آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
اچهمانطور که تا به حال فینال جام جهانی بحث انگیزتر از قطر 2022 وجود داشته است؟ احتمالاً آخرین مورد، که به جامعه فوتبال اجازه داد تا شکم خرس روسیه را با خوشحالی قلقلک دهند تا خرس با شرارت بالا بیاید تا یک “Z” خونین را روی صورت همسایه خود اوکراین برش دهد. از زمانی که در دسامبر 2010 به عنوان میزبان آینده این رویداد ورزشی مورد علاقه معرفی شد، مسابقات پیش رو با مسائل و اتهاماتی مواجه شده است که بر قوانین ضد دگرباشان جنسی+ و رفتار با کارگران مهاجر متمرکز شده است.
اما نگرانی های نگران کننده و تفرقه انگیز دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. میزبانان وعده “اولین جام جهانی بدون کربن در تاریخ” را داده اند. در ژانویه 2020، قطری ها در کنار نهاد حاکم جهانی این ورزش، از استراتژی پایداری خود رونمایی کردند. عبدالرحمن المفتاح گفت: از ابتدا، تلاش های آماده سازی ما برای قطر 2022 با هدف ساختن میراثی پایدار و ماندگار انجام شده است.
او قول داد: «ابتکارات پایداری که ما در پروژه‌های خود اجرا کرده‌ایم به چشم‌انداز ملی قطر 2030 کمک میکند و همچنین تأثیر مثبتی بر نحوه سازمان‌دهی جام‌های جهانی آینده و سایر رویدادهای ورزشی در مقیاس بزرگ در سراسر جهان خواهد داشت». اما آنها چگونه به این لحظه مهم در تاریخ 92 ساله مسابقات پی خواهند برد؟
المفتاح توضیح داد: «دستیابی به بی‌طرفی کربن فرآیندی است که از چهار جزء کلیدی تشکیل شده است. اولاً، این امر مستلزم افزایش آگاهی در میان سهامداران کلیدی، از جمله عموم مردم بود. به دنبال آن ما تخمین دقیقی از میزان ردپای کربن ما ایجاد کردیم. گام سوم همان چیزی است که اکثر مردم درباره آن خواهند شنید و آن اقدامات انجام شده برای محدود کردن انتشار کربن است که ما را به بخش نهایی فرآیند می رساند، یعنی سرمایه گذاری در پروژه های سبز که هر یک از انتشارات باقی مانده را جبران می کند. مرتبط با قطر 2022.
با توجه به نیروی انسانی و اختلالی که در برگزاری جام جهانی در شبه جزیره صحرای خلیج فارس وجود دارد، باید سؤالاتی در مورد چگونگی دستیابی به این امر وجود داشته باشد. در ژوئن 2021، فیفا گزارشی ارائه کرد که حاکی از آن بود که 3.6 میلیون تن دی اکسید کربن در طول مسابقات تولید خواهد شد. این بیشتر از مقداری است که برخی کشورها در یک سال تولید می کنند و 1.5 میلیون تن بیشتر از کل تولید شده در روسیه 2018 است.
برگزارکنندگان مایلند بر طراحی “فشرده” مسابقات تاکید کنند، که باعث می شود هواداران، بازیکنان و مسئولان به یک فرودگاه پرواز کنند و در یک مکان بمانند. طولانی‌ترین فاصله بین استادیوم‌ها 75 کیلومتر است و پنج ورزشگاه به مترو دوحه متصل هستند. اما، به همان اندازه، گزارش اخیر رویترز استراتژی‌های مورد نیاز برای حمایت از مسابقات را برجسته میکند: «یک سپاه زبده از زمین‌بانان اکنون 144 زمین سرسبز و سرسبز – هشت زمین استادیوم و 136 زمین تمرین را در اختیار دارند. آنها هوای سرد را از طریق نازل‌ها مستقیماً در چمن پخش می‌کنند، و به تکه‌های سبز رنگ پررنگی که در میان غبار یا خاکستری بیابان قطر و بتون وجود دارد، مراقبت می‌کنند. قطر سالانه 140 تن بذر علف را از ایالات متحده با هواپیماهای تحت کنترل آب و هوا می فرستد و زمین ها با آب شیرین شده دریا آبیاری می شوند، در فرآیندی پر انرژی که باعث سوزاندن ثروت گاز طبیعی کشور می شود. هر زمین به 10000 لیتر آب شیرین شده روزانه در زمستان و 50000 لیتر در تابستان نیاز دارد.
