کلرسا شیلدز: “تو باید عالی باشی تا از تمام کارهای من زنده بمانی – ساوانا مارشال شوکه خواهد شد” | کلارسا شیلدز

“منکلرسا شیلدز در حالی که نگاه شدید خود را به سمت من می‌گرداند، به آرامی می‌گوید: «هیچ‌وقت به هیچ‌یک از بچه‌های خانواده‌ام اجازه نمی‌دهم آنچه را که من از سر گذرانده‌ام بگذرانند». این دختر 27 ساله آمریکایی که در مسابقه ای جذاب با ساوانا مارشال مبارزه می کند و عنوان کارت تاریخی بوکس تمام زنان در O.₂ آرنا شنبه شب، قبلاً از گذشته دلخراش خود به من گفته است. او در فلینت، میشیگان، در فقر شدیدی بزرگ شد، در منطقه ای که یکی از محروم ترین مناطق آمریکا باقی مانده است، و از سن پنج سالگی به طور سیستماتیک مورد تجاوز جنسی قرار گرفت.

شیلدز مکث می کند و سپس با چشمانی درخشان، تمام آنچه را که تحمل کرده به یاد می آورد. “من می دانم که چگونه بود. من می دانم که چگونه می تواند شما را بسیار بسیار عصبانی کند. من نمی‌خواهم آن بچه‌ها عصبانیت من را داشته باشند، زیرا من از بزرگ شدن خیلی خیلی عصبانی بودم. اگر بوکس را پیدا نکرده بودم، با عصبانیتی که در درونم داشتم، چه کسی می‌داند کجا بودم.»

روند بازی Shields v Marshall تلخ بوده و تحت تاثیر تعویق ماه گذشته قرار گرفته است. قرار بود این مبارزه در روز شنبه 10 سپتامبر برگزار شود، اما پس از وزن کشی بوکسورها در روز جمعه، تصمیم گرفته شد که آن را پنج هفته پس از مرگ ملکه به عقب برانند. هر دو زن به عنوان حرفه ای شکست ناپذیر هستند و ضدیت آنها نسبت به یکدیگر آشکار است. همچنین با توجه به این واقعیت که این مسابقه به اندازه هر مبارزه ای در بوکس جهانی، با حضور مردان یا زنان، امسال جالب است، افزایش یافته است. با این حال، فراتر از تأیید این موضوع که بوکس زنان اکنون دارای جاذبه و نفوذ تجاری است که چند سال پیش غیرقابل تصور بود، شیلدز و مارشال با یکدیگر تثبیت شده‌اند.

شیلدز تنها در یک مبارزه شکست خورده است، چه به عنوان یک آماتور یا یک حرفه ای در یک حرفه پر زرق و برق بوکس، و این به او صدمه می زند. مارشال او را به عنوان یک آماتور در چین، در مراحل اولیه مسابقات جهانی 2012 شکست داد، و هیچ یک از زنی ها آن زد و خورد شکل دهنده را فراموش نکرده اند. چند ماه بعد، شیلدز در المپیک لندن مدال طلا گرفت، زیرا مارشال، با وجود قهرمانی جهان، اولین مبارزه خود را باخت و بازی ها را تقریباً با ناامیدی ترک کرد. چهار سال بعد، شیلدز قهرمان المپیک ریو شد.

مارشال در حال حاضر یک حرفه ای قدرتمند و قهرمان میان وزن جهان WBO است. شیلدز کمربندهای IBF، WBA و WBC را در اختیار دارد و بزرگی رقابت اتحاد آنها به دلیل رقابت شدید آنها بیشتر شده است. اما داستان شخصی شیلدز بیشترین اهمیت را دارد.

وقتی او یک دختر کوچک بود که مورد تجاوز قرار می گرفت، در سکوت لکنت آمیزی عقب نشینی کرد. شیلدز که اکنون با روان و آتش صحبت می کند، آخرین باری را که مردی را دید که برای اولین بار در سن پنج سالگی به او تجاوز کرده بود را به یاد می آورد. بوکسور جوان 16 ساله بود و سالهای سپری شده دردی از او کم نکرده بود. شیلدز به آرامی می گوید: «برای لحظه ای کوتاه دوباره او را دیدم. او یک سگ با خود داشت، اما اگر تنها بود، او را ناک اوت می‌کردم.»

آیا این مرد اکنون در فلینت زندگی می کند؟ “هیچ نظری ندارم. من فقط می دانم که او باید احساس کند یک احمق است. یکی برای اینکه یک متجاوز به عنف باشد، اما همچنین بداند که سعی کردی یک دختر بچه را به داخل بکشی، اما نتوانستی. سعی کردی من را بشکنی و از نظر روحی بهم بریزی و باختی.»

