روبرت لواندوفسکی بارسلونا را در تساوی تپنده مقابل اینتر زنده نگه داشت | لیگ قهرمانان

بارسلونا از لبه عقب نشینی کرد اما همچنان به ورطه خیره شده است. گل دیرهنگام و دیرهنگام روبرت لواندوفسکی، گل دوم او، آنها را در لیگ قهرمانان اروپا نگه داشت – اما فقط و احتمالاً نه برای مدت طولانی. سه و دو عقب افتادن، رابین گوسنز که ظاهراً تنها دو دقیقه مانده به پایان چاقو خورد، آنها در دقیقه 92 بودند که لهستانی با ضربه سر بارسلونا را به تساوی کشاند. سرنوشت آنها دست خود آنها نیست، اما حداقل آنها تمام نشده اند. به هر حال هنوز نه

این یک شب وحشی بود، با پایانی حتی وحشی تر. از 1-0 تا 2-1 پایین، از 2-2 و تعقیب برنده که همه چیز را تغییر می داد، به 3-2 و سپس 3-3، بارسلونا نفس می کشد، اگر به سختی. پس از اینکه ظاهراً آن را گم کردند و سپس راهی برای بازگشت پیدا کردند، تقریباً دوباره آن را از دست دادند، فقط برای مارک آندره تر اشتگن که درست در هنگام مرگ یک سیو شگفت انگیز انجام داد. اگر این اتفاق می افتاد و باید انجام می شد، دو بازی مانده به پایان از لیگ قهرمانان حذف می شدند. درعوض، آنها دچار تلو تلو خوردن می شوند. آنها باید دو بازی آخر خود را ببرند و امیدوارند اینتر در هر یک از آنها پیروز شود.

مکان مملو از جمعیت بود و بارسلونا مشتاق ادامه دادن آن بود، هواداران آندره اونانا، دروازه بان اینتر را برای تلف کردن وقت سوت می زدند، قبل از اینکه او زمانی برای تلف کردن داشته باشد. اگرچه درست بود که در بازگشت به استادیومی که زمانی در آن زندگی می‌کرد اما هرگز بازی نکرد، عجله‌ای برای تیم میزبان نداشت – و با این حال این اینتر بود که اولین شانس را داشت، زمانی که لائوتارو مارتینز در زمین فرار کرد. چپ کرد و یک شوت به تور کناری زد.

همانطور که مشخص شد، پرچم بالا بود، اما این یک نگاه اولیه بود از تهدیدی که اینتر زمانی که مدت زیادی فراتر از مطبوعات بود و آسیب پذیری بارسلونا در برابر آن توپ بیرونی ایجاد کرد. این خطر دوباره زمانی آشکار شد که نیکولو بارلا از کرنر بارسلونا عبور کرد و از کنار گاوی عبور کرد و وارد فضای باز شد. .

در آن زمان، اینتر حتی نزدیک‌تر شده بود، زیرا ادین ژکو شیرجه زد تا هاکان چالهان اوغلو را در جهش تحویل دهد، نیم‌گلی او به تیرک برخورد کرد و به خط افتاد، جایی که به نوعی از مارتینز منتظر فاصله گرفت. با این حال این بارسلونا بود که وزن بازی را به دوش کشید، لواندوفسکی با دیدن یک ضربه سر زودهنگام از خط خارج شد. مشکل در آن مرحله این بود که کمی قابل پیش بینی بود، توپ خیلی زود وارد محوطه شد. یک توپ زاویه دار عالی از اریک گارسیا به پدری یک استثنا بود.

با این حال، شانس ها به وجود آمد و بارسلونا در حال رشد بود. تعداد گوشه ها هم همینطور بود و در عرض نیم ساعت به هفت رسید. رافینیا از روی سانتر لواندوفسکی واضح ترین موقعیت ها را به ثمر رساند. اونانا تقریباً توپ را به تور دروازه خود زد، زیرا شیرجه او با ضربه عثمان دمبله به سمت توپ افتاد، سپس ضربه سرجی روبرتو را وارد دروازه خود کرد، در حالی که لواندوفسکی در حال لغزیدن به داخل توپ بود، و سپس او یک ضربه تند و تیز در توپ زد. پاهای پدری

هرچند بارسلونا راهی برای عبور پیدا کرد. از عمق گوشه رافینیا صاحب توپ شد و فدریکو دیمارکو و هنریخ مخیتاریان را با یک پاس هوشمندانه به سرجی روبرتو از بازی خارج کرد. او به تنهایی در منطقه، آن را به سمت دمبله فرستاد، که برای گلزنی به سرعت وارد شد و تا زمانی که به خط تماس نرسید و در آغوش ژاوی قرار گرفت، از دویدن دست برنداشت.

پنج دقیقه قبل از استراحت بود. پنج دقیقه بعد، اینتر مساوی شد. پاس نیزه ای به الساندرو باستونی جرارد پیکه را در پشت خط دفاعی خود گرفت و همه را به بازی گرفت. بدتر از آن، او نه تنها تا دیروقت بلند شد، بلکه دستانش را بالا برد تا توپ را از بین ببرد، غافل از خطری که پشت سرش وجود داشت. بارلا، به وحشت پیکه، ناگهان به تنهایی از فاصله نزدیک، کنترل کرد، چرخید و پایان را فراهم کرد.

فوریت برگشت، بازی باز شد: این خیلی سرگرم کننده بود – وگرنه اگر خیلی به آن بستگی نداشت، تنش در بارسلونا در لبه بالا می رفت. لواندوفسکی در یک انتها توپ را به زمین زد. در مقابل، گاوی مجبور شد یک مداخله تند انجام دهد، تراشتگن به طرز فوق العاده ای از باستونی نجات پیدا کرد و مارکوس آلونسو مجبور شد پیکه را در عمق منطقه خود نجات دهد. هنگامی که بوسکتس توپ را به بیرون فرستاد و Calhanoglu یک مورب بلند دیگر به محوطه جریمه زد، مارتینز از گارسیا فاصله گرفت و ضربه ای زد که از هر دو تیرک به دروازه رفت.

بارسلونا اکنون همه چیز را به این کار انداخت. آنها مجبور بودند، هر خطری که وجود داشت. راه برگشت دیگری وجود نداشت. فرنکی دی یونگ، آلخاندرو بالده، آنسو فاتی، فرانک کیسیه و فران تورس همگی اعزام شدند و سطح سر و صدا افزایش یافت. لواندوفسکی یک گل به ثمر رساند، یکی را به دلیل آفساید مردود اعلام کرد، سپس اونانا را مهار کرد.

یک توپ بلند باعث شد دمبله به بیرون پرتاب شود اما او به تور کناری شوت کرد. زمان مسابقه داد و آنها هم همینطور، بالد خط را بمباران کرد تا توپی را که آنها را به تساوی رساند. استفان دی وریج دروازه را به هم ریخت و لواندوفسکی آنجا بود، یک شوت منحرف شده باعث شد تا نتیجه 2-2 شود و امیدی کوتاه و پایانی وحشیانه به ارمغان آورد، اما در نهایت یک واقعیت نگران کننده بود.