دولت کوئینزلند خواستار ایجاد “ثبت مالک” شد تا به صادق نگه داشتن مالکان سرکش کمک کند | کوئینزلند

مدافعان مستاجر خواستار ایجاد یک ثبت مالک در نشست آتی بحران مسکن در کوئینزلند خواهند بود تا به رفع عدم تعادل قدرت بین مالکان و مستاجران کمک کنند.

پنی کار، مدیر اجرایی مستاجران کوئینزلند، گفت که ثبت نام می‌تواند به صادق نگه داشتن مالکان سرکش کمک کند و در عین حال اطلاعاتی در مورد مالکان از جمله تعداد املاک و محل زندگی آنها ارائه می‌کند. اطلاعات در مورد اینکه آیا مالکان املاک خود را به صورت کوتاه مدت یا بلندمدت اجاره می‌دهند – یا آنها را خالی گذاشته‌اند – نیز می‌تواند دریافت شود.

این پیشنهاد توسط برخی از کارشناسان مسکن به عنوان “معقول و معقول” مورد حمایت قرار گرفته است، اما به عنوان یک تجاوز “غیر ضروری” به حریم خصوصی توسط لابی املاک و مستغلات ایالت مطرح شده است.

آنتونیا مرکورلا، مدیر اجرایی مؤسسه املاک و مستغلات کوئینزلند، گفت که قوانین و مقررات محلی، ایالتی و فدرال قبلاً بر اجاره‌های مسکونی حاکم بوده و تضمین می‌کند که مالکان به طور مناسب مالیات می‌گیرند.

مرکورلا گفت: «REIQ نمی‌تواند دلیلی برای ایجاد «ثبت مالکان» ببیند و این که چگونه می‌تواند به دولت کمک کند تا با بحران مسکن که در این ایالت با آن مواجه هستیم، مقابله کند.

علاوه بر این، از نقطه‌نظر عملی، فهرست‌بندی عمومی اطلاعات شخصی صاحبان دارایی با قوانین حفظ حریم خصوصی مخالف است.

کار و مرکورلا هفته آینده در نشستی در مورد بحران مسکن که ماه گذشته توسط آناستاسیا پالاسزوک، نخست وزیر این کشور اعلام شد، شرکت خواهند کرد. این اجلاس سهامداران و کارشناسان را در تلاش برای یافتن راه‌هایی برای خروج از بحرانی گرد هم می‌آورد که در آن تمام خانواده‌ها روی کاناپه‌سواری و خوابیدن در ماشین‌ها هستند و طبقه رو به رشدی از فقیر کارگر در تلاش برای حفظ سقفی بالای سر خود هستند.

کار گفت، اما علیرغم اینکه تصویری از کسانی که در بازار مسکن قفل شده بودند ظاهر شد، اطلاعات کمتری در مورد کسانی که در آن سهام دارند، شناخته شد.

کار می‌گوید: «ما اطلاعات زیادی در مورد مالکیت املاک نداریم.

او گفت که این عدم تعادل در روابط فردی بین مالکان و مستأجران آشکار شد.

زمانی که مستاجرها سعی می کنند ملکی را ایمن کنند، اطلاعات زیادی در مورد خود ارائه می دهند، معمولاً به یک مشاور املاک، گاهی حتی قبل از اینکه ملکی را ببینند. ولی [that renter] از صاحبخانه کم می داند.»

کار در حالی که اذعان داشت که این یک “نوش جان” نخواهد بود، گفت این ثبت می تواند نوری را بر مالکیت و استفاده از دارایی بتاباند.

او گفت: «ما می‌خواهیم بدانیم وقتی این تصمیمات را اتخاذ می‌کنیم چه کسانی سود می‌بریم، زیرا معمولاً سیاست‌ها برنده و بازنده دارند.

اطلاعات عمومی که جزئیات تعداد املاک متعلق به سرمایه گذاران بین ایالتی را نشان می دهد می تواند در بحثی که منجر به عقب نشینی دولت پالاسزوک از افزایش مالیات زمین پیشنهادی برای مالکان بین ایالتی شد، نقش داشته باشد.

مدیر عامل موسسه تحقیقات مسکن و شهرسازی استرالیا، مایکل فاثرینگهام، گفت که ثبت مالکان می‌تواند به شناسایی «اقلیت کوچکی» از صاحبخانه‌های «کابویی» کمک کند که پاهای خود را کشیده‌اند یا مایل به انجام تعمیرات نیستند.

“اگر [the register] به یک نهاد نظارتی ملحق شد… پس این امر در واقع امری معقول و معقول برای اطمینان از مدیریت مناسب اجاره‌ها خواهد بود.»

اما فوترینگام گفت که این پیشنهاد باید به عنوان بخشی از اصلاحات گسترده‌تر در نظر گرفته شود که از مسکن به عنوان سرپناهی مناسب و امن حمایت می‌کند و نه تنها وسیله‌ای برای تولید ثروت برای مالکان.

او گفت: «ما باید بین استفاده از اموال به عنوان یک تخم لانه برای سرمایه گذار تعادل ایجاد کنیم و آن را به عنوان لانه برای شخصی که در آن زندگی می کند، ایجاد کنیم. “در حال حاضر، این تعادل هنوز به نفع سرمایه گذار است.”

اما پاور، دانشیار جغرافیا و مطالعات شهری در دانشگاه وسترن سیدنی، گفت که “سیستم ثبت نام صاحبخانه به خوبی طراحی شده” ایده خوبی است.

“مستاجرین به عنوان طرف مساوی در قرارداد اجاره و پرداخت بالقوه هزاران یا ده ها هزار دلار در سال به عنوان بخشی از قرارداد، این حق را دارند که اطمینان حاصل کنند که صاحبخانه آنها نیز طبق قانون به مسئولیت های خود از جمله حفظ ملک عمل خواهد کرد. “