آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آرisk بیشتر یک قضاوت ذهنی است. برای هر کسی که از ارتفاع می ترسد، حتی ایستادن در نزدیکی نرده لبه صخره می تواند احساس جسارت کند. برای دیگران هیچ چیز نمی تواند بر افزایش آدرنالینی که قبل از پرش با چتر نجات سقوط آزاد است، غلبه کند. هر دو واکنش‌های کاملاً مشروع انسانی هستند. و در نهایت، چه کسی باید بگوید که یکی از دیگری منطقی تر است؟
تا همین اواخر، هر زمان که درباره آینده راگبی صحبت می شود، ارزش این را داشت که این موضوع را تشخیص دهیم. سپس تلویزیون را روشن می‌کنید و Head On: Rugby, Dementia and Me را با حضور استیو تامپسون تماشا می‌کنید. یک برنده جام جهانی 2003 که هنوز تنها 44 سال سن دارد، تلاش می کند تا نام دخترش را به خاطر بیاورد و مجموعه ای از یادگاری های بازی ها را که کاملاً خالی هستند، بررسی می کند. برای ما که تومو را در طول سالیان متمادی می‌شناختیم، دوست داشتیم و به آن احترام می‌گذاشتیم، دلخراش بود.
روزهای اخیر همچنین به‌روزرسانی‌های تلخ دیگری را به همراه داشته است، از مطالعه ویلی استوارت در مورد افزایش خطر بیماری نورون حرکتی در بین بازیکنان سابق اسکاتلند گرفته تا به‌روزرسانی عصبی افسرده‌کننده‌ای که اخیراً توسط جیمز گراهام، حامی لیگ راگبی سابق انگلستان و سنت هلن ارائه شده است. در روز یکشنبه حداقل سه بازیکن پس از ضربه‌های سنگین به سر در Wasps یا ناک اوت شدند یا مجبور شدند پیش از موعد از زمین بازی کنند. جمعه شب، الیس گنج از بریستول را نیز تماشا کردم که در حال هجوم به روکش ها در دروازه اشتون بود و متوجه شدم که آیا این ورزش تا به حال بازیکنان را به اندازه فعلی در معرض برخوردهای وحشیانه قرار داده است.
خب بعدش چی؟ به گفته جیمز دریک این دیگر حتی یک سوال نیست. بشردوست عاشق راگبی و بنیانگذار بنیاد غیرانتفاعی دریک – که 2.2 میلیون پوند برای تأمین مالی تحقیقات علمی مبتنی بر شواهد دقیق در مورد آسیب های مغزی مرتبط با ورزش اختصاص داده است – قاطعانه است که چیزی اساسی باید تغییر کند. سال گذشته، یکی از مطالعاتی که توسط بنیاد دریک حمایت شد، نشان داد که 23 درصد از یک گروه 44 نفره از بازیکنان نخبه راگبی فعلی، ناهنجاری هایی در ساختار مغز خود داشتند. دریک مطمئن بود که باعث ایجاد تغییرات فوری و گسترده خواهد شد. در عوض او می ترسد که این پنی به اندازه کافی سریع پایین نیاید.
از این رو در فیلم تامپسون ظاهر شد. و تمایل او برای بیان برخی از حقایق واضح تر خانه که توسط مطالعه سال گذشته مطرح شد، یک بار دیگر. او به صراحت می گوید: «ما از چندین زوایای مختلف به آن نگاه کرده ایم و به یک نتیجه رسیده ایم: اتحادیه نخبگان راگبی امن نیست. این تکنیک قدیمی شرلوک هلمز است: وقتی غیرممکن ها را حذف می کنید، هر چه باقی می ماند حقیقت است. غیرممکن است که بتوانیم با همان تعداد تأثیرات، مانند اکنون ادامه دهیم.
“میانگین سن بازیکنان نمونه 25 سال بود. آنها ناهنجاری های غیرمنتظره – و مقداری کوچک شدن – در ماده سفید خود داشتند. شما هنوز نمی دانید که آیا این به علائم بالینی تبدیل می شود یا خیر. اما اگر از یک متخصص قلب بپرسید که آیا هرگونه تغییر ساختاری در قلب قابل قبول است، آنها می‌گویند “به هیچ وجه”.
