مهاجرت میلیون‌ها پرنده در کالیفرنیا تهدید «بی‌سابقه» آنفولانزای مرغی را به همراه دارد | آنفولانزای مرغی

هر سال در طول فصل مهاجرت پاییز، 5.4 میلیون پرنده آبی در کالیفرنیا فرود می‌آیند، زیرا پرندگانی از کانادا و آلاسکا در یک بزرگراه هوایی فراملی به نام «پاسفیک فلای‌وی» به سمت جنوب می‌روند.

امسال ورود پرندگان نیز نگرانی را به همراه دارد. آنفولانزای جدید پرندگان در حال گردش است و این به معنای دردسر برای مرغ های اهلی، پرندگان وحشی و حتی پستانداران است.

موریس پیتسکی که ویروس‌های پرندگان را در دانشگاه کالیفرنیا دیویس نظارت و پیش‌بینی می‌کند، می‌گوید: «پیش‌بینی این است که ما در چند ماه آینده با چکش مواجه خواهیم شد.

144 نوع ویروس پرندگان شناخته شده است که اکثر آنها خفیف هستند. درست مانند ویروس های انسانی، آنها در سراسر جهان می چرخند و در مکان های مختلف ظاهر می شوند.

دانشمندان می گویند که آنفولانزای امسال که با نام H5N1 شناخته می شود، از اروپا آمده است. از زمان اولین شناسایی آن در ایالات متحده در ژانویه، در یک اردک وحشی در کارولینای شمالی، ویروس با بیماری زایی بالا به سرعت در سراسر کشور گسترش یافته است. در کالیفرنیا، سویه برای اولین بار در غازها و پلیکان ها در دره مرکزی در جولای سال جاری شناسایی شد. از آن زمان تاکنون، بیش از 10 شهرستان در این ایالت مواردی را ثبت کرده اند.

پیتسکی گفت: «از نظر جغرافیایی، ما با چیزی بی سابقه روبرو هستیم. تنها طی چند ماه آینده سرعت آن افزایش خواهد یافت.»

آخرین سال بد آنفولانزا برای پرندگان در آمریکای شمالی 2014-2015 بود، زمانی که 50 میلیون مرغ و بوقلمون کشته شدند، یا به دلیل خود ویروس یا برای جلوگیری از پیشرفت آنفولانزا – چیزی که در صنعت طیور به عنوان کاهش جمعیت شناخته می شود.

در مقایسه با آن سال، این آنفولانزا در حال حاضر بدتر شده است: در آن زمان 15 ایالت ایالات متحده تحت تأثیر قرار گرفتند، اما در حال حاضر 41 ایالت و 47 میلیون مرغ تحت تأثیر قرار گرفته اند.

پیتسکی گفت که ایالات متحده یک تولید کننده و صادرکننده عمده مرغ است، بنابراین از دست دادن پرندگان در پاییز امسال بر قیمت مواد غذایی تأثیر خواهد گذاشت. تورم مواد غذایی در حال حاضر یک موضوع است و این به عنوان یک فشار اضافی بر زنجیره تامین عمل خواهد کرد.

ویروس H5N1 علاوه بر تأثیرگذاری بر پرندگان و مرغ‌های وحشی، برای گونه‌های وحشی نیز خطرناک است. بابکت ها، راکون ها، روباه ها و حتی فوک های بندری و دلفین ها بیمار می شوند. پیتسکی گفت: «ویروس آنقدر در محیط وجود دارد که فقط در همه جا پخش می شود.

کاهش جمعیت، قرنطینه یا واکسن

به گفته دانشمندان، اقدامات محدود کننده گسترش H5N1 محدود است.

استیو لایل، سخنگوی اداره غذا و کشاورزی کالیفرنیا گفت که گسترش آنفولانزا عمدتاً توسط پرندگان وحشی، به ویژه پرندگان آبزی وحشی مانند اردک ها و غازها انجام می شود.

