لغو صعود و سقوط در سوپرلیگ خیانت به عدم جاه طلبی است | لیگ راگبی

تیاو به صدا در می آید و بلیک فرگوسن به زانو در می آید و در آن لحظه به نظر می رسد همه چیز کمی حل می شود. بازیکنان خسته Leigh Centurions در آغوش یکدیگر فرو می روند. هواداران در سکوها به یکدیگر می چسبند. درک بومونت، مالک خجالتی و بازنشسته لی، با اکراه به زمین مسابقه می‌رود، و از اینکه دوربین‌های تلویزیونی به نظر می‌رسد روی پیراهن پلنگ‌رنگ و حرکات رقص عجیب و غریب او به چشم می‌خورند، واقعاً مضطرب به نظر می‌رسد.

با این حال، همه را می‌توان بهانه‌گیری کرد. برای یک بار دیگر لی به سوپر لیگ بازگشته است.

بله، این بازی میلیون پوندی عصر یکشنبه بود، حتی اگر از نظر فنی دیگر قرار نباشد آن را اینطور بنامیم. اوج فصل چمپیونشیپ یکی از تماشایی‌های واقعاً جذاب در لیگ راگبی باقی می‌ماند: یک کوکتل مقاومت ناپذیر از امید و ناامیدی، جاه‌طلبی و فاجعه، مولد قابل اعتماد برخی از خاطره‌انگیزترین لحظات این ورزش. علیرغم همه صحبت ها از گسترش شکاف، احتمالاً ردیف دوم هرگز قوی تر از این نبوده است.

لی غالب آدریان لام که 26 بازی از 27 بازی را برد، گواه این موضوع است. حریفان شکست خورده آنها، بتلی بولداگ، از کلاس خارج شدند، اما همچنان باشگاهی هستند که در مسیر درست حرکت می کنند: خوب اداره می شوند و در حال پیشرفت هستند، و می توانند 1000 هوادار را در یکشنبه شب در میان یک کابوس حمل و نقل عمومی با خود ببرند. حداقل در سطح ورزشی، چیزی در اینجا به وضوح کار می کند.

IMG فقط به صورت مماس به جنبه ورزشی چیزها علاقه دارد. همانطور که آنها هفته گذشته طرح جدید خود را برای این ورزش رونمایی کردند، معاون آنها، مت دوایر، تا حد زیادی همین را گفت و بین “بازی” و “محصول” تمایز قائل شد. او توضیح داد که بازی خوب بود. عالی. بدون یادداشت این محصول بود – بازاریابی، بسته بندی، جنبه تجاری، تجربه تماشاگر – که نیاز به کار داشت. مشکل، مثل همیشه، این است که شما نمی توانید یک قسمت از بازی را بدون تاثیر مادی روی قسمت دیگر لمس کنید.

در طرح IMG چیزهای زیادی وجود دارد که حسن نیت و بسیار معقول است. لغو لوپ فیکسچر – و حرکت به سمت فیکسچرهای کمتر به طور کلی – کاملاً منطقی است، اگرچه کمی با شایعه معرفی مسابقات جام چالش دو پا مغایرت دارد. عملیات متمرکز فروش بلیط و بازاریابی یک برد آسان است. «استراتژی برند جدید» فقط چند کلمه روی یک تکه کاغذ است، اما اگر در نهایت موفق شود مستند جیمز رابی نتفلیکس را که جهان شایسته آن است تولید کند، صادقانه بگویم که همه ما می‌توانیم پشت سر آن باشیم.