هم راگبی جهانی و هم اتحادیه فوتبال راگبی اصرار دارند که کارهای زیادی برای کاهش خطرات بازیکنان نخبه، از جمله تشویق به ارتفاع کمتر تکل و اصلاحات خاص قانون، ادامه دارد. در بیانیه‌ای به آبان نیوز، در پی برنامه تامپسون، RFU همچنین از هوس‌کننده سابق خود به خاطر صحبت‌های خود تمجید کرد. ما از شنیدن این گزارش شخصی شجاعانه از استیو تامپسون و خانواده اش عمیقاً متأسف شدیم. ما بازیکنان را برای گفتن داستان‌هایشان تحسین می‌کنیم، این یک کار فوق‌العاده شجاعانه است.»
اما شکاف قابل توجهی بین آمار رسمی ناشی از ضربه مغزی و پیامدهای ناشناخته در زندگی بعدی از شدت تجمعی تأثیرات در بازی نخبگان همچنان وجود دارد. دریک و سایر گروه‌ها مانند راگبی پیشرو، در پرونده حقوقی جاری که توسط تقریباً 200 بازیکن سابق اتحادیه پیگیری می‌شود، درگیر نیستند، اما نگرانی‌های طولانی‌مدتی برای رفاه نسلی از حرفه‌ای‌های سابق دارند. دریک پیشنهاد می کند: «تصادف راهی نسبتاً راحت برای رد کردن مشکل است. می‌توانید بگویید «به نظر می‌رسد بازیکنی پس از ضربه مغزی بهبود یافته است» بدون اینکه بدانید در حال حاضر یا احتمالاً در آینده در سر او چه می‌گذرد.»
“اما شما نمی توانید از نظر شدت تجمعی تأثیرات خطی بکشید. و مشکل در همین جاست. بر اساس تمام شواهدی که من به آنها نگاه کردم، باید کاهش قابل توجهی در شدت تجمعی تأثیرات وجود داشته باشد. قابل توجه. کاغذ بر روی ترک ها نمی زند. این باید یک تغییر اساسی باشد، شما در مورد آرایش پنجره صحبت نمی کنید.
اگر به او بستگی داشت، سه تغییر فوری بود. برای من این که راگبی جهانی صرفاً توصیه به کاهش تماس در تمرین به 15 دقیقه مضحک بود. البته شما باید چنین مواردی را اجباری کنید. ثانیاً باید به دنبال داشتن هشت جایگزین باشید. آمدن مردان قوی به زمین و بازی با بازیکنانی که از قبل خسته شده اند، چیز خوبی نیست. فکر می کنم تعویض ها باید برای مصدومیت یا خستگی واقعی باشد. و شما باید در خود بازی کارهای بیشتری انجام دهید تا شدت تجمعی تأثیرات را کاهش دهید. همه آن سه چیز بر اساس شواهد، عقل سلیم است.
من فردی ریسک گریز هستم. من هرگز نمی‌ایستادم و به استیو نمی‌گفتم که راگبی نخبه امن نیست، مگر اینکه در ذهن خودم مطمئن بودم که این مورد است. نمی‌خواهم با انگشت اشاره کنم و نام ببرم، اما از اینکه کار بیشتری انجام نشده است، کمی ناراحتم. مردم مدت‌هاست که از این مشکل مطلع بوده‌اند و برای کاهش آن تأثیرات کافی انجام نشده است. مشکل در قفسه رها شده است. باید کمی جستجوی روح انجام شود.»
دریک در ابتدا با دیدن هوگو لوریس ضربه مغزی شد که برای تاتنهام بازی می‌کرد و در سال 2013 با ضربه مغزی در زمین ماند. حالا پس از فیلم تامپسون – “شاید این یک نوع آبخیز بود” – او امیدوار است که افراد بیشتری گوش کنند. او اضافه می کند که بنیاد دریک از ورزش منشعب می شود و به دنبال گسترش تمرکز آسیب سر خود به موقعیت های توهین آمیز خانگی و جمعیت زندان است. فقط اجازه دهید این غرق شود. بازیکنان راگبی به طور فزاینده‌ای یک پارک توپ مشابه را با شرکای کتک خورده و زندانیان خشن به اشتراک می‌گذارند. کسب و کار پرخطر یا نه، این تصوری است که هیچ ورزش محترمانه ای نمی تواند نادیده بگیرد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
