چند رنگ: چگونه دور شدن از ساختمان های خاکستری می تواند به سلامت روان کشاورزان کمک کند | کشاورزی

تیمزرعه امروزی به ندرت چیز زیبایی است. در حالی که یک حیاط مزرعه در بریتانیا ممکن است برای بسیاری هنوز هم تداعی کننده بت های بوکولیکی و حیواناتی باشد که آزادانه در حال پرسه زدن هستند، واقعیت اغلب چیزی بیش از مجموعه ای از سوله های فلزی ملایم نیست.

به نظر می رسد که یک سوله بزرگ، بدون پنجره و با دمای کنترل شده می تواند کارآمدترین راه برای نگهداری و پروار کردن حیوانات مزرعه، به ویژه جوجه ها باشد. اما در میان بسیاری از معایب برای سلامت و رفاه حیوانات، دامداران را نیز بدبخت می کند.

کریس هاراپ، کشاورز ساکن یورکشایر، که در مورد تأثیر طراحی ساختمان بر کشاورزان و دام ها نوشته است، می گوید: “کشاورزان زندگی روی زمین را انتخاب می کنند، اما مجبور می شوند وقت خود را در آلونک ها بگذرانند.”

«برای هزاران سال کشاورزی در مورد مدیریت زمین و حیوانات بوده است. سپس ناگهان مردم متوجه شدند که ما می‌توانیم به روش‌های فشرده داخلی برویم و همان ساختمان‌ها از ذخیره‌سازی وسایل به جایی تبدیل شدند که شما زمان زیادی را در آن سپری می‌کردید.»

به گفته هاراپ، نتیجه برای سلامت روان کشاورزان ویرانگر است. او معتقد است که نرخ نسبتاً بالای خودکشی در این بخش ممکن است به محیط کار روزانه کشاورزان مرتبط باشد.

او می‌گوید: «انسان‌ها و حیوانات باید با دنیای طبیعی که ما از آن آمده‌ایم تعامل داشته باشند، اما در عوض تمام روز را در یک سوله سرپوشیده می‌گذرانند.

مزرعه ای که سعی در مقابله با این روایت دارد توسط بن و هلن تیلور-دیویس در نزدیکی راس-آن-وای، هرفوردشایر اداره می شود.

پدر بن سعی کرد او را از انتخاب شغلش منصرف کند، زیرا می ترسید که کشاورزی به سرعت تبدیل به یک حرفه تنها شود، زیرا اکثر تولیدکنندگان معتقد بودند آینده آنها به سوله های بزرگتر و تمرکز بیشتر فقط بر روی چند نوع حیوان یا محصول متکی است.

در ایالات متحده معمول است که مزارع دارای 40000 گاو و تعداد زیادی انسان نباشند – تعجب آور است که تعداد کمی از کارکنان برای اداره یک مزرعه دام فشرده مورد نیاز است.

در مقابل، بن و هلن تصمیم گرفته‌اند که مزرعه‌شان را برای کسب‌وکارهای محلی و عموم مردم متنوع کرده و باز کنند و تا آنجا که ممکن است مردم را به طور منظم به زمین خود بیاورند.

این زوج بیش از دوازده تابلوی راهنما نصب کرده‌اند و یک سری پیاده‌روی، یک مزرعه‌فروشی، یک کارخانه آبجوسازی کوچک و یک انبار تبدیل‌شده توسط کسب‌وکارهای مواد غذایی محلی وجود دارد. “بزرگترین تفاوت امروز تنوعی است که در مزرعه داریم. بن می گوید من دوست دارم مردم را ببینم که از آن لذت می برند.

هلن می‌گوید: «این در مورد استفاده از مزرعه‌تان به گونه‌ای است که دیگران نیز می‌توانند از آن لذت ببرند. “بیشتر کشاورزان “از زمین من خارج شوید” اما ما بسیار “روی آن” هستیم.

محبوب ترین نقاشی دیواری غول پیکر در کنار یکی از انبارهایش بوده است که به گفته بن، وقتی از کنارش می گذرد، همیشه لبخند بر لبانش می آورد. انفجار رنگ و چشم انداز یک سوله مزرعه فولادی ساده را دگرگون کرده است.

ما عادت کرده‌ایم که در شبکه‌ای از خاکستری کار کنیم. در بسیاری از مواقع مزرعه مکانی بسیار ملایم و کسل کننده برای کار است و اگر خیلی راضی نباشید خیلی خوب پیش نمی رود. به همین دلیل است که ما چنین مشکل سلامت روانی بزرگی در کشاورزی داریم.

هاراپ می‌گوید آلونک‌های کسل‌کننده مزرعه نشانه‌ای از یک مشکل بزرگ‌تر در کشاورزی مدرن است. در حالی که هر مزرعه دارای آلونک بود، آنها فصلی بودند، برای مثال در بخشی از سال برای نگهداری حیوانات و در زمان های دیگر برای ذخیره یونجه استفاده می شد.

مزرعه‌هایی که می‌خواهند انبارهایشان را زیباتر کنند، به هاراپ مراجعه کرده‌اند، اما می‌گویند که «سبزشویی» یک مزرعه فشرده راه‌حلی نیست.

«مسئله واقعی پرورش فشرده در داخل خانه است. این در مورد تغییر ساختمان نیست، بلکه تغییر سیستم کشاورزی به احیا کننده است [which for him is mixed farms with a diversity of crops and animals].

او می‌گوید: «شما می‌توانید یک آلونک زیبای بدون چرا بسازید، اما اساساً مردم و حیوانات باید دوباره با زمین ادغام شوند، نه اینکه احساس کنند در یک سوله صنعتی هستند.

هاراپ می‌گوید کشاورزان به جای انتقاد از سوی فعالان حمایت از حیوانات به خاطر محیط‌های کاری‌شان سزاوار همدردی هستند، زیرا آنها برای کنار آمدن با سازش‌هایی که برای ماندن در تجارت ضروری می‌دانند تلاش می‌کنند.

«تنظیمات مزرعه مدرن توانایی ما را برای ارتباط با حیوانات محدود می کند، اما این بدان معنا نیست که کارگران مزرعه به حیوانات اهمیت نمی دهند زیرا آنها این کار را می کنند. مردم احساس می کنند که گیر کرده اند. آنها باید بدانند که گفتن «ترجیح می‌دهم بیرون قدم بزنم» اشکالی ندارد. ما باید نظام را نقد کنیم و برای مردمی که در آن گیر کرده‌اند همدردی چشمگیری داشته باشیم.»

در بریتانیا، سامری ها را می توان با شماره 116 123 تماس گرفت. در ایالات متحده، خط تلفن ملی پیشگیری از خودکشی 1-800-273-8255 است. در استرالیا، خدمات پشتیبانی بحران Lifeline در 13 11 14 است. خطوط تلفن در کشورهای دیگر را می توانید در اینجا پیدا کنید. در بریتانیا، خط کمک شبکه اجتماعی مزرعه نیز از ساعت 7 صبح تا 11 بعد از ظهر هر روز سال به شماره 03000 111999 باز است.

برای دریافت خلاصه ای از بهترین داستان های کشاورزی و غذا در سراسر جهان و پیگیری تحقیقات ما، برای به روز رسانی ماهیانه حیوانات پرورش یافته ثبت نام کنید. شما می توانید داستان ها و افکار خود را برای ما به آدرس animalsfarmed@aban.news.com ارسال کنید