آیا او می‌دانست که او اکنون یکی از ترسناک‌ترین و متحیرترین زنان بوکسور جهان است؟ «او آشنا شد. البته. بنابراین احساس خوبی دارم چون او برنده نشد. او در طول زندگی من را عصبانی نکرد. او از من آدم وحشتناکی ساخته نیست. من همچنان آدم بزرگی هستم، زندگی ام را به خدا می سپارم، همه چیزهای گذشته را پشت سر می گذارم و می بخشم.

«در آن زمان من یک نقص گفتاری داشتم. من خیلی لکنت داشتم و نمی توانستم کلمات را بیرون بیاورم. مردم عصبانی می شدند زیرا من تا پنج سالگی شروع به صحبت نکردم و تا نه سالگی واضح صحبت نکردم. مدام فریاد می زدم: «چی می خواهی؟ صحبت! تنها بود، اما مادربزرگم وقتی با او نقل مکان کردم خیلی به من توجه کرد و می‌گفت: “کوکو، وقتی چیزی می‌خواهی، فقط بپرس. ناراحت نشو و گریه نکن. سعی کنید کلمه را به زبان بیاورید. هر بار به یک کلمه فکر کنید. مشکلی نیست.'”

شیلدز با ناراحتی لبخند می زند. او دوست‌داشتنی‌ترین فرد بود، اما در سال 2010 از این مسابقه گذشت، بنابراین او ندید که من طلای المپیک را کسب کنم. اما من همیشه فیلم دعواهایم را به او نشان می‌دادم تا او شاهد پیروزی من در المپیک نوجوانان باشد. او می‌دانست که من در مسیر عظمت هستم و او فقط به همه جا می‌چرخد و به همه نشان می‌دهد.»

این کمک کرد که شیلدز راهی پیدا کرده بود تا به عمه اش در مورد آزار جنسی که متحمل شده بود بگوید. عمه اش یک عروسک به او داد و شیلدز می گوید: «این خاله مری، عمه مورد علاقه من بود که هنوز هم از من محافظت می کند. فقط با استفاده از آن عروسک، تمام کارهایی که با من کرده بود و کارهایی که داشت انجام می داد را به او نشان دادم. او پرید و به من کمک کرد. او من را دوست دارد و در حال حاضر نمی تواند منتظر این مبارزه با مارشال باشد. او احساس می کند مارشال به من بی احترامی کرده است و از من می خواهد که به او درسی بدهم. بنابراین همه اعضای خانواده من برای این مبارزه بسیار هیجان زده هستند. خوشحالم که می توانم کارهای بزرگی برای آنها انجام دهم.»

این مراقبت از خانواده او به شیلدز نیز می رسد که از خواهرش مراقبت می کند. زمانی که آنها جوان بودند، کلارسا گاهی اوقات بدون خوردن غذا می رفت تا مطمئن شود که غذای کافی برای خواهرش وجود دارد. امروز این کمک به شیوه ای متفاوت ظاهر می شود. خواهرم روزهای سختی را پشت سر می گذارد و من حضانت فرزندانش را بر عهده دارم. آنها با من زندگی می کنند. آنها نوزادان من، خواهرزاده دو ساله من، برادرزاده پنج ساله و برادرزاده هشت ساله من هستند. من می توانم از آنها مراقبت کنم، زیرا پول زیادی پس انداز دارم… یک خانه سه خوابه، سه حمام برایم گرفتم. من با پولم بسیار باهوش بوده ام، بنابراین مطمئن می شوم هیچ کس در خانواده ام کاری را که من انجام دادم انجام نمی دهد.

فقط کتی تیلور که دو دسته وزن سبک تر از شیلدز است، در رتبه بندی پوند به پوند و هنگام تولید کیف پول های پرسود بالاتر از او ایستاده است. اما شیلدز می‌داند که هاله ترسناک او به این بستگی دارد که بتواند انتقام از دست دادن انفرادی خود را بگیرد و مارشال را که یک قهرمان جهان خطرناک و موفق شکست ناپذیر است، شکست دهد. اگر او از تصدیق استعداد و قدرت مارشال که دائماً او را به عنوان “مارشملو” مورد تمسخر قرار می دهد، امتناع می ورزد، شیلدز حداقل به مربی بسیار با تجربه حریفش اعتبار می دهد.

