اسکات مک تومینای از سرخ شدن منچستریونایتد مقابل اومونیا نیکوزیا چشم پوشی کرد | لیگ اروپا

منچستریونایتد نزدیک بود که از شکست خود در کسب سه امتیاز غمگین شود، قبل از اینکه اسکات مک تومینای یک برنده وقت اضافه را به ثمر رساند تا آنها را به پیروزی در گروه E و اجتناب از تساوی حذفی مقابل حریف حذف شده در لیگ قهرمانان امیدوار کند.

این ممکن است یکی از بارسلونا، میلان، یوونتوس و اتلتیکو مادرید باشد که تیم نوپای اریک تن هاگ از رویارویی با هیچ یک از آنها لذت نمی برد. امشب آن‌ها بی‌رحمی نبودند تا اینکه پایان نزدیک مک‌تومینی باعث شد که شب یونایتد به خوبی پایان یابد.

بازیکنان ده هاگ برای بازی کردن، شریف و رئال سوسیداد باقی مانده اند، اما تیم اسپانیایی با 12 امتیاز سه امتیاز بهتر است، بنابراین همچنان به عنوان مدعی صدرنشینی گروه باقی می ماند.

کریستیانو رونالدو به دلیل مصدومیت آنتونی مارسیال، مهاجم مرکزی یونایتد بود، زیرا تیم تن هاگ تلاش کرد تا گام مهمی در راه صعود در برابر حریف بردارد، اما قبل از این مسابقه یک امتیاز کسب نکرده بود.

هواداران اومونیا نیکوزیا، قبل از شروع بازی، با صدای بلند، تیم خود را دیدند که از دو کرنر اولیه دفاع کرد – اولین ضربه مارکوس راشفورد که انگشتان فرانسیس اوزوهو را گرم کرد. پس از آن، یونایتد کنترلی را که سرمربی آنها به دنبال آن است، اعمال کرد، به وضوح شب اکتبر امسال، پاس و حرکت داد. رشفورد که در نیمه اول درخشان بود، توپی را به سمت راست برد، سپس رونالدو را آزاد کرد که ضربه او به تور کناری برخورد کرد.

پیشنهاد بعدی رونالدو این بود که پاس رانده شده تایرل مالاسیا را با صدای بلند دریافت کند، به سمت چپ بچرخد و شوت کند. این یک کرنر دیگر را به همراه داشت و راشفورد دوباره مداخله کرد و پاس‌های خود را با برونو فرناندز و جلوتر از کاپیتان که از زاویه سمت چپ هدایت می‌کرد، عوض کرد.

فرناندز عاشق این است که در موردش حرف بزند و درگیر شود و وقتی برونو، مهاجم تیم اومونیا، یک ضربه ایستگاهی به محوطه یونایتد زد، او باید آن را دفع می کرد. از روی کرنر اومونیا، فرناندز توپی را که برای ضربه زدن به رونالدو هدف گرفته بود، شکست و بیش از حد پخته شد.

بهترین امید برای تیم نیل لنون یک استراحت سریع بود. زمانی که آندرونیکوس کاکولی به سرعت به سمت راست رفت، لیساندرو مارتینز مجبور شد مانع شود. سرمربی اومونیا به طرز قابل توجهی ناراحت بود، شاید به دلیل عدم عجله تیمش، به یونایتد اجازه داد تا با شرایط خود توپ را در اختیار بگیرد. یک مرحله با ضربه زدن فرناندز به چپ به راشفورد به پایان رسید و او وارد شد و تیراندازی کرد – اما فقط در یک یوزوهو که در حال پیشروی بود. رشفورد در هنگام رقصیدن در محوطه اومونیا دوباره نزدیک شد و مدافعی فیروزه‌پوش را در پشت خود گذاشت، هرچند تلاش او یک بار دیگر متوقف شد.

عمل این بازیکن 24 ساله خیره کننده بود: حالا او به داخل زمین منحرف شد و یک تلاش انحنای داشت که اوزوهو را مجبور کرد به چپ بپرد و نجات دهد. مالکیت 77.6 درصدی یونایتد در نیم ساعت نشان دهنده برتری آنها بود. یک یا دو هدف لازم بود تا این شمارش شود. رونالدو به نوبت تلاش کرد، یک پیروت باکلاس و به دنبال آن یک دینک بامزه – که در نقطه مقابل نحوه برخورد کازمیرو، از فاصله 20 یاردی، به تیرک اوزوهو بود.

زمانی که مالاسیا و راشفورد یک مثلث پاس در داخل محوطه اومونیا ساختند و دفاع چپ توپ را به سمت رونالدو سوراخ کرد، مهاجم ممکن است از دست داده باشد – اما این حرکت یادآور نحوه نفوذ پپ گواردیولا از منچسترسیتی به چندین جناح بود: تشویقی برای تن هاگ که می خواهد یک واحد مبتنی بر مالکیت بسازید.

با این حال این نیمه با اخطارهایی برای یونایتد به پایان رسید: برونو پشت سر اسکیت بازی کرد و کاکولی را آزاد کرد و التماس کرد که آماده شود، اما او به سختی به میدان رفت. سپس دیوگو دالوت یک پاس اشتباه زد که باعث شد کاکولی وارد شود و در حالی که داوید دخیا توپ را شروع کرد، مارتینز مهاجم اومونیا را کنار زد. به نظر خطا بود – شاید حتی یک کارت قرمز چون مدافع آخرین نفر بود – اما داور، ژروم بریزار، علاقه ای نداشت و به طرز عجیبی VAR هم نبود.

آنتونی و رشفورد پس از پایان بازی به ناامیدی یونایتد ادامه دادند. حداقل برزیلی اوزوهو را مجبور به یک سیو تیز کرد. پیگیری راشفورد با چیزی که افتتاحیه آسان بود رام بود. بی دقتی بیشتر زمانی رخ داد که مالاسیا به یک پاس فرناندز چسبید و دفاع چپ نتوانست اوزوهو چشمگیر را شکست دهد. رونالدو هم نمی توانست وقتی توپ مقابلش ظاهر شد.

هفته گذشته تن هاگ از آرامش یونایتد در قبرس تمجید کرد. همان کیفیت باید در این بازی برگشت نشان داده می شد و مطمئناً موفقیت حاصل می شد. اما دو کرنر فرناندز، یک سانتر آنتونی که رونالدو را از دست داد، و رشفورد در حالی که تمیز بود، هیچ خونسردی نداشت. بنابراین آنتونی و مالاسیا برای جیدون سانچو و لوک شاو آمدند.

ترکیبی از تازه واردان که به دنبال جا انداختن فرناندز بودند، به خوبی پیش بینی می شد، اما ساعت پایین می آمد. راشفورد، ظاهراً برای چندمین بار، فرصتی را رد کرد تا اینکه کازمیرو پس از ضربه دو پا مورتو کاساما از آسیب دیدگی جان سالم به در برد.

برای برنده شدن، تن هاگ اکنون باهوش کریستین اریکسن را معرفی کرد. او کاوش کرد و یک زوج را پیاده کرد، بی فایده بود. اما مک تومینای بعداً به قهرمان پایان داد تا هواداران یونایتد را خوشحال به خانه بفرستد.