تخریب زیستگاه باعث می شود بیماری هایی مانند H5N1 با سرعت بیشتری گسترش یابد. پیتسکی خاطرنشان کرد که پرندگان آبی مهاجر تنها 5 درصد از روز خود را صرف پرواز می کنند و بیشتر وقت خود را در زیستگاه هایی مانند مزارع سیل زده یا تالاب ها می گذرانند. این نوع محیط بیشتر توسط انسان ها اشغال شده است، به این معنی که گونه های بیشتری در فضای کمتری ازدحام می کنند و بیشتر با هم تعامل دارند.

اینکه چگونه اردک ها و غازهای مهاجر در نهایت مرغ را آلوده می کنند، یک سوال باز است. مرغ‌داران ارگانیک گله‌های خود را بیرون از خانه دارند، بنابراین در معرض خطر بیشتری برای انتقال بیماری از طریق مدفوع یا تماس روی زمین هستند. کشاورزان معمولی ممکن است پرندگان وحشی را در انبارهای خود نبینند – اما گنجشک ها و پرندگان آوازخوان می توانند راه خود را برای گرفتن غذا یا آب پیدا کنند و این پرندگان آوازخوان ممکن است با پرندگان آبزی تماس داشته باشند. یا کشاورزان ممکن است آثار ویروس را روی چکمه ها یا لاستیک های کامیون خود ردیابی کنند.

هنگامی که یک ویروس در گردش است، فقط سه ابزار برای کنترل آن در حیوانات وجود دارد: کاهش جمعیت، قرنطینه کردن آنها برای جلوگیری از حرکت آنها، و واکسیناسیون.

اما با وجود نداشتن واکسن آنفلوانزای پرندگان، محدودیت های تجاری که صادرات طیور واکسینه شده را ممنوع می کند و چالش های لجستیکی قرنطینه پرندگان مهاجر، مقامات واقعاً تنها یک گزینه اصلی دارند: کشتن پرندگان.

برای کریستن شولر، بوم‌شناس بیماری‌های حیات وحش در دانشگاه کورنل در نیویورک، کار زیادی جز نظارت بر وضعیت وجود ندارد. او می‌گوید: «در مورد پرندگان وحشی، «ما نمی‌توانیم بیرون برویم و همه پرندگان را واکسینه کنیم، نمی‌توانیم آنتی‌بیوتیک به آنها بدهیم، و نمی‌توانیم در عملیات‌های انبوه آنها را معدوم کنیم».

شولر گفت که محققان پرندگانی را یافته‌اند که آزمایش H5N1 آنها مثبت بوده اما سالم هستند – نشانه‌ای از این که برخی از پرندگان ممکن است با این ویروس سازگار شوند. او گفت: «ما اکنون بر این فکر هستیم که این چیزی است که باید بماند، و در حالت انتظار و دید هستیم.»

او به این ویروس به عنوان یکی دیگر از عوامل استرس زا برای پرندگانی که زندگی آنها توسط تغییرات آب و هوایی به چالش کشیده شده است، مانند پرندگان دریایی لانه ساز یا عقاب های طاس اشاره کرد: «توانایی آنها برای مقابله با چالش های دیگر، چه توسعه پروژه های انرژی بادی یا ویروس های جدید، می تواند باعث شود. چالش های اضافی

“اگر ما دائماً حیات وحش را با چیزهای جدید به چالش بکشیم، تأثیرات گسترده ای خواهد داشت.”

پیتسکی گفت آنفولانزای مرغی به خودی خود بومی است و با گذشت زمان، ویروس به احتمال زیاد با میزبان خود سازگار می شود و بدخیم تر می شود و ویروس کمتری به محیط می ریزد. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم ما یاد می‌گیریم با آن زندگی کنیم و پرندگان آبزی با آن سازگار می‌شوند. “اما ما به صورت دوره ای این پاپ آپ را خواهیم داشت.”