اما بخش های بحث برانگیز چشم انداز IMG، ارتقاء و سقوط را به نفع آنچه به عنوان “سیستم درجه بندی” توصیف می شود، کنار می گذارد. الگوریتمی که تعیین می‌کند چه کسی نمره مطلوب «A» را دریافت می‌کند و چه کسی در نهایت به وضعیت باشگاه تغذیه‌کننده مجبور می‌شود احتمالاً با ترکیبی از عملکرد تاریخی، حضور، امکانات و توانایی جذب سرمایه‌گذاری هدایت می‌شود. اما هیچ کس به طور قطع نمی داند و تا حدی به این دلیل است که مشاوره هنوز ادامه دارد. همچنین به این دلیل است که هر چه بیشتر نشان دهید، باید بیشتر توضیح دهید.

اگر اینجا را کمی بزرگنمایی کنید، زیرمتن گسترده تر غیرقابل انکار است. IMG اینجا چی میگه؟ خدایا تو وحشتناک به نظر میرسی خدا رو شکر که اومدیم در واقع، این مداخله‌ای است که به سختی می‌توانست برای بررسی ناامنی‌های زیربنایی ورزش طراحی شده باشد، ورزشی که هنوز در آزمایش تورنتو به شدت سوخته و در عین حال وسواس ناپذیری به یک ترفند، یک بازار جدید، و استراتژی معجزه آسایی دارد که متحول خواهد شد. ثروتش برای همیشه در حال حاضر، بسیاری از باشگاه‌های برتر با استقبال گرمی از این پیشنهادات روبرو شده‌اند، و به‌راحتی تعداد معدود شیوع نارضایتی را از پایین‌تر به پایین هرم خفه کرده‌اند.

طرفداران لغو صعود و سقوط اشاره می کنند که تیم صعود کننده از چمپیونشیپ در چهار فصل گذشته سقوط کرده است. این نشان می دهد که ورزش باید بیشتر تلاش کند تا شکاف را پر کند، نه اینکه از نردبان بالا برود و لیگ های پایین تر را به نوعی کشتی ارواح شناور تبدیل کند. استفاده از فقر طرف‌های پایین دست بازی به‌عنوان بهانه‌ای برای مجازات بیشتر آن‌ها، به طرز عجیبی یادآور نگرش دولت به فقرا است: آیا می‌دانید تلاش کرده‌اید فقیر نباشید؟

زیرمتن واقعی در اینجا بازار است: در مورد سرمایه گذاری و چگونگی پیدا کردن آن، در مورد پخش کنندگان و نحوه جذب آنها. اما هیچ یک از پیشنهادات IMG واقعاً به اصول اساسی‌تر نمی‌پردازد: فقدان سرمایه‌گذاری گسترده‌تر در شهرهای ما توسط دولت‌های متوالی، چشم‌انداز اقتصادی متخاصم، مشخصات جمعیتی محدودی که تغییر نسل‌ها طول می‌کشد. این فرمول یک یا UFC یا دارت نیست، یک سیرک مسافرتی که بتوانید لباس بپوشید و به تور ببرید. برای بسیاری از افرادی که آن را دوست دارند، جذابیت ذاتی لیگ راگبی دقیقاً در این واقعیت نهفته است که مانند سایر ورزش‌ها نیست: ستاره‌های آن قابل دسترس و فروتن هستند، باشگاه‌های آن در جوامع خود تعبیه شده‌اند.

هر گونه چنین استدلالی خطر لقب غیر جاه طلبی، رأی به وضعیت موجود، استدلالی برای کوچک ماندن این ورزش را دارد. برعکس، این پیشنهادات IMG است که نشان دهنده فقدان جاه طلبی است: اعتراف به این که بزرگترین باشگاه های لیگ راگبی آنقدر شکننده و ناامن هستند که نمی توانند به باد شانس های ورزشی سپرده شوند. این که نخبگان می توانند اینقدر بزرگ باشند و بزرگتر نباشند، که نیاز به حمایت و پرورش دارند.

شاید در درازمدت، پرتاب کردن خود به رحمت نیروهای بازار، لیگ راگبی را آزاد کند. در حال حاضر، بسیار شبیه به دست دادن دستی است که می خواهد شما را خفه کند.