استمفورد بریج میزبان روز سیاهی برای کسانی است که به روح فوتبال اهمیت می دهند | چلسی

تیاینجا نمی‌توانست راهی بهتر از خلاء اخلاقی برای خلاصه کردن وضعیت پوسیده فوتبال انگلیس وجود داشته باشد که در قلب این مناسبت عجیب و ناراحت‌کننده در استمفوردبریج وجود داشت، جایی که جمعیتی با ظرفیت برای تماشای یک باشگاه با مالکی رد صلاحیت شده حاضر شدند. در مورد دیگری با حمایت صندوق سرمایه گذاری عمومی کشوری که روز شنبه 81 نفر را اعدام کرد.

این یک روز سیاه برای هر کسی بود که به روح بازی اهمیت می دهد. هیچ مقدار شستشوی ورزشی نمی تواند هوای فاسد آویزان شده روی این وسیله را از بین ببرد. نه زمانی که برخی از هواداران چلسی هنوز مصمم بودند که شعارهای خنده دار خود را در حمایت از رومن آبراموویچ، مردی که توسط دولت بریتانیا به عنوان یک الیگارشی طرفدار کرملین با روابط طولانی مدت با ولادیمیر پوتین، و تماشای پرچم های عربستان سعودی توصیف می شود، سر دهند. در Shed End به عنوان شواهد دیگری از قدرت نرم در بازی عمل کرد و باعث شد نیوکاسل چیزی بیش از ابزار مفیدی برای رژیم سرکوبگر به نظر برسد که امیدوار است شهرت خود را از طریق ورزش پاک کند.

این رفتار، این ناهماهنگی شناختی مسخره، دیگر قابل دفاع نیست. نافرمانی به غرور و غرور محض سرازیر شد، زمانی که تماشاگران میزبان در نیمه دوم خود را برانگیختند و در ستایش آبراموویچ خواندند، حتی اکنون نیز دیده‌اند که دولت او را به دست داشتن در بی‌ثبات کردن اوکراین از طریق تامین فولاد متهم می‌کند. برای ساخت تانک های روسی استفاده می شود (ادعای که تکذیب شده است).

یادآوری: آبراموویچ قهرمان نیست. 19 سال پیش، او به طور ناگهانی ظاهر شد تا یک باشگاه فوتبال بخرد و آن را با میلیاردهای خود متحول کند. او در آن زمان یک معما بود و تنها اکنون است که اوکراین در معرض حمله هیولایی روسیه قرار گرفته است که منبع ثروت آبراموویچ علناً به طور گسترده مورد سوال قرار گرفته است و منجر به تحریم هایی شده است که چلسی را از سقوط در مدیریت پس از اعطای مجوز ناامید کرده است. مجوز ویژه از سوی دولت برای ادامه فعالیت

بدون شک این روزها برای قهرمانان جهان ناراحت کننده است. تقریباً دو دهه است که آنها فقط موفقیت را می شناسند. همه چیز به آبراموویچ بستگی دارد و تاثیر او حتی در این برد پرتنش مقابل نیوکاسل نیز محسوس بود، گل تعیین کننده زمانی به ثمر رسید که کای هاورتز پاس مجلل جورجینیو را مهار کرد و با ضربه رگباری به تور، استعدادی به ارزش 112.5 میلیون پوند به چلسی داد. پیروزی که آنها را در مسیر رسیدن به جمع چهار تیم برتر نگه می دارد.

اما هنوز وقت آن رسیده است که بابت خاطرات سپاسگزار باشیم و ادامه دهیم. جدی گرفتن این اتهامات مبنی بر اینکه پول های خونین بودجه این پروژه را تامین کرده است. برای حذف بنر «دوران روم» که در جایگاه متیو هاردینگ آویزان شده و بپذیریم که ادامه حمایت از این میلیاردر رسوایی تنها باعث خواهد شد که جهان خارج فکر کند که هواداران چلسی بیشتر از قربانیان اوکراینی به فکر تیم خود هستند.

اصول مشابهی در مورد هواداران نیوکاسل نیز صدق می کند که پس از دیدن تیمشان از مشکلات سقوط، در روحیه پر شوری بودند. آنها به دنبال آن بودند که دوران جدید ریاضت اقتصادی چلسی را روشن کنند، آنها را “پسران ورشکسته” نامیدند و آواز خواندند “ما از شما ثروتمندتر هستیم”، اما در مورد اینکه آبراموویچ “متخلف جنگ” است، بی اطلاعی سرسام آوری وجود داشت. آیا آنها از اقدامات عربستان سعودی در یمن خبری نداشتند؟ یا به سادگی اهمیت ندادند؟ نادانی بهانه ای بیش نیست.

بعد از بازی، ادی هاو بارها بر مالکیت نیوکاسل فشار آورد. در پاسخ به سوالی درباره آن 81 اعدام، او موضع خود را به صراحت اعلام کرد: او فقط یک مدیر فوتبال متواضع بود و فقط برای صحبت در مورد بازی آنجا بود. اصلا مهم نیست که پول از کجا می آید. بیایید فقط در مورد اینکه آیا نیوکاسل بدشانس بود که در نیمه دوم یک پنالتی دریافت نکرد، صحبت کنیم.

البته نکته ای که هاو به طرز ناشیانه از دست داد این است که فوتبال در روز یکشنبه باعث حواس پرتی نشد. تمرکز روی پایان دوست داشتنی هاورتز، اولین لمس اشتباه تیمو ورنر یا دفاع بهبود یافته نیوکاسل نبود. بازی در حال حاضر نمی تواند از لبه ژئوپلیتیک فرار کند. فقط به چلسی نگاه کنید، جایی که آنها مجبور شدند فروشگاه باشگاه را ببندند، فروش برنامه ها را متوقف کنند و هزینه های سفر برای بازی های خارج از خانه را پس از اعمال محدودیت های سنگین به دلیل تحریم های آبراموویچ محدود کنند.

هیچ یک از اینها عادی نبود و تنها امید این است که وقایع دو هفته گذشته به عنوان یک حساب برای فوتبال انگلیس عمل کند: درک این موضوع که لیگ برتر باید ستون فقرات خود را توسعه دهد و در مورد اینکه چه کسی شایسته و مناسب برای مالکیت است قوی تر باشد. یک باشگاه وقت آن است که شروع به پرسیدن سؤالات مناسب کنید. تا زمانی که این اتفاق نیفتد بوی تعفن از بین نمی رود.