به گزارش دپارتمان اخبار پزشکی پایگاه خبری آبان نیوز ،
زمانی که طوفان کاترینا در 29 اوت 2005 نیواورلئان را درنوردید، کارن نیکس در مرکز پزشکی تولین کار میکرد و بر وضعیت حیاتی بیماران نظارت میکرد.
تا غروب مرکز پزشکی زیر آب رفت – آب چندین فوت به طبقات اول ساختمان ها بالا رفت. همه در بیمارستان شب را در طبقات بالا سپری کردند و منتظر فرصتی بودند که بیرون بیایند. نیکس که معمولاً در شیفت شب در طبقه پنجم کار می کرد، به مراقبت از بیماران ادامه داد. سپس ژنراتورهای پشتیبان شروع به از کار افتادن کردند.
شرایط بدتر شد، به ویژه برای نیکس، که مشکلات حرکتی ناشی از فلج مغزی دارد. او گفت: «به یاد دارم که هوا گرم بود و ما برق نداشتیم، بنابراین بدبختی بود. کارکنان پزشکی شروع به جمع شدن در جیب های بیمارستان کردند که در آن هوا خنک تر بود. آن نیکس شلوغ، که از واکر استفاده می کند.
روز بعد بیماران شروع به بالا رفتن از پله ها به طبقه هفتم گاراژ پارکینگ کردند، جایی که هلیکوپترهای Blackhawk و Chinook منتظر بودند. نیکس به عنوان بخشی از کارکنان بیمارستان، یک شب دیگر پشت سر ماند و از بیماران باقی مانده مراقبت کرد.
وقتی به نظر می رسید که بالاخره نوبت او رسیده است، نیکس برای بالا رفتن از دو پله به کمک نیاز داشت. آسانسورها کار نمی کردند. نیکس و سایر کادر پزشکی در نهایت سومین شب را در گاراژ پارکینگ با استفاده از حمام موقت سپری کردند و سرانجام سوار هلیکوپتر شدند که آنها را به پناهگاهی در لافایت، لوئیزیانا برد.
استفاده از آن صندلی کمود، احاطه شده توسط پرده های قرض گرفته شده اتاق اورژانس برای حفظ حریم خصوصی، در حافظه او سوخته است.
من تمام مدت کار کردم و وحشتناک بود…. آن زمان به دلیل ناتوانی ام برای من سخت بود.»
نیکس 59 ساله بیشتر عمر خود را با فلج مغزی گذرانده است. او در شش سالگی تشخیص داده شد و گفت چون به اندازه برخی افراد شدید نیست، توانسته کار کند، به مدرسه برود و از کالج فارغ التحصیل شود.
با این حال، او دنیایی را تصور میکند که در آن هنگام طوفانها و طوفانهای طوفانی در افق، مجبور نباشد کار کند، اما در عوض نوعی دستمزد از کارافتادگی دریافت میکند زیرا اکثر مکانهایی که او کار میکند، حتی بیمارستانها، در هنگام بلایا غیرقابل دسترس میشوند.
به این ترتیب، او می تواند زمان بیشتری را صرف آماده سازی برای خروج از شهر کند. او نمی تواند پنجره های خانه اش در نیواورلئان شرقی را بالا ببرد تا در برابر آسیب احتمالی باد مقاومت کند. و در صورتی که باران و باد به خانه او آسیب برساند، او نمی تواند پاکسازی را انجام دهد.
با این حال او از حمایت برخوردار است. او متاهل است و بچه دارد، بنابراین خانوادهاش اغلب کسانی هستند که خانه را قبل از طوفان مستحکم میکنند و خرابیها را تمیز میکنند.
اما همه افراد ناتوان در مناطقی که تحت تاثیر بلایای آب و هوایی قرار می گیرند از این حمایت برخوردار نیستند. او گفت که دولت های محلی، ایالتی و فدرال برنامه های اضطراری کافی برای افراد دارای معلولیت، چه برای طوفان، سیل یا آتش سوزی ایجاد نمی کنند.
نیکس گفت: «فکر میکنم اگر خودکفا نباشید یا ندانید چگونه منابع مورد نیاز خود را به دست آورید، از معادله کنار گذاشته میشوید، یا اگر کسی را ندارید که صدای شما باشد. “
———
درو کاستلی را در توییتر دنبال کنید: @drewcostley.
———
بخش سلامت و علم آسوشیتدپرس از بخش آموزش علوم موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت میشود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت خبری آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.