با توجه به چنین ارقام استراتوسفری – و تکنیک های تولید صنعتی مورد نیاز برای ارائه چنین منابعی در میانه شرایط اضطراری آب و هوایی – آیا این جاه طلبی های زیست محیطی معتبر هستند؟
پروفسور سیمون چادویک، استاد جهانی ورزش در مدرسه بازرگانی املیون در پاریس و یک بازدیدکننده دائمی از قطر در دهه گذشته، می‌گوید: «حتی اگر این مسابقات یک تورنمنت خالص کربن صفر در آن دوره چهار هفته‌ای باشد، سؤالاتی وجود دارد که باید به آنها پاسخ داد. اندیشیدن به قطر به عنوان یک منبع منبع – از نظر درآمدهای حاصل از سوخت کربن – به دهه 1930 باز می گردد که اولین بار استخراج انجام شد. به زودی به سال 2010 می رسیم، زمانی که آنها حق برگزاری مسابقات را به دست آوردند و شما باید نه تنها استادیوم ها، بلکه زیرساخت ها را در نظر بگیرید. این بسیار مهم است. به عنوان مثال، سیستم مترو، شبکه جاده‌ها، مراکز خرید، هتل‌ها و غیره. اگر این واقعاً یک رویداد خالص کربن صفر بود، از همان ابتدا کاهش کربن وجود داشت.
رتبه‌بندی‌های مختلف در دهه گذشته که آلوده‌ترین شهرهای جهان را جمع‌آوری می‌کنند، دوحه را در بین ۱۰ شهر برتر قرار داده است. دلیل آن بدیهی است که آلودگی ناشی از ساخت‌وساز و همچنین اختلال در محیط طبیعی است. شما کامیون‌ها، جرثقیل‌ها و حفاری‌هایی دارید که سوراخ‌های بزرگی در زمین ایجاد می‌کنند و ماسه و گرد و غبار زیادی ایجاد می‌کنند. اگر در مورد چهار هفته صحبت می کنید، قطر منابع و تمایل لازم برای برگزاری یک تورنمنت با کربن صفر را دارد. اما این احتمالاً تا حدودی غیرصادقانه است زیرا شما یک دوره 12 ساله را سپری کرده‌اید که در طی آن احساس می‌کنم جبران کربن و کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی صورت نگرفته است.»
چادویک هنگام بررسی گزارش‌هایی مبنی بر اینکه برگزارکنندگان چمن‌ها و زمین‌های آبیاری را به شیوه‌ای «به‌طور باورنکردنی آسیب‌رسان به محیط‌زیست و آلوده‌کننده» «تهویه هوا» می‌کنند تا کیفیت چمن را بهبود بخشند، به این ترس می‌پردازد که قطر 2022 اساساً تمرینی برای شستشوی سبز است. معیارهای مستقل خارجی وجود دارد که آیا یک ورزش یا یک رویداد دارای کربن خالص صفر است یا خیر. در انصاف با قطری ها، می دانم که آنها اهداف توسعه پایدار سازمان ملل را واقعا جدی می گیرند. آنها یک ابتکار قدیمی دارند – Generation Amazing – و اینها پارامترهایی هستند که در آنها عمل می کند.
آنها در تلاش هستند تا به استانداردهای بین المللی پایبند باشند، اما این سؤال وجود دارد که چه چیزی اندازه گیری می شود و چگونه اندازه گیری می شود. فرض کنید ما هشت استادیوم، یک شبکه جاده و مترو داریم و برای همه افرادی که به استادیوم می روند، یک درخت یا هر چیزی که ممکن است باشد بکارند. من می توانم بپذیرم که در این شرایط این ممکن است یک رویداد خالص کربن صفر باشد. چادویک، با اشاره به مهاجرت مداوم از گاز روسیه به دلیل انعقاد قراردادهای جدید با قطر در نتیجه درگیری اوکراین، می‌گوید.
این تقریباً شبیه یک تاکتیک انحرافی است و شاید شستشوی سبز همین باشد. به عنوان یک لحظه کوچک، رسیدن به آن جاه طلبی خالص بسیار آسان است و تأکید بر اعتبار خود بسیار آسان است، اما هنوز این واقعیت را تغییر نمی دهد که قطر با آماده شدن برای مسابقات و درآمدزایی مداوم خود، محیط طبیعی را تخریب کرده است. و استخراج گاز طبیعی مایع. یک لحظه در زمان شما را به عنوان یک قهرمان محیط زیست مشخص نمی کند.»
در کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP26) در اسکاتلند در نوامبر، فیفا استراتژی آب و هوایی خود را ارائه کرد و متعهد شد که انتشارات فوتبال را کاهش دهد و تا سال 2040 به بی طرفی کربن برسد. این جاه طلبی اولین بار در توافقنامه پاریس در سال 2015 بیان شد. قطر 2022 چقدر برای این اهداف محوری است؟ چادویک پیشنهاد کرد: «فکر نمی‌کنم هیچ یک از این سازمان‌ها بتوانند کاری را نگویند یا انجام ندهند، زیرا بدیهی است که امر ضروری و همچنین روایت به گونه‌ای است که باید دیده شوید تا در حال انجام کاری هستید.