شیلدز در مورد عموی فیوری تایسون که رابطه نزدیکی با مارشال دارد، می گوید: «پیتر فیوری کار بسیار خوبی برای خوش فرم کردن او انجام می دهد. او به من احترام می گذارد زیرا باهوش است و قرار نیست دود او را منفجر کند. او واقعاً به او اهمیت می‌دهد و به او آموزش داده است که آماده باشد، زیرا می‌داند که اگر اینطور نباشد به شدت آسیب خواهد دید. اما او از نظر ذهنی بسیار ضعیف است.

او نمی توانست از دست دادن آن را تحمل کند [2012] المپیک. او هنوز با آن مواجه نشده است زیرا کشورش را ناامید کرده است. او سعی کرده با شکست دادن من و قهرمانی در مسابقات جهانی در سال 2012 زندگی کند – اما وقتی او به من می‌بازد اکنون مضطرب خواهد شد. او پول را خواهد گرفت، بازنشسته می‌شود و می‌گوید: “با وجود اینکه در مسابقات حرفه‌ای به کلرسا باختم، اما او را در آماتورها شکست دادم.” این تمام چیزی است که او تا به حال بر من داشته است.»

من عکسی دلخراش را به شیلد نشان می دهم. بلافاصله پس از باخت او به مارشال در چین گرفته شد. او به سادگی می گوید: «من داشتم گریه می کردم. این دردناک ترین لحظه من در بوکس بود.

جیسون کراچفیلد، مربی آماتور مارشال از فلینت، به دلیل حضور در تیم ایالات متحده، اجازه نداشت با او سفر کند. شیلدز معتقد است که این یک عامل بزرگ برای من در مقابل مارشال بود. در آن زمان من فقط 17 سال داشتم و خصومت و نفرت زیادی در تیم وجود داشت. جیسون از من محافظت می کرد و مطمئن می شد که فیلم مارشال را به من نشان می داد. نمی‌دانستم قدش اینقدر بلند است یا چطور حرکت می‌کند. از زمانی که بوکس را شروع کردم به شنیدن صدای جیسون در گوشه و کنار عادت داشتم. مربیان آمریکایی من وحشت زده بودند. خوب نبود.

من هنوز در آن مبارزه خوب عمل کردم. من او را در اطراف رینگ تعقیب کردم، مشت هایم را فرود آوردم. فکر می‌کردم باید چند شماره هشت می‌گرفتم، اما با او، داور و داوران مبارزه می‌کردم. آنها امتیاز را با امتیاز 14 به 8 به او دادند و من بسیار ناامید شدم و احساس کردم خانواده ام را ناامید کرده ام. اما چند ماه بعد قهرمان المپیک شدم و آنها را بسیار خوشحال کردم. وقتی مارشال را در کشورش شکست دهم، خوشحالی بیشتری به آنها خواهم داد.”

مارشال، اهل هارتلپول، به نظر می رسد که تقریباً به اندازه شیلدز در میل خود برای پیروزی در این مبارزه برجسته انگیزه دارد. اما او از ناملایماتی که شیلدز را زخمی کرده در امان مانده است. شیلدز می‌گوید: «هیچ یک از دختران بوکس از من قدرت بیشتری ندارند. هیچ یک از آنها به اندازه من نمی خواهند برنده شوند. باید از آنها بپرسید: آیا می خواهید برای پیروزی دست به اقدامات افراطی بزنید؟ چقدر می خواهی بدجنس باشی؟ چقدر میخوای مشت بزنی؟ چقدر می خواهید مشت بخورید؟ چقدر می توانید مصرف کنید؟ مارشال ممکن است بتواند مشت بزند، اما وقتی محکم به من ضربه زدی، من فقط تو را محکم تر زدم. من عقب نشینی نمی کنم. من تمام زندگی ام را دعوا کرده ام. این چیز جدیدی نیست.»

حتی قیطان های آبی روی موهای او نیز نشانه ای از روحیه جنگندگی شیلدز است. او قول داده است که تا پایان بحران طولانی مدت آب در فلینت، جایی که هزاران نفر از منابع آلوده تحت تاثیر قرار گرفته اند، آنها را در اعتراض بپوشد. شیلدز همچنین دوست دارد گردنبند پر زرق و برق “GWOAT” خود را بپوشد، زیرا او متقاعد شده است که به عنوان یک بوکسور، او بهترین زن تمام دوران است.

او می‌گوید: «برای زنده ماندن از تمام کارهای من باید عالی باشی. “ساوانا مارشال از حقیقت آن شوکه خواهد شد. دردهای زیادی وجود داشت، اما همه خواهید دید که چقدر من را قوی کرده است.»