کامیکواسی کوارتنگ یادداشت دلخراش خودکشی شغلی خود را ارائه می دهد | جان کریس

نتکان دادن اما غرق شدن روزهایی از این دست با فرکانس فزاینده ای در راهند. روزهایی که طرح چیزی بیشتر از یک سرویس رونویسی است. روزهایی که هیچ راهی برای بهبود جنون محض حزب محافظه کار وجود ندارد. ظرفیت آن برای خودآزاری اجباری شده است. یک اعتیاد تقریبا تنها راهی که بیشتر محافظه‌کاران می‌توانند به خود اطمینان دهند که در دولت هستند، زمانی است که در محاصره هرج و مرج هستند. زندگی آنها – و زندگی ما – غیرقابل مدیریت است. افزایش نرخ بهره، افزایش پوند، درگیری های داخلی. بله، این راهی است که محافظه‌کاران می‌دانند هنوز مرتبط هستند. حتی اگر تحت حمایت زندگی باشند.

همه ما می دانستیم که لیز تراس ناامید خواهد شد. این یک داده بود. ما فقط نمی دانستیم که او به این سرعت ناامید می شود. یا اینکه از طرف جمعی نیمه هوش که کابینه او را تشکیل می دهند از او حمایت مشتاقانه ای می شود. کامیکواسی کوارتنگ و کریس فیلپ، نیازمند پوست خزنده، به جلو قدم بردارید. کیف پانچ مورد علاقه همه. ما تصور می کردیم که رادون لیز ممکن است سرگرمی را گسترش دهد. سقوط مدیریت شده حزب او. درعوض، او به سمت شکست خورده است و به محافظه‌کاران جرأت می‌کند تا کمی بیش از یک ماه پس از انتخاب او از شر او خلاص شوند. او ملکه خوشه است. Trussterfuck.

مدتی بین لیز تراس که در یک مهمانی تقریباً کاتاتونیک اواخر شب از اهداکنندگان محافظه‌کار گفت – کف زدن یک دست بود – که نرخ مالیات 45p در حال لغو شدن است و صبح روز بعد، نخست‌وزیر یک چرخش را انجام داد. در نقطه‌ای بین کامیکواسی که عصاره‌های سخنرانی کنفرانس خود را در مورد «در مسیر ماندن» در یکشنبه شب و ساعت 6 صبح دوشنبه صبح می‌کرد، صدراعظم یک حرکت معکوس انجام داد. چیزهای کهنه و ناامید کننده ای بود. چیزهای دولتی که کاملاً بی خبر بود. از نظر سیاسی و اقتصادی کاملا بی سواد.

درست بعد از ساعت 7:30 صبح، کامیکواسی در صبحانه بی بی سی ظاهر شد. بیشتر شبیه یک ویدیوی گروگانگیری بود. نمای معمولی متکبر و بیش از حد اعتماد به نفس جای خود را به ترس داده بود. شما می توانید مردی را حس کنید که اکنون از عمق خود خارج شده بود و برای زمان بازی می کرد. تلاش برای پایین آوردن ساعت با بلوف. همه چیز خوب بود. هرگز بهتر نیست. بازگرداندن نرخ مالیات 45p کار بزرگی نبود. بارها و بارها گفت این فقط یک حواس پرتی بود. این بر برنامه کلی تأثیری نخواهد داشت. تا حد زیادی به این دلیل که یکی وجود نداشت.

کامیکواسی زمانی که نیم ساعت بعد در برنامه امروز ظاهر شد کمی بیشتر کلامی بود. اما نه زیاد. او می‌دانست که این‌قدر سرنگون شده است. نه چندان یک صدراعظم، که فقط یک رئیس. کسی که در مقطع لیسانس غوغا می کرد و به نوعی در اقتصاد انگلستان رها شده بود. و او اکنون دیده شده بود. لباس نداشت.

فقط مسئله زمان بود که او رفته بود. چه اعتباری که تا به حال داشت، کاملاً از بین رفته بود. او ممکن است معافیت مالیاتی به ثروتمندان را معکوس کرده باشد، اما هنوز میلیاردها پوند کاهش مالیات بدون بودجه وجود دارد. و به همان اندازه مهم دستش را نشان داده بود. او ممکن بود مجبور به سقوط تحقیرآمیز شود، اما اکنون همه می‌دانستند که او در مورد معافیت‌های مالیاتی اضافی برای افراد دارای درآمد بسیار راحت بود. اپتیک در هر دو صورت افتضاح بود. اگرچه کامیکواسی برای درک آن بسیار کم نور بود.

