون 216 وعده را اعلام کرده است که از این تعداد 165 وعده با هزینه 24 میلیارد دلار تامین می شود.

این شامل تعهدات در هفته گذشته برای محدود کردن کرایه روزانه حمل و نقل عمومی در ملبورن به 2 دلار و نصف کردن کرایه های منطقه ای است. کارشناسان نگرانی هایی را در مورد عملی بودن این طرح مطرح کرده اند، اما رای دهندگانی که با فشارهای هزینه زندگی دست و پنجه نرم می کنند، به خوبی مورد استقبال قرار گرفت، که باعث شده برخی در صفوف حزب کارگر متزلزل شوند.

طبق گزارش سازمان برنامه و بودجه، سقف 2 دلاری حمل و نقل عمومی در طول چهار سال 1.3 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت، در حالی که هزینه تخمینی نصف کردن کرایه های منطقه ای توسط مخالفان فاش نشده است.

اپوزیسیون معتقد است که هر دو تعهد با مهار «بدهی های مارپیچ و هزینه های بیهوده دانیل اندروز»، تحت «مرحله اول» «طرح اقتصادی بلندمدت» ائتلاف پرداخت خواهند شد.

این طرح شامل سقف بدهی قانونی است تا دولت آینده را از تجاوز از حد مجاز بدون تصویب مجلس منع کند.

دیوید دیویس، خزانه دار سایه، هنوز تعیین نکرده است که این محدودیت چقدر خواهد بود، و استدلال می کند که برای انجام این کار نیاز به درک واضح تری از موقعیت مالی ایالت دارد.

این طرح شامل تعهد مخالفان به کنار گذاشتن پروژه حلقه راه آهن حومه 34.5 میلیارد دلاری برای پرداخت هزینه بیمارستان های جدید و ارتقا یافته است (اگرچه کمتر از 10 میلیارد دلار با انجام این کار آزاد می شود) و ممیزی جامع از پروژه های بزرگ کارگری.

سقف بدهی ما هزینه های بیهوده را تحت کنترل قرار می دهد. مالیات جدیدی وجود نخواهد داشت. لیبرال ها در اوایل این ماه گفتند که هیچ کاهشی وجود نخواهد داشت – تنها کاهش هزینه های بیهوده کارگر خواهد بود.

دیویس اخیراً در روز جمعه پس از انتشار گزارش مالی سالانه وزارت خزانه داری هشدار داده است که بدهی خالص پیش بینی شده دولت به میزان 167.5 میلیارد دلار تا سال 2025-26 “از مجموع بدهی نیو ساوت ولز، کوئینزلند و تاسمانی فراتر خواهد رفت”.

این معادل حدود 7 درصد از کل درآمد است که بالاترین نسبت از اواسط دهه 1990 است که به 14 درصد رسید.

در آن زمان، وضعیت ناامن اقتصادی ایالت، نخست‌وزیر وقت، جف کنت، را بر آن داشت تا برنامه ریاضتی را آغاز کند که شامل کاهش بیش از 45000 شغل در خدمات عمومی، تعطیلی صدها مدرسه و بیمارستان و خصوصی‌سازی میلیاردها دلار بود. دارایی های عمومی

اما دیوید هیوارد، استاد بازنشسته سیاست عمومی و اقتصاد اجتماعی در دانشگاه RMIT، می‌گوید که این «هیچ مقایسه‌ای» با اقتصاد فعلی نیست و «هیچ توجیهی برای هراس نیست».

دلیلی وجود ندارد که مردم نسبت به بدهی های دولت وسواس پیدا کنند. زمان آن رسیده است که تحلیل از بدهی به نگاه به دارایی هایی که دولت به دست آورده است یا اینکه چگونه از آن پول استفاده کرده است تغییر کند.

او می‌گوید حدود دو سوم بدهی ویکتوریا در طول همه‌گیری، برای آماده‌سازی سیستم بهداشتی و حمایت از مشاغل و کسب‌وکارها متحمل شده است.

فکر نمی‌کنم کسی استدلال کند که بهتر بود آن سرمایه‌گذاری بهداشتی را نداشتیم. هیوارد می گوید که مردم می مردند. “در مورد هزینه های زیرساختی، به تمام دارایی هایی که در نتیجه ایجاد شده اند فکر کنید.”

گزارش مالی سالانه روز جمعه نشان داد که کسری بودجه ایالت در سال های 2021-22 13.8 میلیارد دلار بوده که نسبت به زمان تصویب بودجه در ماه مه، 3.8 میلیارد دلار بهبود یافته است.

تیم پالاس، خزانه‌دار، این امر را به دلیل تقاضای کمتر از پیش‌بینی‌شده برای تست کووید و PPE و 1.2 میلیارد دلار درآمد اضافی با بازگشت اقتصاد می‌داند.

بدهی خالص کمی کمتر از 100 میلیارد دلار، معادل 19.4 درصد از اقتصاد ایالت، 2 میلیارد دلار کمتر از برآورد بودجه بود.

در مورد تعهدات انتخاباتی، حزب کارگر 31 تعهد داده است که همه آنها با بودجه 5 میلیارد دلاری هزینه شده است.

با این حال، ردیاب تعهدات انتخاباتی اعلامیه‌های دولت را در نظر نمی‌گیرد، به این معنی که پروژه‌هایی مانند محوطه پزشکی جدید 6 میلیارد دلاری و ارتقاء بیمارستان‌های رویال ملبورن و رویال زنان، علیرغم نقش مهمی که خواهند داشت، در این فهرست لحاظ نمی‌شوند. بازی در کمپین اندروز برای سومین دوره ریاست جمهوری.

همانطور که کمپین شروع به افزایش می کند و وعده های بیشتری داده می شود، تماشای اینکه چگونه هر یک از طرفین اعتبار مدیریت اقتصادی خود را افزایش می دهند جالب خواهد بود.