اشک های آندری یارمولنکو برد وستهم مقابل استون ویلا را تحت الشعاع قرار داد | لیگ برتر

آندری یارمولنکو به زانو در آمد، دستانش را بیرون انداخت، کمتر در جشن به نظر می رسید تا در خستگی. هم تیمی هایش او را احاطه کردند، واکنش آنها کمتر از شادی بود تا چیزی عمیق تر. وقتی اوکراینی از جایش بلند شد، دهانش سفت بود و سعی می کرد اشک هایش را دفع کند. در نهایت نتوانست و در حالی که برای شروع مجدد بازی به نیمه خود برمی گشت، آشکارا گریه می کرد. حتی بازیکنان استون ویلا هم کف زدند. فوتبال می‌تواند ورزش وحشتناکی باشد، مدل مالکیت آن شاید غیرقابل تعمیر باشد، اما هنوز هم زمان‌هایی وجود دارد که می‌تواند لحظات تلخ و شاید بیشتر را ارائه دهد.

آندری یارمولنکو، گوینده ورزشگاه، گفت: «گل برای وستهم و اوکراین». آیا این زیاده روی بود؟ شاید. اما بمب با روحیه مطابقت داشت. این گلی بود که وستهم را در راه دومین برد خود در هفت بازی قرار داد و وستهم را در رویای صعود به لیگ قهرمانان اروپا نگه داشت. اما احساس می کرد خیلی مهمتر از اینهاست.

آنچه در پایان فصل احتمالاً در میانه جدول ظاهر می شود چیزی نیست جز بی ربط بودن در زمینه گسترده تر، اما شاید جایی، در پناهگاهی در ماریوپول، یک بلوک آپارتمانی متلاشی شده در کیف، یا در شهر زادگاه یارمولنکو در چرنیهیو در در شمال اوکراین، کسی خواهد شنید که یارمولنکو گل زد و حداقل برای لحظه ای از وحشت منتقل می شود.

و شاید آنها از غرشی که به استقبال یارمولنکو به عنوان تعویضی در دقیقه 52 به جای میخائیل آنتونیو آمد یا از صحنه های پس از گل او بشنوند و بدانند که مصیبت آنها به یادگار مانده است، که همدردی بخش بزرگی از جهان است. با آنها. این فقط یک نماد است، اما چیزی است.

وستهام اخیراً احساس خستگی کرد زیرا آنها از جام حذفی به ساوتهمپتون رفتند و اولین بازی خود در لیگ اروپا را به سویا باختند. آنتونیو، به ویژه، به نظر می رسد کوتاه از زیپ معمول خود است. این بیست و هفتمین شروع فصل او در لیگ بود، اما از روز سال نو در لیگ گل نزده بود.

وستهم عادت دیرینه ای دارد که پول خود را برای مهاجمان مرکزی هدر می دهد، اما شکست در حمایت از او در ژانویه ممکن است چیزی باشد که برای آنها در لیگ قهرمانان اروپا در فصل آینده تمام شود. در دقیقه 33، یک تیر از مهاجم جامائیکا ارسال شد که یک ضربه کرنر به ارمغان آورد، اما درگیری او حتی قبل از اینکه با مشکلی که به نظر می‌رسید مشکل کشاله ران به زمین بیفتد، اسپاسمیک بود.

این یک بازی پر از مصدومیت بود. لوکاس دیگن از ویلا پس از 10 دقیقه از زمین خارج شد و آرون کرسول آنتونیو را دنبال کرد. با حضور جارود بوون نیز، وستهام از گزینه های هجومی کم می آورد. یارمولنکو ممکن است نقش مهمی در هفته های آینده داشته باشد. او به خوبی دروازه خود را به ثمر رساند و پاس سعید بنراهما را به خوبی گرفت و در 20 دقیقه مانده به پایان ضربه او را با گذر ماهرانه با قسمت بیرونی پایش از کنار امی مارتینز عبور داد.

سعید توپ را به من داد. یارمولنکو گفت: در جعبه. “شما زمان زیادی ندارید و باید همه چیز را خیلی سریع انجام دهید و من به اندازه کافی سریع بودم.” بنراهما روی دومی دراز کشید تا پابلو فورنالز 12 دقیقه بعد یک ضد ضربه را به پایان برساند.

چیزی که عجیب بود این بود که چگونه ویا، علیرغم اینکه سه بازی قبلی خود را برده بود، خوشحال به نظر می رسید که اجازه می دهد بازی از بین برود. لحظاتی از اتلاف وقت و تعداد زیادی پاس از کناره وجود داشت. برای مدت طولانی، این یک موضوع بسیار مسطح بود، هرچند که در حدود یک ساعت زنده می‌شد، زیرا دنی اینگز یک شوت به تیرک ارسال کرد و سپس کریگ داوسون پس از اینکه مارتینز مهار قابل‌توجهی از یک مهار کرد، از فاصله نزدیک از بالای دروازه به بیرون رفت. سر کرت زوما

وستهام در این فصل به یک چهارم نهایی جام حذفی و جام اتحادیه رسید و در یک هشتم نهایی لیگ اروپا حضور دارد. اگر خستگی شروع به تأثیرگذاری کرده است، شاید تعجب بزرگی نباشد. فقط به این دلیل که وستهم برد، هیچ کس نباید فکر کند که این موضوع از بین رفته است. این یک عملکرد خسته کننده بود و این گمان این بود که اگر ویا زودتر به وستهم می رفت، همانطور که با تأخیر عقب افتاده بود، ممکن بود برای آنها مشکل ایجاد کند. همانطور که بود، گل دقیقه 90 جیکوب رمزی تنها برای ایجاد یک مصدومیت مضطرب 6 دقیقه ای برای وستهم کافی بود.

سه امتیاز ممکن است در پایان فصل مهم باشد، اما در اینجا واقعاً حس این بود که چیزی که اهمیت دارد، نتیجه یا هر چیز خاصی است، بسیار کمتر از گرمی که به یارمولنکو نشان داده شد. برای من، احساس حمایت از سوی سرمربی، هم تیمی هایم و هواداران واقعا مهم است. وقتی این را احساس می کنم، همه چیز را برای هواداران و باشگاه می دهم.»

همانطور که موشک ها بر سر اوکراین می افتند، تقریباً هیچ چیزی نیست، ژستی تقریباً بی حد و حصر، اما این چیزی است که فوتبال می تواند انجام دهد. و اگر به کسی کمک کند، ارزش چیزی را دارد.