به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
رمان کمیک چارلز دیکنز مقالات Pickwickکه امروزه اغلب بهعنوان یک اثر دورهمی نادیده گرفته میشود، زمانی موضوع نگرانی بسیار جدی هزاران طرفدار در سراسر جهان بود که برخی از آنها شخصیتهای شخصیتهای مورد علاقه خود را پذیرفتند و انجمنهای قدردانی را تأسیس کردند.
اکنون اولین مدرکی که نشان می دهد آقای پیکویک در زندگی بسیاری از طرفداران نقش محوری داشته است، نمایش در موزه چارلز دیکنز در خانه سابق رمان نویس در لندن در ماه آوریل است. در کتاب دقیقه حاوی یادداشتهای رسمی باشگاه اولین باشگاه شناختهشده Pickwick است و تصویر واضحی از روشی که کتاب دوستان را گرد هم آورده است تا درباره طرحها و بحث در مورد مسائل اجتماعی روز بحث کنند.
داستان انگلیسی دیکنز که در قسمتهای ماهانه منتشر میشود، داستان انگلیسی دیکنز درباره گروهی از همراهان ماجراجو، حسی محبوب ایجاد کرد و الهامبخش کلوپهای خوانندگان شد تا گرد هم آیند، درست مانند طرفداران بینالمللی مجموعههای تلویزیونی. کشتن حوا یا پیکی بلایندرز امروز به جوامع آنلاین بپیوندید یا وبلاگ های قسمت را دنبال کنید.
“این کتاب دقیقهسیندی سوگرو، متصدی موزه، در گفتگو با این موزه گفت: “که ما در حراج به دست آوردیم، اکنون یکی از جذاب ترین اقلام در مجموعه عظیم ما است.” نظاره گر قبل از افتتاح تصویربرداری از Pickwick، نمایشگاهی درباره این رمان و هنرمندانی که روی آن کار کرده اند. اولین باشگاه در شرق لندن در سال 1837 شروع به کار کرد اوراق Pickwick هنوز سریالی می شد و کتاب تا سال 1841 پیش می رود.
بسیاری از باشگاههای دیگر پیکویک، از جمله گروههای اولیه در ادینبورگ و نیوزلند، و تعداد کمی هنوز وجود دارند. اما جیمز پلاتر و دوستانش از وایتچپل، که بین 14 تا 24 سال سن داشتند و عمدتاً در حرفه حقوقی به عنوان منشی یا وکیل کار میکردند، اولین کسانی هستند که مدرک باقیمانده از وضعیت رسمی باشگاه خود را به جا گذاشتهاند.
آنها در یک میخانه محلی ملاقات کردند، اگرچه ما مطمئن نیستیم که کدام. این کتاب فقط موضوعات بحث و احکام را یادداشت می کند، اما حس واقعی چیزهایی را که برای آنها جالب بوده است، می دهد. «آنها درباره اینکه آیا برای کشور جمهوری یا سلطنت «منافع» است بحث کردند و در مورد اینکه پل واترلو یا پل لندن جذابتر است بحث کردند. آنها همچنین یک بار به این رأی رأی دادند که یک درخت پیه در میدان پاترنوستر، نزدیک سنت پل، بسیار آزاردهنده است، اما نگویید چرا.»
سیاست آن روز مورد بحث قرار گرفت، با رأی گیری در مورد تجارت برده در مارس 1838 و همچنین بحث دیگری که توسط جزوه خود دیکنز در مورد قوانین برنامه ریزی شده برای محدود کردن فعالیت های عمومی در روز یکشنبه انجام شد. این لایحه مجلس که مورد حمایت باشگاه قرار نگرفت، برای تفریحات تفریحی مانند قمار و شکار جریمه تعیین می کرد. این در مجلس عوام تصویب شد، اما هرگز تصویب نشد زیرا پادشاه هفته بعد درگذشت و بنابراین پارلمان منحل شد.
” پیک ویک Sughrue گفت: سریال از 500 اشتراک به 40000 رسید و به موفقیت بزرگی تبدیل شد. «مکالمه عمومی را بسیار شبیه به محبوب ترین سریال های نتفلیکس امروزی شکل داد. باشگاههای مناظره با الهام از داستان در میخانهها، از جمله در میخانه خورشید در نزدیکی کاونت گاردن و در جورج و کرکس ظاهر شدند. [in the City of London]، میخانه ای که در رمان ظاهر می شود.”
Sughrue اضافه کرد که تعامل با طرفداران برای دیکنز مهم بود، حتی زمانی که نویسنده 24 ساله قسمت های جدید خود را نوشت. او میخواست واکنشهای خوانندگان را بشنود و سپس هر شخصیت تخیلی را که علاقه را برانگیخته بود بسازد.
«به عنوان روانشناسان آماتور، اکنون می توانیم حدس بزنیم که دیکنز از تقویتی که باشگاه ها به او می دادند، علاقه داشت. او نامه هایی را برای آنها فرستاد، برخی از آنها سال ها بود.»
در سال 1837، دیکنز برای استقبال از تأسیس باشگاه پیکویک ادینبورگ نوشت: «نمیتوانم به شما بگویم که شنیدن وجود آن چقدر برای من لذت بخش بوده است… قلب آقای پیکویک همیشه در میان شماست.»
Sughrue برای اولین بار با پدیده باشگاه هواداران Pickwick در صفحات یک کلاسیک دیگر مواجه شد. زنان کوچک. خواهران مارس طرفدار هستند و تصمیم میگیرند یک باشگاه Pickwick راهاندازی کنند و هر کدام یک شخصیت از کتاب را بازی کنند. به عنوان یک نوع ادبی، جو آگوستوس اسنودگراس است.
لوئیزا می آلکوت نوشت زنان کوچک در سال 1868، اندکی پس از اینکه دومین سفر کتابخوانی دیکنز در آمریکا آغاز شد و در بوستون نزدیک به پایان رسید.
سوگرو گفت: “این به شما نشان می دهد که Pickwick برای زنان و همچنین مردان جذابیت دارد، شاید به این دلیل که حماقت های مردان را مسخره می کند.”
و زنان گهگاه موضوع بحث در اولین باشگاه Whitechapel بودند. در کتاب دقیقه رای مثبت در مورد این سوال که آیا ممکن است “مرد از عشق” را ثبت می کند. رای دیگری تصمیم گرفت که “بله، قطعا”، “عشق کور است”.
با این حال، به دلیل اینکه معمولاً زنان بیشتر از مردان در مراسم اعدام در ملاء عام شرکت می کردند، دیدگاه ها کمتر تعیین کننده بود. اعضای باشگاه قضاوت کردند: “ما نمی دانیم.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.