اما به خاطر داشته باشید که برای مثال یکی از حامیان مالی فیفا قطر ایرویز است. اساساً، تنها راه ورود و خروج از قطر برای اکثریت قریب به اتفاق مردم قطر ایرویز است. زیرا قطر فقط یک مرز زمینی با عربستان سعودی دارد و حتی در آن صورت هم آن مرز زمینی به ریاض، جده یا هیچ یک از شهرهای بزرگ دیگر نزدیک نیست. قرار نیست مردمی در آنجا رانندگی کنند. ممکن است چند کشتی کروز وجود داشته باشد. اما آنها از آلاینده ترین اشکال حمل و نقل در جهان، فراتر از خطوط هوایی هستند.
برای اینکه فیفا و قطری‌ها در مورد کربن صفر خالص صحبت کنند، من واقعاً می‌خواهم از آنها بدانم: چرا چنین رابطه‌ای با یک شرکت هواپیمایی دارید؟ چگونه می‌خواهید مردم را به روشی پایدار به قطر برسانید؟ حتی با روسیه متفاوت است، جایی که می توانید افرادی را از آلمان یا لهستان سوار قطار کنید. این گزینه به سادگی در دسترس نیست. شاید این کار سبز شوینده است یا شاید صرفاً غیرصادقانه است و کاملاً واضح نیست. من فکر می کنم چشم انداز و نیت خوب است، اما واقعیت های عملی با لفاظی مطابقت ندارند.»
قطر اولین کشور مسلمان و عربی خواهد بود که میزبان جام جهانی است، استقبال بخشی از جهان که فوتبال تمایل به غفلت از آن دارد. اما، در غیر این صورت، برداشت غالب از مفسران منفی بوده است. ساخت زیرساخت های مسابقات حکایتی از ساختمان های سرگیجه و واقعیت های پست بوده است.
علی‌رغم ادعای جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا در اوایل سال جاری مبنی بر اینکه فقط «سه نفر» در سایت‌های ساخت و ساز استادیوم جان خود را از دست داده‌اند، کارگران مهاجر با شرایط بد زندگی مواجه شده‌اند و هزاران نفر از زمان اهدای جام جهانی به این کشور جان خود را از دست داده‌اند. در همین حال، سپ بلاتر، سلف او قبلاً گفته بود که طرفداران همجنس‌گرا که به قطر سفر می‌کنند، جایی که همجنس‌گرایی غیرقانونی است، باید «از فعالیت جنسی خودداری کنند».
مزایای برگزاری جام جهانی در قطر چیست؟ چادویک گفت: «اگر به تاریخچه مختصری از جهانی‌سازی معاصر نگاه کنید، کاری که فیفا باید در دهه 2000 انجام می‌داد این بود که به مردم بگوید: «شما متوجه می‌شوید که جام جهانی باید به آفریقای جنوبی برود. خاورمیانه، به بخش‌هایی از آسیا که قبلاً نرفته‌اند؟ اما فیفا این داستان را تعریف نمی کرد.
بزرگترین دربی دنیا دربی تهران است. بیشتر از هر دربی دیگری مردم به آن مسابقه می روند. آن طرف خلیج فارس از قطر است. به عربستان سعودی نگاه کنید. دربی ریاض 60 تا 70 هزار نفر را جذب می کند. یک فرهنگ فوتبال وجود دارد، اما من فکر می‌کنم فیفا کار فوق‌العاده بدی انجام داد و به مردم توضیح داد که به دلیل جهانی‌سازی، چون دنیا در حال تغییر است، آنها باید به مکان‌های جدیدی بروند و جام جهانی را دموکراتیک کنند.
او قطر را به عنوان “نسخه بسیار خوشایند خاورمیانه” توصیف می کند و پیش بینی می کند “یک تجربه مسابقات نسبتاً عادی” برای هواداران. اما او همچنین احساس میکند که یک تضاد «بسیار شدید» در سراسر جامعه در مورد ساختار آینده دولت عربی وجود دارد: «داستان آنچه در داخل قطر اتفاق می‌افتد این است که تغییراتی در حال وقوع است و باید برای آن اعتبار قائل شد. اما آیا آنها به اندازه کافی دور رفته اند یا به اندازه کافی سریع؟ آیا پس از پایان جام جهانی، آنها ادامه خواهند داد؟ احتمالا نه. شما باید شک داشته باشید.»
این مقاله توسط بن گیلبرت برای بلیزارد خوانندگان آبان نیوز می توانند 20 درصد تخفیف برای فرمت های چاپی و دیجیتالی بهترین های پنج سال اول، مجموعه ای از بهترین مشارکت های The Blizzard دریافت کنند. از کد کوپن GSNBEST در پرداخت استفاده کنید.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
