اسپریتز: از کافه های ونیز قرن نوزدهم تا پدیده قرن بیست و یکم

تنها در ونیز و اطراف آن، هر روز حدود 300000 اسپریتس در دستور العمل ها و انواع مختلف و دائما در حال توسعه سرو می شود.

اسپریتز ایتالیایی الاصل، که در ابتدا به‌عنوان یک سوپ سرو می‌شد، امروزه بیشتر با پرزکو، لیکور تلخ و مقداری آب سودا درست می‌شود.

در اواسط قرن نوزدهم، در زمان امپراتوری اتریش-مجارستان سرچشمه می گیرد. اعتقاد بر این است که برخی از سربازان اتریشی در ونیز شراب‌های ایتالیایی را خیلی سنگین می‌دانستند، بنابراین از متصدی بار می‌خواستند یک «اسپریتزن» – یا پاشیدن آب – نوشابه برای رقیق کردن شراب‌های ایتالیایی بخواهند. این اولین دستور پخت اسپریتس شد.

در ابتدا، سوپ‌ها – مانند ورموت و روزولی و سایر نوشیدنی‌ها و لیکورهای ایتالیایی – معمولاً به تنهایی مصرف می‌شدند. و سپس، پس از دهه 1950، مردم شروع به مخلوط کردن آنها کردند و آنها را به عنوان مواد تشکیل دهنده کوکتل تشخیص دادند.”

تب اسپریتز

اما در اواخر هزاره بود که تب اسپریتس به یک پدیده جهانی تبدیل شد. در سال 2014، Aperol شراکت رسمی با یکی از موفق ترین تیم های فوتبال جهان، منچستریونایتد را اعلام کرد.

بر اساس گزارش بین‌المللی ثبت شراب‌ها و عرقیات، فروش عرق‌های شیرین – از جمله اسپریتز – در سال 2021 نسبت به سال قبل 26 درصد رشد داشته است.

به نظر می رسد اسپریتز نقش کلیدی در این افزایش داشته است. لیندا پاسارلا، مدیر بخش شیرینی‌های جهانی در Campari Group، که مالک Aperol نیز است، می‌گوید این اسپریتز از نظر الکل سبک است “همراستا با روند نوظهور” نوشیدنی‌های کم الکل.

همانطور که ذائقه مصرف کنندگان همچنان در حال تغییر است، بقیه جهان بیشتر در مورد اسانس های ایتالیایی یاد می گیرند و بیشتر با آن طعم ها آزمایش می کنند.