نیک رابینسون بی رحم بود. چه کسی مسئول دور برگردان بود؟ خرپا، کوارتنگ یا احمق مفید، فیلپ. تقریباً می‌توانستید فریادهای لذت‌بخش فیلپ را از داشتن هدفی در زندگی به عنوان یک مرد پاییزی بشنوید. جایگاهی در تاریخ به عنوان یک حکومت دولتی. چرا کامیکواسی بانک انگلستان را خراب کرده بود، وزیر دائمی خزانه داری را برکنار کرده بود و دفتر مسئولیت بودجه را به حاشیه رانده بود؟ زیرا همه آنها فکر می کردند که او دیوانه است. و در مورد کاهش هزینه ها چطور؟

طاقت شنیدن حقیقت را نداشت. و حالا بالاخره مجبور شد فقط 10 روز پس از تحویل مینی بودجه خم شود که واقعیت اجتناب ناپذیر شد. قرار بود عذرخواهی کند؟ او نبود. اگرچه او چیزی در مورد فروتنی و پشیمانی زمزمه می کرد. این کلمات از طریق دندان های به هم فشرده بیرون زده شد. او اصرار داشت که بودجه او تماماً در مورد رشد بود. به جز مثل همیشه، کامیکواسی نکته را از دست داده بود. بودجه او دقیقا برعکس بود. ضد رشد. می توانست برای بدتر کردن مردم طراحی شده باشد.

این فقط بدشانسی کوارتنگ بود که قرار بود بعدازظهر در صحنه کنفرانس حاضر شود تا سخنرانی اصلی خود را انجام دهد. او ساعات میانی را در کنار لیبریوم لیز منزوی سپری کرد – آنها یک سفر برنامه ریزی شده به سلی اوک را لغو کردند – با تماشای کلیپ های خبری ITV از او مبنی بر اینکه نرخ مالیات 45p لغو نخواهد شد. هر دو به یک اندازه گیج شده بودند. مطمئن نیستم که آیا این ها کلیپ هایی بودند که از قبل ضبط شده بودند یا اینکه یک چرخش دیگر وجود داشته است. ادامه دادن کار سخت می شود.

پس از فیلم کوتاهی از ملاقات صدراعظم با جوانانی که قصد داشت مزایای کارشان را کاهش دهد، یک کامیکواسی عرق‌زده از بال‌ها ظاهر شد. او وحشتناک به نظر می رسید. مضطرب، عصبی و مشتاق حضور در هر جایی جز بیرمنگام. خیلی زود مشخص شد که چرا. او چیزی برای گفتن نداشت فراتر از چند افسانه ی نیمه تمام که حتی خودش هم باور نمی کرد. او صرفاً با یک سخنرانی که از نظر فکری خالی بود، حرکت را طی می کرد. این می توانست یک یادداشت خودکشی شغلی باشد.

او با اشاره شوخی به دور برگردان شروع کرد. یا به قول او «تلاطم». حساس‌ترین راه برای اذعان به اینکه تحمیل عمدی ایدئولوژی آزادی‌خواهانه آزمایش‌نشده توسط او هزاران سود اضافی وام مسکن را برای صاحبان خانه به همراه داشته است. کوارتنگ سپس ادامه داد که دولت “بریتانیا را به حرکت در می آورد”. برخی امیدوارند. تنها افرادی که در چند سال آینده به هر نقطه ای نقل مکان می کنند، کسانی هستند که در حال بازپس گیری خانه هایشان هستند. نمیتونستی این چیزا رو درست کنی

سخنرانی به سختی 20 دقیقه به طول انجامید اما طولانی تر شد. تماشای مرگ کامیکواسی روی پاهایش تقریباً دردناک – حتی طاقت‌فرسا بود. او خطوط مشت خود را از دست داد، مانند آنها، و آشکارا با خود مخالفت کرد. او قول داد که برنامه ای وجود خواهد داشت. درست به محض اینکه به یکی فکر کرد. اما انگشتان دست در اواخر نوامبر روی هم رفتند.

در یک مقطع، او گفت که همه تقصیر حزب کارگر است که رشد اقتصادی پایینی در بریتانیا دارد. سپس در جمله بعدی او همه را به گردن محافظه‌کاران انداخت. سپس او مدعی شد که محافظه‌کاران مسئولیت مالی دارند. صبر کنید تا بفهمد چه کسی باعث شده بانک انگلستان 65 میلیارد پوند از حقوق بازنشستگی حمایت کند. خجالت آور بود. تشویق ها – اگر بتوان آن را اینطور نامید – پراکنده و پراکنده بود. حتی دلسوز هم نیست.

کوارتنگ از صحنه خارج شد. از اینکه از این مصیبت جان سالم به در برده ام، هیجان زده هستم. سپس واقعیت بیت. او حتی یک شکست قهرمانانه هم نبود. این غرور استاندارد باتلاقی بود. نقطه پایان اجتناب ناپذیر برای کسی که جاه طلبی بیش از استعدادش است. رادون لیز او را در آغوش گرفت و از او حمایت کرد. این خیلی زیاد بود. حالا می دانست که کارش تمام شده است.