آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
این استیو هاکسلی، یک شهروند لیورپودلیایی و ساکن بارسلونا بود که با افتتاح شرکت آبجوسازی بارسلون در سال 1993، شهر را با تولید آبجو آشنا کرد، اما این یک زن به نام جودیت کارتکس بود که به ایجاد بارسلونا به عنوان پایتخت آبجوی صنایع دستی اسپانیا کمک کرد.
او می گوید: «آبجو همیشه بخشی از زندگی من بوده است. ما فقیر بودیم و تنها چیزی که می‌نوشیدیم آب شیر بود، نه کوکاکولا. به جز یکشنبه ها، مادر و مادربزرگم یک بطری لیتر آبجو را برای تماشای فوتبال از تلویزیون باز می کردند. خیلی انگلیسیه، نه؟
کارتکس که حرفه خود را از هاکسلی آموخت و کارخانه آبجوسازی خود به نام Cerveza Barra را اداره کرد، می‌گوید: «این استیو بود که چشمان ما را نه تنها در بارسلونا بلکه در سایر نقاط اسپانیا به روی امکانات آبجوی دست‌ساز باز کرد.» ساختمان محکوم شد.
“به عنوان یک آبجو، احساس می کنید که در حال کمک به خیر عمومی هستید. این یک شغل نیست، بلکه یک حرفه است.» او در La Textil، یک میخانه جدید و شیک آبجو در مرکز بارسلون دم میکند که یک رستوران و یک مکان موسیقی نیز هست.
گارسیا پرز با زن جوان دیگری به نام کریستینا فرناندز رومرو 27 ساله همکاری می کند که معمولاً در اسپیگا، یک کارخانه آبجوسازی در خارج از شهر کار می کند، اما در پروژه آبجوسازی به او در La Textil پیوسته است.
آنها نام آبجو جدید خود را Punto Violeta گذاشته‌اند، پس از کمپین ایجاد مکان‌های عمومی امن برای زنانی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.
آنها گفتند: «ما می‌خواهیم نشان دهیم که زنان با آغوش باز در دنیای آبجوسازی صنایع دستی مورد استقبال قرار می‌گیرند.
به ترتیب از آستوریاس و مادرید، این دو به بارسلونا ختم شدند زیرا “همه چیز از اینجا شروع شد و بارها و آبجوسازی های دستی بیشتری وجود دارد”.
فرناندز رومرو می گوید که در طول سال اراسموس خود در جمهوری چک به دم کردن علاقه مند شد و در آنجا از طیف آبجوهای مختلف شگفت زده شد.
او می‌گوید: «از اینکه با استفاده از محصولات یکسان می‌توان انواع مختلفی از آبجو تهیه کرد، شگفت‌زده شدم.
در صد مایلی بارسلونا، Quiònia Pujol همه چیز را یک قدم جلوتر برداشته است و از جو و رازک که در مزرعه خود در روستای Almacelles پرورش می دهد، آبجو درست می کند.
پوژول می‌گوید: «من آبجو تجاری نمی‌نوشم و زمانی که این کار را در سال 2013 شروع کردیم، برای این بود که آبجو بنوشم. ما همه چیزهایی را که برای تولید آبجو صنایع دستی زیست محیطی نیاز داریم، پرورش می دهیم. مزرعه آبجو مانند این در اسپانیا و احتمالاً در اروپا بی نظیر است.
پوژول حدود نیمی از Cervesa Lo Vilot را که تولید می کند به بارهای در بارسلون می فروشد. او مفهوم یک دم نوش زنانه متمایز را رد می کند، دیدگاهی که Cartex که اکنون مدیر کنوانسیون آبجوسازی InnBrew است، مشترک است و می گوید: «فکر نمی کنم زنان آبجو متفاوت یا بهتری درست کنند. تفاوت این است که مردان دوست ندارند اعتراف کنند که چیزی نمی دانند اما زنان از پرسیدن نمی ترسند، بنابراین ما بیشتر یاد می گیریم.
Cartex معمولاً وقتی در مورد زن ستیزی در محیط مردانه آبجوی صنایع دستی سؤال می شود، صریح است.
او می‌گوید: «من در ساختمان‌سازی کار می‌کردم، فوتبال بازی می‌کردم، موتورسواری می‌کردم، درامر یک گروه راک بودم – همه این دنیای مردانه. من به عنوان یک زن در صحنه آبجوی صنایع دستی، هرگز مشکلی نداشتم. من 53 ساله هستم و یک زن بزرگ و با روحیه زیاد هستم و از هیچ کس بدگویی نمی کنم. این ممکن است برای زنان جوان‌تر یکسان نباشد.»
با این حال، آبجوسازان جوانی که در La Textil همکاری می کنند، به دور از مواجهه با مخالفت، می گویند که مردان از دیدن زنان بیشتر در این تجارت خوشحال هستند.
فرناندز رومرو می‌گوید: «چیزی که من دوست دارم این است که وقتی صحبت از چیزهایی است که از نظر فیزیکی چالش برانگیز هستند، همکاران مرد به جای اینکه بگویند: «آن را انجام خواهم داد»، به من کمک کنند تا راه‌حلی پیدا کنم تا بتوانم آن را خودم انجام دهم.
او می افزاید: «انجام این کار یک رویا است. «احساس می‌کنم جای خود را در دنیا پیدا کرده‌ام. ما چیزی می سازیم که مردم را خوشحال می کند، چیزی که می توانند به اشتراک بگذارند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
