به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
صندوق بینالمللی پول اعلام کرد اقدامات حیاتی برای کاهش 25 درصدی گازهای گلخانهای تا پایان دهه منجر به رشد کمتر و تورم بالاتر خواهد شد، اما هزینههای انفعال بسیار بیشتر خواهد بود.
صندوق بینالمللی پول گفت که دههها تعویق به این معناست که آنچه میتوانست انتقال آرام به اقتصادهای کربنزدایی شده باشد، اکنون چالشبرانگیزتر خواهد بود و جهان مجبور شد مصرف سوختهای فسیلی را تا یک چهارم در هشت سال کاهش دهد تا فرصتی برای دستیابی به اهداف تعیینشده بحران آب و هوایی جهانی داشته باشد. در پاریس در سال 2015.
صندوق مستقر در واشنگتن در فصلی از چشم انداز اقتصاد جهانی شش ماهه آینده خود گفت: «از آنجایی که انتقال انرژی مورد نیاز برای انجام این امر باید سریع باشد، این امر در چند سال آینده مستلزم هزینه هایی است.
مقامات صندوق بین المللی پول تخمین زده اند که رشد بین 0.15 تا 0.25 درصد در سال از هم اکنون تا سال 2030 کاهش می یابد در حالی که تورم بین 0.1 تا 0.4 واحد بیشتر خواهد بود.
اما صندوق بینالمللی پول گفت پیام اصلی آن این است که «اگر اقدامات درست فوراً اجرا شوند و به تدریج طی هشت سال آینده به مرحله اجرا درآیند، هزینههای آن قابل مدیریت باقی میماند و با هزینههای بیشمار درازمدت بیعملی کاهش مییابد».
بر اساس توافق پاریس، کشورها متعهد شدند که از افزایش 1.5 درجه سانتی گراد بالاتر از زمان پیش از صنعتی شدن متوسط دمای جهان جلوگیری کنند تا از خرابی خطرناک آب و هوا جلوگیری کنند و صندوق بین المللی پول اعلام کرد که اگر “فرصت مبارزه” برای دستیابی به این هدف وجود داشته باشد، به تلاش بیشتری نیاز است. هدف.
چین، ایالات متحده و اتحادیه اروپا ضربه کمتری به رشد خواهند زد – به طور متوسط بین 0.05 تا 0.20 امتیاز در سال – در حالی که تاثیر آن بر بقیه جهان – از جمله کشورهای صادرکننده سوخت فسیلی و بازارهای نوظهور پر انرژی کشورها – بالاتر خواهد بود.
صندوق بینالمللی پول گفت که دولتها باید در برابر وسوسه به تعویق انداختن اقدامات تا زمانی که تورم کمتر شده و اقتصادشان سریعتر رشد کند، مقاومت کنند. اگر دولتها رویکرد توقف را اتخاذ کنند یا به این دلیل که «اکنون زمان آن نیست»، بیشتر به تأخیر بیفتند، هزینهها بیشتر خواهد بود. اگر سیاست های اقلیمی و ضد تورمی معتبر نبود، تلفات آن بیشتر می شد.
این صندوق گفت: «اگر سیاستهای آب و هوایی فقط تا حدی معتبر باشد، شرکتها و خانوارها هنگام برنامهریزی تصمیمات سرمایهگذاری، افزایش مالیات در آینده را در نظر نخواهند گرفت. این امر انتقال را کند می کند (سرمایه گذاری کمتر در عایق حرارتی و گرمایش، فناوری های کم انتشار و غیره)، که نیازمند سیاست های سختگیرانه تری برای رسیدن به همان هدف کربن زدایی است.
در نتیجه تورم بالاتر و رشد تولید ناخالص داخلی تا پایان دهه کاهش خواهد یافت. ما تخمین می زنیم که تنها سیاست های تا حدی معتبر می تواند هزینه انتقال به انرژی های تجدیدپذیر را تا سال 2030 تقریباً دو برابر کند.
دو تن از کارکنان صندوق بینالمللی پول، بنجامین کارتن و ژان مارک ناتال، در وبلاگی گفتند که تخمینهای رشد و تورم ناشی از کربنزدایی سریعتر بر این فرض است که هر منطقه سیاستهای بودجهای خنثی را که شامل مالیات بر گازهای گلخانهای میشود، معرفی میکند. این میزان به تدریج افزایش می یابد تا در کنار انتقال به خانوارها، یارانه به فناوری های کم انتشار و کاهش مالیات بر نیروی کار، تا سال 2030 کاهش 25 درصدی در انتشار گازهای گلخانه ای حاصل شود.
آنها گفتند: “درک بهتر پیامدهای اقتصاد کلان کوتاه مدت سیاست های آب و هوایی و تعامل آنها با سایر سیاست ها برای بهبود طراحی آنها بسیار مهم است.” انتقال به اقتصاد پاکتر مستلزم هزینههای کوتاهمدت است، اما تأخیر بسیار پرهزینهتر خواهد بود.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.