کارشناس سازمان ملل می گوید که اجلاس گرسنگی کاخ سفید نتوانست “حق غذا” را گسترش دهد | اخبار آمریکا

به گفته یک کارشناس گرسنگی سازمان ملل، کنفرانس گرسنگی کاخ سفید در هفته گذشته گامی در جهت درست بود، اما فرصتی را برای رسیدگی به علل سیستماتیک و گسترش «حق غذا» از دست داد.

مایکل فخری، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حق غذا گفت که سیاست گذاران اگر می خواهند گرسنگی را حل کنند، باید بر این دلایل تمرکز کنند. او گفت که نژادپرستی، کنترل شرکت ها و فقر به شدت به گرسنگی کمک می کنند.

آنها در مورد آن صحبت نمی کنند [roots of the] فخری، استاد حقوق دانشگاه اورگان، گفت. نابرابری ساختاری علت اصلی گرسنگی است.

قانونگذاران و کارشناسان در کنفرانس هفته گذشته کاخ سفید گرد هم آمدند تا سیاست هایی را در نظر بگیرند که باعث کاهش گرسنگی و تشویق به تغذیه سالم می شود. یک استراتژی ملی که توسط جو بایدن منتشر شد بر پنج “ستون” متمرکز بود: دسترسی به غذا و مقرون به صرفه بودن، تغذیه، آموزش غذا، ورزش و تحقیق.

کاخ سفید خاطرنشان کرد که حداقل یکی از هر 10 خانوار آمریکایی به غذا دسترسی ندارد و مشکلات سلامتی مرتبط با تغذیه ناسالم – برای مثال چاقی، دیابت و فشار خون بالا – در سال های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است.

فخری و دیگران برای «حق بر غذا» استدلال کرده‌اند که دسترسی به گزینه‌های سالم را مدون می‌کند. فخری گفت که این حق می تواند توسط حوزه های قضایی محلی به عنوان دانشگاه یا کنگره پذیرفته شود.

رای دهندگان مین سال گذشته اصلاحیه قانون اساسی را تصویب کردند که “حق طبیعی، ذاتی و غیرقابل انکار” را برای غذا تضمین می کند – اولین ایالتی که چنین کرد. فخری گفت که همکاری دو حزبی در آن ایالت نشان داد که حتی یک نهاد به قطبیت سیاسی کنگره می تواند حق غذا را تصویب کند.

او گفت: “مردم متوجه شدند که تنها راهی که ما می‌خواهیم یک سیستم غذایی عادلانه ایجاد کنیم این است که راهی برای به اشتراک گذاشتن منابع و همکاری با یکدیگر بیابیم.” موفقیت مین این است که به مردم نشان می‌دهد که حق غذا می‌تواند بحث‌های سیاسی جدیدی ایجاد کند که می‌تواند به بن‌بست در سیستم سیاسی آمریکا کمک کند.»

این مفهوم در ایالات متحده و خارج از آن شتاب بیشتری گرفته است. میشل وو، شهردار بوستون، دسترسی به غذا را به یک هدف اصلی تبدیل کرده است، در حالی که اسکاتلند و برزیل اخیراً گام‌هایی را به سمت حق غذا برداشته‌اند. مورگان تاون، ویرجینیای غربی نیز سال گذشته یک حق قطعنامه غذایی را تصویب کرد و ایالت های ایلینویز و فلوریدا حق باغ در ملک خصوصی را تضمین کردند.

فخری گفت که کنگره باید مراقب اصلاحات ایالتی و محلی باشد. او خاطرنشان کرد که حق غذا به اشکال مختلف است که بیشتر آنها با گرسنگی مبارزه می کنند.

او گفت: “هر حوزه قضایی می تواند تصمیم بگیرد که حق غذا برای جامعه خود چه معنایی دارد.” بارها و بارها مشکل دولت هایی است که به مردم خود گوش نمی دهند. مردم حرف می زنند، مردم سازماندهی می کنند، مردم بسیج می شوند. اکنون چالش این است که دولت ها به حرف مردم خود گوش دهند.»

نورین اسپرینگستد، مدیر اجرایی WhyHunger، یک سازمان غیرانتفاعی که از دسترسی به غذای سالم حمایت می کند، گفت: اقدام ایالتی به ویژه به فشار دادن کنگره برای پذیرش یک حق ملی برای غذا کمک می کند. او گفت که دولت فدرال با نادیده گرفتن دسترسی به غذا تا حد زیادی در حمایت از حقوق اولیه بشر شکست خورده است و نشست اخیر کاخ سفید تغییر چندانی در آن ایجاد نکرد.

اسپرینگستد گفت: «وقتی روایت غالب در 50 سال گذشته ما را از گرسنگی بانکی می‌کرده است، کرامت انسانی و حقوق بشر در اولویت نیست.» برای من، گرسنه ماندن یک نفر غیر آمریکایی است.

هم فخری و هم اسپرینگستد از بسیاری از ایده‌های کاخ سفید، مانند کاهش سوءتغذیه در میان رنگین پوستان و در جوامع روستایی، ضروری بودند. اما آنها به فقدان اصلاحات مهمی اشاره کردند که به حل نابرابری که باعث گرسنگی می شود، مانند اعتبار مالیات دائمی کودکان یا حداقل دستمزد فدرال بالاتر، کمک کند.

و فخری طرح بایدن برای تامین مالی بخشی از طرح های خود را با پول شرکت ها زیر سوال برد. او گفت که انحصار در صنایع غذایی و بازاریابی مواد غذایی و نوشیدنی های ناسالم به میلیون ها نفر آسیب رسانده است.

او گفت: «آنها در وهله اول این مشکل را ایجاد کردند. “مثل این است که از کسی که در وهله اول خانه را به آتش کشیده است بخواهید کمک کند تا آن را خاموش کند.”