از فروپاشی جلوگیری شد – اما خطر تکرار سوال واضحی است که بانک باید به آن پاسخ دهد | نیلز پراتلی

منیک چیز نزدیک بود. این خلاصه ای نه چندان اطمینان بخش از تحلیل بانک مرکزی انگلیس از مداخله اضطراری خود در بازار طلایی در هفته گذشته است. سر جان کانلیف، معاون فرماندار در امور ثبات مالی، آنچه را که در خطر است، توضیح داد: «سخت‌تر شدن بیش از حد و ناگهانی شرایط تأمین مالی برای اقتصاد واقعی». ترجمه: به عنوان مثال، آشفتگی کنونی در بازار وام مسکن، مانند یک غوغا جزئی به نظر می رسد.

برخی از اعداد در نامه 11 صفحه ای کانلیف ​​به کمیته منتخب خزانه داری فوق العاده هستند. صندوق‌های بازنشستگی، که با درخواست‌هایی برای قرار دادن وثیقه برای حمایت از دارایی‌های خود در LDI یا سرمایه‌گذاری‌های مبتنی بر بدهی مواجه بودند، به دنبال تخلیه 50 میلیارد پوندی از بدهی‌های بلندمدت دولت در «فضای زمانی کوتاه» بودند. این بازاری است که حجم معاملات روزانه آن فقط 12 میلیارد پوند است.

وجوه “چند” LDI “احتمالاً در قیمت طلایی صبح چهارشنبه به ارزش دارایی منفی سقوط می کند”. روند انحلال آن وجوه از صبح روز بعد آغاز می شد و فشار فروش بیشتر و “مارپیچ بالقوه خودتقویت کننده” را ایجاد می کرد که “بی ثباتی گسترده” را تهدید می کرد.

هنگامی که بانک برنامه خرید طلایی خود را به ارزش 65 میلیارد پوند در اواخر صبح چهارشنبه اعلام کرد، از بحران جلوگیری شد. بازدهی IOU های دولتی 30 ساله بیش از یک درصد کامل در روز کاهش یافت. اما سرعتی که آنها پس از مینی بودجه کواسی کوارتنگ در جمعه گذشته افزایش یافته بودند، بی سابقه بود. طی چهار روز معاملاتی، افزایش بازدهی بیش از دو برابر هر چیزی بود که از سال 2000 مشاهده شده بود.

این آمار به تنهایی باید کوارتنگ (و چند وزیر دیگر) را ملزم کند که از التماس های نیمه کاره خود مبنی بر اینکه نیروهای جهانی کاملاً مقصر هستند صرف نظر کنند. بله، همانطور که کانلیف ​​توضیح می‌دهد، پس‌زمینه جهانی ضعیف بود – بازارها برای ماه‌ها بی‌ثبات بودند و بازده بریتانیا یک روز قبل از بودجه کوچک افزایش یافت، زیرا بانک از برنامه انقباض کمی فروش طلایی حمایت کرد. اما، بیایید، 45 میلیارد پوند کاهش مالیات بدون بودجه، بدون بررسی دقیق دفتر مسئولیت بودجه، آتش سوزی را به آتش تبدیل کرد. نمودارها دروغ نمی گویند.

با این حال، کوارتنگ اگر استدلال می‌کرد که وسواس فزاینده صندوق‌های بازنشستگی نسبت به LDI در 20 سال گذشته، ریسکی بوده است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است – و تحت نظارت قرار گرفته است – در زمینه قوی‌تری خواهد بود.

تکنیک سرمایه گذاری خود روشی قانونی برای صندوق بازنشستگی است که سعی می کند دارایی ها و بدهی های شناخته شده را تطبیق دهد تا نوسانات را کاهش دهد. این خطر در استفاده بیش از حد و استفاده از موقعیت ها بود، عاملی که در قلب اکثر بحران های مالی یافت می شود. هر دو این خطر را ایجاد می‌کنند که اگر بازدهی به‌شدت حرکت کند، صندوق‌ها باید با عجله وجه نقد را برای حفظ موقعیت پوشش‌دار خود جمع‌آوری کنند.

به نظر می رسد که تنظیم کننده حقوق بازنشستگی، اداره رفتار مالی و بانک، همگی چشم انداز LDI را از دریچه های خاص خود مشاهده کرده اند بدون اینکه هیچ کس تصویر کاملی را جمع آوری کند. به نظر می رسد نظارت های زیادی در حال انجام است، و مقررات بسیار کمی وجود دارد. رویدادهای هفته گذشته بسیار شدید بودند، اما مطمئناً غیرقابل تصور نبودند.

خبر خوب – به نوعی – این است که ماشین های آتش نشانی مالی بانک مجبور نبودند همه شیلنگ های خود را روشن کنند. از 35 میلیارد پوندی که می توانست تا کنون تحت برنامه 65 میلیارد پوندی خرید طلا استفاده شود، تنها 3.8 میلیارد پوند در واقع هزینه شده است. تنها تهدید به بزرگ شدن کافی بود.

خبر بد این است که فرآیند درس‌آموزی و اطمینان از «سطوح مناسب انعطاف‌پذیری»، به قول کانلیف، به سختی آغاز شده است. بیانیه بعدی ثبات مالی بانک در هفته آینده موعد ارائه می شود و باید به این سوال واضح پاسخ دهد: خطر تکرار چیست؟

اطلاعات عملی همیشه قدرتمندتر از پیام های شرکتی است

چه کسی می داند؟ دور سرفصل‌هایی درباره خطر خاموشی سه ساعته در زمستان امسال ممکن است مشاغل و خانوارها را متقاعد کند که مصرف خود را کاهش دهند. روش دیگر، طرح شبکه ملی برای پرداخت به افراد دارای کنتورهای هوشمند برای کاهش استفاده در ساعات اوج مصرف می‌تواند روز را نجات دهد. یا، البته، سناریوی «بعید» اپراتور سیستم برای قطع برق ممکن است هرگز محقق نشود.

با این حال، یک حس هشدار دهنده از امید به بهترین ها در مورد همه اینها وجود دارد. سایر کشورهای بزرگ اروپایی کمپین های اطلاع رسانی عمومی در مورد اقدامات صرفه جویی در انرژی را اجرا کرده اند. چند خانوار بریتانیایی صادقانه می‌توانند بگویند که می‌دانند، برای مثال، چگونه دمای جریان را در دیگ بخار ترکیبی خود برای بهینه‌سازی خروجی تنظیم کنند؟

بی میلی وزیران به حمایت از یک کمپین صرفه جویی در انرژی به نظر می رسد اولاً ناشی از این باور است که سیگنال های قیمت در حال حاضر قوی هستند و ثانیاً به دلیل ترس از اینکه به عنوان پرستار بچه شناخته شوند. از آن عبور کنید: اطلاعات عملی مفید است و کمپین دولتی همیشه قدرتمندتر از پیام های شرکتی خواهد بود. لحن فقط باید درست باشد. وزیران باید دوباره فکر کنند.