انتخابات سوئد: یک ماه پس از رای گیری، چرا هنوز دولتی وجود ندارد؟

یک ماه از انتخابات سراسری سوئد در 11 سپتامبر گذشته است و همه چیز مثل همیشه در کشور نوردیک به نظر می رسد.

نخست وزیر ماگدالنا اندرسون — بلوک چپ او رای را با اندکی از دست دادن به احزاب راست — در اخیر نماینده کشورش بوده است نشست جامعه سیاسی اروپا در پراگ; او کشورش را رهبری می کند پاسخ به انفجارها در خط لوله نورد استریم در دریای بالتیک و روز سه شنبه به نام الف جلسه ویژه شورای بحران کشور برای به روز رسانی آخرین تحقیقات.

اما روزهای او در کار به شماره افتاده است.

در پشت صحنه، چهار حزبی که بلوک پیروز را در انتخابات سپتامبر تشکیل دادند، در حال مذاکره بوده اند، با چند درز اساسی که نشان دهد اوضاع چگونه پیش می رود.

تمدید دو هفته‌ای از ریاست پارلمان به دموکرات‌ها، میانه‌روها، لیبرال‌ها و دموکرات‌های مسیحی سوئد روز چهارشنبه تمام می‌شود و سیاستمداری که امیدوار است نخست‌وزیر بعدی سوئد باشد، رهبر میانه‌روها، اولف کریسترسون، باید پیشرفت خود را گزارش کند.

گفت: “این در تعادل است که آیا نتیجه ای طبق برنامه حاصل می شود یا خیر.” پروفسور جوناس هینفورس، یک دانشمند علوم سیاسی در دانشگاه گوتنبرگ.

او به یورونیوز گفت: «اگر ما در روز چهارشنبه توافقی با دولت داشته باشیم، به معنای رای گیری در روز جمعه یا دوشنبه در پارلمان و سپس مراسم تحویل با حضور پادشاه است.

بنابراین برخی از تغییر و تحولات سیاسی در بازی چیست؟

اگرچه حزب راست افراطی ضد مهاجر دموکرات سوئد بزرگترین حزب راست است، اما میانه روها دومین حزب بزرگ هستند که مذاکرات برای تشکیل دولت جدید را رهبری می کنند.

دلیلش این است که دموکرات‌های سوئد و رهبر آن‌ها جیمی آکسون به اندازه‌ای ناخوشایند هستند که دیگر احزاب نمی‌خواهند آنها را به عنوان حزب نخست‌وزیر ببینند.

اما دموکرات‌های سوئد همچنان قوی‌ترین کارت‌ها را در دست دارند:

سناریو 1: دموکرات‌های سوئد بخشی رسمی از دولت ائتلافی هستند و برنامه سیاسی آنها بخش بزرگی از برنامه رسمی دولت جدید را تشکیل می‌دهد. با این حال، آنها نشان داده‌اند که نمی‌خواهند با لیبرال‌ها در داخل دولت باشند، بنابراین این می‌تواند لیبرال‌ها را از دولت رسمی منجمد کند، اما با این وجود همچنان از آنها در پارلمان حمایت می‌کند.

سناریو 2: دموکرات‌های سوئد بخشی رسمی از دولت نیستند، اما آنها مجموعه‌ای دقیق از تعهدات دیگر احزاب را با اهداف و برنامه‌های زمانی دقیق تضمین کرده‌اند – آنها عملاً رشته‌ها را از پشت صحنه بیرون می‌کشند، و رسانه‌های سوئدی گزارش می‌دهند که آنها قبلاً رهبری چهار کمیته مهم پارلمانی و نقش نایب رئیس مجلس را به دست آورده‌اند.

سناریو 3: هر چهار حزب با برنامه دولت واحدی که در ماه گذشته در دست اجرا گذاشته‌اند، به توافق می‌رسند – هر چند ناآرام.

هر یک از دو سناریو اول باعث می‌شود که نخست‌وزیر بالقوه اولف کریسترسون برای انجام هر کاری در پارلمان به یکی از طرف‌ها در توافقنامه تامین و اعتماد تکیه کند. او به طور بالقوه با این احتمال روبرو خواهد شد که آنها علیه او رای دهند، اما این با روشی که ماگدالنا اندرسون مجبور به کار کرد، با تکیه بر حمایت متحدان چپ خود در یک دولت اقلیت، تفاوتی ندارد.

سناریوی سوم بی‌ثبات‌ترین سناریو خواهد بود، احزاب و شخصیت‌هایی را که اساساً در بسیاری از زمینه‌ها مخالف یکدیگر هستند، گرد هم می‌آورد: و اگر یکی از طرف‌ها بیش از حد تهاجمی یا مطالبه‌گر شود، می‌تواند باعث شود که دیگری متزلزل شود و جایگاه خود را در دولت بررسی کند. .

وی افزود: «چهار حزب قبل از انتخابات با هم صحبت می‌کردند و در زمینه‌های سیاستی خاص توافق داشتند، اما چیزی که مخالف توافق روز چهارشنبه است این است که در حالی که آنها در مورد موضوعاتی مانند انرژی هسته‌ای، قوانین سخت‌گیرانه‌تر مهاجرت، پلیس بیشتر و یکسان‌تر هستند. پروفسور هینفورس توضیح داد که با احکام طولانی تر برای مجرمان، مناطق بزرگی وجود دارد که آنها موافق نیستند.

برخی از زمینه‌هایی که چهار طرف آشکارا با آن موافق نیستند، در مورد پرداخت‌های رفاهی هستند – اینکه دولت چقدر باید در زمینه مزایای بیکاری یا بیماری سخاوتمند باشد – و سطح کمک‌های بین‌المللی.

همچنین در مورد حقوق بشر، حقوق اقلیت‌ها، فرهنگ و سیاست رسانه‌ای در مورد نحوه برخورد با پخش‌کننده خدمات عمومی SVT سوئد، شکافی در موضع‌گیری‌های سیاسی وجود دارد، و مهم‌تر از همه در مورد سیاست‌های هویتی و چگونگی جامعه «سوئدی»، اختلافاتی وجود دارد.

هینفورس گفت: «این برای دموکرات‌های سوئد مهم است زیرا آنها خود را حزب سوئدی‌های قومی می‌دانند و می‌خواهند خدمات مدنی و نهادهای عمومی را به عنوان حامی ارزش‌های سوئدی خود تعریف کنند.»

او با اشاره به اینکه میانه‌روها باید تلاش کنند، افزود: “از یک طرف شما لیبرال‌ها را دارید و از طرف دیگر شما دموکرات‌های سوئد را دارید، و نه تنها لیبرال نیستند، بلکه ضد لیبرال هستند. غیرلیبرال هستند.” و زمانی که ظن متقابل زیادی بین طرفین وجود دارد، برای تشکیل دولت مذاکره کنید.

تاکنون مذاکرات توسط یک نماینده ارشد از هر حزب انجام شده است، اما نه خود رهبران. با این حال، روز شنبه، چهار رهبر حزب راستگرا در یک مرکز کنفرانس در خارج از استکهلم ملاقات کردند.

این یا نشانه ای بود که مذاکره کنندگان آنها به بن بست رسیده اند و باید مسائل را به رؤسای خود ارجاع دهند یا نشانه ای بود که نوعی معامله نزدیک است – بسته به اینکه کدام مفسران سیاسی را می خوانید.

پروفسور هینفورس گفت: “بعید نیست که ما به توافقی دست پیدا کنیم.”

اما شاید یک نتیجه محتمل تر، تمدید دیگری باشد تا طرفین بتوانند به گفتگو ادامه دهند.»