آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
این هفته احساس آرامش خوبی داریم، زیرا ما به یک مسابقه کریکت استرالیا-انگلیس بدون یک سیرک همراه با هیاهو می رویم.
همانطور که بخش‌های بازاریابی ممکن است زمانی تلاش کرده باشند، هیچ‌کس در مورد سریال‌های محدودی که «Twenty20 Ashes» را تشکیل می‌دهند، فریاد نمی‌زند. در عوض، سه مسابقه یکشنبه و جمعه به درستی به عنوان تمرینات گرم کننده برای جام جهانی T20 تلقی می شود، حتی اگر بخشی از برنامه رسمی گرم کردنی نباشد که استرالیا یک بار مقابل هند و انگلیس یک بار مقابل پاکستان بازی می کند. ، قبل از مسابقات مناسب
این باید یک سری محدودیت نسبی باشد، و طرفین به دنبال یافتن شیاری در برابر مخالفت با کیفیت و پاسخ به چند سوال انتخاب نهایی باشند. این با این احساس مطابقت دارد که حتی تورنمنت مناسب دقیقاً موجی از انتظار را برانگیخته نیست. جام قبلی T20 کمتر از 11 ماه پیش کسب شده بود. نسخه 2024 در دریای کارائیب و ایالات متحده سومین نسخه در کمتر از سه سال خواهد بود. این برنامه مفهوم جام جهانی را بی اهمیت جلوه می دهد. اینها تورنمنت های نمایشگاهی برای موفقیت های مالی هستند، نه مسیرهای معناداری برای تعریف تیم یک دوره. فرمت 50 اور ممکن است به صورت دوجانبه در حال کاهش باشد، اما جام جهانی ODI حافظه خود را حفظ می کند، در حالی که تصادفا ساختار چهارساله خود را در کنار معادل فوتبالی خود و بازی های المپیک حفظ می کند.
پس اینطور. مردم همچنان آنچه را که حفظ نمی کنند تماشا خواهند کرد، و همانطور که تیلور سویفت پیشگوی مدرن مشاهده کرده است، بازیکنان به بازی خود ادامه خواهند داد. اکثر بازیکنان کریکت با مشاغل کوتاه خود و هوس‌بازی‌های قالب، از چند تلاش اضافی برای برنده شدن یک جایزه برای پر کردن رزومه‌های تفسیری خود اهمیتی نمی‌دهند. برد استرالیا در نسخه 2021، نیمه شب در تلویزیون پولی از خلیج عربی، در مقایسه با پاسخ احتمالی پیروزی در خانه، واکنشی خاموش داشت. در همین حال، انگلیس در کوتاه‌ترین فرمت در حالی که از سال 2015 انقلاب توپ سفید را رهبری می‌کرد، ضعیف بوده است. آنها فینال سال 2016 را به هند غربی که در حال چرخش آزاد بود باختند و در نیمه سال 2021 مودبانه توسط نیوزلند مغلوب شدند. مخرب ترین تیم در جهان در آن دوران یک جام جهانی 50 بازی برای خود دارد.
از بسیاری جهات آن دوران به پایان رسیده است، اگرچه اصول تهاجم و برخی پرسنل باقی مانده است. Eoin Morgan آن را ترک کرد، جیسون روی از دویدن خارج شد، جانی بیرستو به طرز غیرممکنی پایش را از بازی گلف منفجر کرد، جوفرا آرچر بازیکن پرتاب کننده سال 2019 بود و از آن زمان در لیست مصدومان قرار داشت، جو روت خیلی کند تلقی می شد، لیام پلانکت به این نتیجه رسید. بازنشسته شده، مارک وود همیشه یک مایل در ساعت از مصدومیت فاصله دارد، بن استوکس علیرغم اینکه هرگز کار زیادی در این فرمت انجام نداده است دوباره به خدمت گرفته شده است.
از آغاز دوره مورگان تاکنون، کاپیتان جدید، جاس باتلر، معین علی، کریس جردن، کریس ووکس و عادل رشید حضور ثابتی دارند.
الکس هیلز و دیوید ویلی مدت ها پیش به قدری بوت شدند که فرصت داشتند از تیم دور شوند و دوباره کار کنند. خون‌های جدیدتری مانند هری بروک، فیل سالت، لیام لیوینگستون و تاجر صاعقه بازوی چپ، ریس تاپلی، باید برای انگلیس برای حفظ سطح قبلی‌شان داغ دویدن کنند.
در همین حال، منتخبان استرالیایی باید در مورد اینکه آیا تصمیمی خواهند گرفت یا خیر، تصمیم گیری کنند. تیم آنها می تواند دقیقا همان یازده نفری را تولید کند که سال گذشته در جام جهانی دبی قهرمان شد. این مورد در بازی افتتاحیه سری مقابل انگلیس صادق نخواهد بود، زیرا چهار توپ انداز اصلی و گلن ماکسول شش ضربه زننده از سفر طولانی به پرث به نفع استراحت در امان ماندند. بازیکنان فرینج یک گالوپ در پارک و آخرین فرصت برای تحت تاثیر قرار دادن خواهند داشت که توسط بازیکنان خارج از تیم تکمیل می شود. اما بازی های دوم و سوم در کانبرا حس بهتری از برنامه مسابقات می دهد.
سبک انتخاب استرالیایی از زمان بردمن محافظه کارانه بوده است، بنابراین دیدن یک حمله با سرعت آزمایشی که برای جام جهانی T20 انتخاب شد – و سپس برنده شدن در آن، سرگرم کننده بود. تا زمانی که پت کامینز، جاش هازلوود و میچل استارک در کنار اسپینر آدام زامپا در تناسب اندام بمانند، شانس دیگری خواهند داشت. همین احتیاط باعث می شود که انتخاب کنندگان با وجود خشکسالی سنتی او قبل از یک تورنمنت بزرگ، به آرون فینچ پایبند باشند و مارکوس استوینیس به عنوان بازیکن همه کاره فعلی علیرغم ادعاهای اخیر در غیبت کامرون گرین از خارج از تیم.
دیوید وارنر در صدر جدول همچنان پربازده ترین خفاش است، در حالی که دروازه بان متیو وید به عنوان یک بازیکن شماره هفت غیر قابل ملامت بوده است. میچل مارش مانند عملکرد قهرمانی خود در سال گذشته روی سه می‌زند و ممکن است سرعت متوسطی داشته باشد.
ماکسول در اطراف مرتبه وسط شناور می شود و کاسه خارج از چرخش است. تنها سوال واقعی این است که آیا باید به شهرت تعظیم کرد و استیو اسمیت را در کنار خود نگه داشت یا از قدرت پسر جدید تیم دیوید استفاده کرد. اسمیت مبتکر است اما اغلب نرخ دویدن به اندازه کافی بالا را حفظ نمی کند، در حالی که دیوید از آن دسته بازیکنانی است که می تواند 30 توپ از 10 توپ را در پایان یک اینینگ بگیرد تا مسابقه را تغییر دهد.
حتی منتخبان استرالیایی نیز گاهی اوقات می توانند روی یک چیز خوب ضربه بزنند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
