چه کسی با شیدایی رشد تراس و کوارتنگ مخالف است؟ هر کسی با شعور | فیلیپ اینمن

آلیز تراس در سخنرانی خود در کنفرانس حزب محافظه کار می پرسد که شما مخالف رشد هستید. در مورد اعتبار شما به عنوان یک اخلالگر چطور؟ آیا می توانید با دستی ثابت بر روی شمشیر مطمئن خود بگویید که در چند سال گذشته، چه برسد به هفته ها، چیزی بیش از یک تکه کره را از بین برده اید؟

رشد در تمام ابعاد آن باید برای اقتصاد مثبت باشد. تراس می گوید که رشد باعث ارتقای مشاغل و درآمدهای جدید می شود. اختلال به همین ترتیب. اما وقتی دولتی می گوید که می خواهد بسازد، بسازد، بسازد و در عین حال به انتشار خالص کربن صفر برسد، تناقضات آشکاری وجود دارد.

همچنین درگیری‌های مرتبطی بین کسانی وجود دارد که بخش‌های وسیعی از حومه شهر را به نفع سرمایه‌گذاران خارجی که به دنبال سوله‌های توزیع ارزان قیمت و مقررات ضعیف زیست‌محیطی هستند، هموار می‌کنند، و کسانی که خواهان مناطق روستایی بیشتر و انواع حفاظت‌های قرن بیست و یکمی هستند که مانع از آن‌ها می‌شود. سرمایه خود را از زیر و رو کردن زندگی دیگران.

برای دولت نوپا، نیاز فوری به جلب رضایت نهادها با پیشنهادهایی است که در جهت مخالف پیش می روند. تراس و کواسی کوارتنگ باید مدرکی را به دفتر مسئولیت بودجه (OBR) نشان دهند که سیاست های آنها می تواند تقویت کننده های موشکی را تحت تأثیر اقتصاد قرار دهد و در عین حال بانک انگلستان را متقاعد کند که وزرای آنها قصد انجام چنین کاری را ندارند.

اولین اقدام کوارتنگ این خواهد بود که به پارلمان بگوید که بیانیه پاییزی خود را از 23 نوامبر تا پایان این ماه ارائه می کند. این به او فرصتی می‌دهد تا کمیته سیاست پولی بانک را متقاعد کند که در 3 نوامبر هر گونه افزایش نرخ بهره را تا 0.5 درصد محدود کند.

صدراعظم و مقامات او این هفته و هفته آینده را صرف برنامه‌ریزی خواهند کرد تا با جبران بخش اعظم 43 میلیارد پوند کاهش مالیاتی که پس از لغو کاهش نرخ 45 درصدی (با هزینه 2 میلیارد پوند) روی میز باقی مانده، بودجه کوچک وی را تعدیل کند.

سیگنال‌های اردوگاه کوارتنگ نشان می‌دهد که بودجه‌های رفاهی بیشترین ضربه را خورده است. آتش سوزی یارانه هایی که بوریس جانسون برای ارتقای سطح کشور، بهبود تنوع زیستی و تجدید زیرساخت های پیری وعده داده بود نیز می تواند در برنامه باشد.

در حال حاضر، با تورم 9.9 درصدی و ترکیبی از برگزیت و بیماری ناخوشایند به این معنی که کارگر اضافی وجود ندارد، هزینه‌های اضافی تنها باعث ایجاد تورم بیشتر می‌شود.

اگر بتوان از افزایش نرخ بهره 1 درصدی یا بیشتر جلوگیری کرد، کوارتنگ می‌تواند انتظار داشته باشد که نرخ‌های وام مسکن ثابت دو ساله شروع به کاهش کند و گرمای مالکان و خریداران کاهش یابد. پیش‌بینی نرخ‌های بهره تا 6 درصد در سال آینده کاهش می‌یابد و فشار بازارهای مالی بر هزینه‌های استقراض دولت را کاهش می‌دهد.

خزانه داری می داند که اگر بانک 60 میلیارد پوندی را که کوارتنگ انتظار دارد برای سقف قیمت انرژی خود در زمستان غیرتورمی خرج کند، کمک خواهد کرد – زیرا بیشتر آن به جای خودروها و اثاثیه جدید صرف برق و گاز خواهد شد. اما یارانه تا حدی تورمی است زیرا جهانی است. فقیر و ثروتمند به طور یکسان سود خواهند برد، بنابراین برخی از خانوارها پول نقد اضافی خواهند داشت.

با این حال، فرض کنید که بانک خوشحال است که افزایش نرخ بهره خود را محدود می‌کند – چنین است تورنیکه در هزینه‌ها برای تأمین بودجه کاهش‌های مالیاتی – برنامه رشد کوارتنگ کجاست؟

او دوره ای از توسعه را وعده داده است که در آن افزایش سالانه 1.8 درصدی تولید ناخالص داخلی مشاهده شده در 20 سال گذشته به 2.5 درصد در 10 سال آینده افزایش می یابد.

بدون هزینه های دولت برای توربوشارژ کردن اقتصاد، او برای ادامه مبارزه باید به مقررات زدایی – و اختلالی که این امر به همراه دارد – تکیه کند. اندیشکده های بازار آزاد می گویند که این برای جذب سرمایه گذاری و ارتقای رشد کافی است، اما OBR احتمالاً بدبین تر است. در سال‌های اولیه، OBR اعلام کرد که سرمایه‌گذاری تجاری از ریاضت مصون است، سپس مجبور شد برای این اشتباه عذرخواهی کند. مقامات نمی خواهند اشتباه مشابهی را مرتکب شوند.

دیوید مایلز، اقتصاددان ارشد OBR، احتمالاً پیش‌بینی‌های خود را برای هزینه‌های مصرف‌کننده و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی کاهش می‌دهد، که بیشتر آن بر مخارج عمومی است. اگر او به پیش بینی فعلی 1.75 درصد در میان مدت پایبند باشد، به تنهایی قلب پروژه تراس را از بین خواهد برد.

کوارتنگ ممکن است وسوسه شود که مایلز و OBR را به عنوان اعضای ائتلاف ضد رشد انتخاب کند. مطمئناً مخل خواهد بود. با این حال، این تنها بازارهای پولی بین‌المللی را که مانند گرگ‌هایی که در انتظار آهوی مجروح در حال عبور هستند، در جنگل‌ها کمین می‌کند.

تنها گزینه تراس این است که به حامیان خود بگوید که زمان برای رشد، رشد، رشد مناسب نیست. یک بحران تورم، یک بحران انرژی که می‌تواند منجر به خاموشی شود و افزایش شدید فقر در آینده وجود دارد. پرداختن به آن برای هر دولتی کافی است.