به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیبودجه کوچک صدراعظم او بازارها را به وحشت انداخته است، باعث افزایش نرخ بهره شده و اکنون باعث ایجاد یک درگیری تمام عیار و عمومی در کابینه بر سر کاهش مزایای میلیون ها خانواده در سن کار شده است یا خیر. برخی از وزرا از نخستوزیر میخواهند که به «فرهنگ خیابان منفعت» بریتانیا ادامه دهد و به آن پایان دهد، در حالی که برخی دیگر علیه آن صحبت کردهاند. دیوید فراست، وزیر پیشین برگزیت، استدلال کرد که مردم از قبل احساس میکنند «از پاییز به بعد احساس ناامنی میکنند». رابرت باکلند، وزیر ولز، استدلال کرد که «شبکه ایمنی بخش مهمی از آنچه یک محافظهکار یک ملت است، است».
چگونه به این نتیجه رسیده است؟ این مشاجره به دلیل نیاز صدراعظم برای نشان دادن متعهد به حفظ امور مالی عمومی در مسیری پایدار، پس از اعلام 45 میلیارد پوند کاهش مالیات بدون بودجه در ماه گذشته، آغاز شده است. دستیابی به این هدف بدون تغییر بیشتر در کاهش مالیات، کواسی کوارتنگ را ملزم به اعلام کاهش هزینه های عمده در مقیاسی می کند که آخرین بار زمانی که جورج آزبورن بودجه اضطراری را در پی بحران مالی اعلام کرد، شاهد بودیم.
راههای زیادی برای کاهش هزینههای عمومی وجود دارد – از لغو پروژههای زیرساختی آینده گرفته تا کاهشهای بزرگ و خدمات عمومی. بعد از انتخابات بعدی اما گزینهای که وزرا درباره آن صحبت میکنند، افزایش مزایای سن کار در آوریل آینده مطابق با درآمدها است، نه افزایش آنها مطابق با قیمتها. در زمان های عادی، این در واقع خواهد بود تقویت مزایا – دستمزدهای ما معمولاً سریعتر از قیمت ها رشد می کنند. اما این زمان های عادی نیست. با توجه به اینکه تورم در بالاترین سطح 40 سال اخیر قرار دارد و احتمالاً در بیشتر سال 2023 به همین منوال باقی خواهد ماند، این سیاست به کاهش شدید مزایای سن کار منجر می شود.
ما اکنون در یک مناقشه تمام عیار و غالباً بدون واقعیت هستیم که آیا این کار درستی است یا خیر. این نیست. این کاهش عملاً رشد سطوح فقر و خطرات کاهش رشد در اقتصاد را تضمین میکند – حتی اگر رشد هدف اعلام شده بودجه کوچک این دولت باشد.
بیایید با زمینه اقتصادی شروع کنیم. سال آینده، بریتانیا همچنان در بحبوحه بحران هزینه زندگی خواهد بود. تضمین استقبال از قیمت انرژی توسط دولت از یک فاجعه زمستانی جلوگیری کرده است، اما تورم بالای مداوم به معنای ادامه فقیرتر شدن کشور است. با کاهش مستقیم حمایت از درآمد، دوره کاهش درآمد خانوار را دوبرابر نمی کنید. این ممکن است هزینه های دولت را کاهش دهد، اما باعث افزایش فقر نیز می شود.
علاوه بر این، همانطور که برخی از وزرای کابینه گفته اند، این یک سیاست هدایت لیزری برای مقابله با “فرهنگ خیابان منفعت” بریتانیا نیست. بریتانیا در حال حاضر یکی از پایینترین سطوح حمایت از بیکاری را در میان اقتصادهای پیشرفته دارد – اکنون تنها 13 درصد از میانگین دستمزد هفتگی ارزش دارد. بیکاری نیز به پایین ترین سطح خود در نزدیک به 50 سال اخیر رسیده است.
درست است که بازار کار ما از زمان شیوع بیماری همه گیر کوچک شده است، اما این امر عمدتاً به دلیل ترک نیروی کار کارگران مسن تر بوده است. آنها عمدتاً مدعی مزایا نیستند – آنها به سمت بازنشستگی پیش از موعد رفته اند. اگر دولت بخواهد که آنها به محل کار بازگردند، باید بیشتر از “سرکوب مزایا” دیگری فکر کنند که این کارگران سابق کاملاً تحت تأثیر آن نیستند.
پس چه کسی تحت تأثیر این کاهش سود قرار می گیرد؟ حدود 1.2 میلیون نفر در بریتانیا بیکار هستند – اما این کاهش چهار برابر بیشتر خانوارها را تحت تأثیر قرار می دهد اگر همه افراد را با اعتبار جهانی تحت تأثیر قرار دهد (سایر حمایت های سن کار مانند پرداخت های استقلال شخصی احتمالاً معاف می شوند).
افراد شاغل 41 درصد از افرادی را تشکیل می دهند که اعتبار جهانی دارند. یک زوج کم درآمد با دو فرزند حدود 750 پوند از این سیاست ضرر می کنند – در زمانی که درآمدشان در حال کاهش است.
از جمعیت باقی مانده از مدعیان اعتبار جهانی، اکثریت قریب به اتفاق به دلایل بسیار خوبی کار نمی کنند – آنها یا از نوزادان مراقبت می کنند، یا بیمار هستند یا دارای معلولیت هستند. به عنوان مثال، یک فرد بالغ معلول مجرد به طور متوسط حدود 380 پوند از کاهش مزایای سال آینده ضرر خواهد کرد. این سیاست هیچکس از این گروهها را برای یافتن کار متقاعد نمیکند – فقط آنها را فقیرتر میکند.
سیاست گذاری اقتصادی در حال حاضر آسان نیست، هر کسی که صدراعظم باشد. وقتی تورم بالاست، نرخ بهره در حال افزایش است و کشور فقیرتر می شود، هیچ تصمیم آسانی وجود ندارد. اما می توانید با بدتر نکردن شرایط سخت شروع کنید.
شما به راحتی می توانید از کاهش درآمد خانوارهای کم و متوسط جلوگیری کنید، به عنوان مثال، با اجازه ندادن به مشاوران بسیار خوب برای پرداخت مالیات کمتر از آنچه که باید باشد. چالشی که بریتانیای مدرن با آن مواجه است افزایش رشد و کاهش نابرابری است – نه افزایش نابرابری و خطر کاهش رشد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.