به گفته Lords |، سومین کاهش انتشار گازهای گلخانه ای باید ناشی از تغییرات رفتاری باشد انتشار گازهای گلخانه ای

کمیته مجلس اعیان اعلام کرد که یک سوم کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در بریتانیا باید ناشی از تغییر رفتار مردم باشد.

در گزارشی که روز چهارشنبه توسط کمیته محیط زیست و تغییرات آب و هوایی مجلس علیا منتشر شد، از وزرا خواست تا یک کمپین عمومی را رهبری کنند و از مقررات و مالیات برای هدایت تغییر رفتار عمومی استفاده کنند تا از زوال طبیعت جلوگیری کنند و به اهداف قانونی الزام آور صفر برسند.

در این گزارش آمده است که مردم به دنبال رهبری از دولت بودند تا آنها را راهنمایی و آگاه کند که چگونه نقش خود را در مقابله با بحران آب و هوا و آسیب های زیست محیطی ایفا کنند. اما هشدار داد که دولت محافظه‌کار تحت سلطه شعار «حرکت در انتخاب مصرف‌کننده» و آزادی انتخاب بود و الزام کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بریتانیا را تا سال 2050 به صفر رساند.

به گفته همتایان، یک سوم کاهش های مورد نیاز برای دستیابی به اهداف موقت کاهش 78 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای در 13 سال باید ناشی از تغییر نحوه سفر، غذا خوردن و گرم کردن خانه هایشان باشد.

اما آنها هشدار دادند که رویکرد ناکافی دولت برای ایجاد امکان تغییر رفتار عمومی این خطر را ایجاد می کند که کشور به اهداف خالص صفر دست یابد.

لیدی پارمینتر، رئیس کمیته، گفت: «نخست وزیر فوراً باید چشم انداز خود را از کشوری که در آن انتخاب ها و رفتارهای کم کربن در آن شکوفا شود، بیان کند. پس از یک تابستان با درجه حرارت بی سابقه، آتش سوزی و ممنوعیت شلنگ، هرگز آشکار نبوده است که بحران های دوگانه تغییرات آب و هوا و از دست دادن طبیعت نیازمند واکنشی فوری و پایدار است.

نظرسنجی نشان می دهد که مردم برای رهبری دولت آماده هستند. مردم می خواهند بدانند چگونه نقش خود را در مقابله با تغییرات آب و هوا و آسیب های زیست محیطی ایفا کنند.”

دولت به جای اینکه مردم را با توصیه هایی در مورد چگونگی تغییر رفتارشان راهنمایی کند، به راه حل های تکنولوژیکی هنوز ثابت نشده برای گرمایش جهانی تکیه می کرد. سر پاتریک والنس، مشاور ارشد علمی دولت، با ارائه شواهدی به کمیته گفت: “رویای اینکه چیزی کاملاً جدید ظاهر شود و ما را تا سال 2050 نجات دهد، معقول نیست.”

این گزارش که در دست ما، تغییر رفتار برای اهداف آب و هوایی و محیطی است، می‌گوید: «ما نمی‌توانیم تنها به فناوری‌های بزرگ مقیاس و اثبات‌نشده برای رسیدن به انتقال به صفر خالص تکیه کنیم.

تغییر رفتار در کل جمعیت برای رسیدن به صفر خالص و کاهش آسیب های زیست محیطی ضروری است. سیاست و مشارکت دولت برای دستیابی به این سطح از تغییر، که فواید بسیاری برای سلامتی و رفاه به همراه خواهد داشت، حیاتی است. تغییر رفتار نیز مورد نیاز است.»

مقیاس تغییر رفتار مورد نیاز و تأثیر آن بر رسیدن به صفر خالص در شواهدی به همتایان دکتر ویکتوریا اسپایسر و پروفسور کریستینا لستون باندیرا از دانشگاه لیدز نشان داده شد. آنها گفتند میانگین ردپای کربن خانوار بریتانیا 8.5 تن دی اکسید کربن است₂ یک سال در مقایسه با 2.5 تن در سال مورد نیاز برای سازگاری با اهداف کاهش انتشار تا سال 2030 و 0.7 تن CO2 است.₂ یک سال برای رسیدن به هدف صفر خالص تا سال 2050.

در این گزارش آمده است که دولت در موقعیت منحصر به فردی برای هدایت مردم در تغییر رفتارهایشان قرار داشت، اما رویکرد آن در مواجهه با مقیاس فوری چالش زیست محیطی ناکافی بود.

این کمیته از دولت می‌خواهد تا یک کمپین مشارکت عمومی برای ایجاد حمایت برای کمک به مردم برای پذیرش فناوری‌های جدید و کاهش مصرف کربن فشرده در مناطق کلیدی که نیاز به تغییر رفتار است، راه‌اندازی کند.

همتایان گفتند که یکی از درس‌های همه‌گیری کووید این بود که ارتباطات شفاف در ایجاد یک اجماع عمومی برای اقدام ملی چقدر مهم است. آنها همچنین از وزرا می‌خواهند که از هر اهرمی، از مقررات و مشوق‌های مالی و بازدارنده‌ها، برای متقاعد کردن مردم برای تغییر رفتارشان استفاده کنند.

خانواده‌های کم‌درآمد به عنوان بخشی از تلاش ملی برای بهبود بهره‌وری انرژی خانه‌ها به شیوه‌ای منصفانه، نیاز به حمایت مالی داشتند. پارمینتر گفت: «قدرت مردم برای رسیدن به اهداف زیست محیطی ما حیاتی است، اما تا زمانی که تشویق نشویم و قادر به تغییر رفتارها در نحوه سفر، خوردن و خرید و نحوه گرم کردن خانه‌هایمان نباشیم، به این اهداف نخواهیم رسید.

در این گزارش آمده است که دولت باید چشم انداز مثبت و روایت روشنی در مورد اینکه چگونه مردم می توانند به اهداف اقلیمی و محیطی کمک کنند و الگو قرار دهد ارائه دهد. اما سیاست های اقلیمی و محیطی آن، از جمله موضوع تغییر رفتار، فاقد شفافیت و وضوح بود. این شامل “گروه های درهم و برهم” بود که وظایف مشخصی نداشتند و مبهم بودند.