خانواده‌های استرالیایی‌هایی که در اردوگاه‌های بازداشت سوریه نگهداری می‌شوند از اخبار «بسیار هیجان‌انگیز» مربوط به بازگشت برنامه‌ریزی‌شده استقبال می‌کنند | امنیت استرالیا و مبارزه با تروریسم

خانواده‌های زنان و کودکان استرالیایی که در اردوگاه‌های بازداشتی محقر در سوریه نگهداری می‌شوند، می‌گویند که یک ماموریت برنامه‌ریزی شده برای آوردن بستگانشان به استرالیا «چشم‌اندازی فوق‌العاده هیجان‌انگیز» است.

کمال دابوسی، دخترش مریم و سه فرزندش در اردوگاه روژ در شمال شرق سوریه هستند، گفت: “آرزوی هر والدینی است که از سلامت فرزندان خود اطمینان حاصل کند.”

رفاه این کودکان بسیار مهم است، بنابراین مهم است که هر زن و کودک استرالیایی به خانه آورده شود.

دابوسی گفت که دولت به اعضای خانواده اطلاع نداده است که قصد دارد زنان و کودکان را به کشور بازگرداند، “اما این یک چشم انداز فوق العاده هیجان انگیز خواهد بود”.

او گفت: “خانواده ها فقط می خواهند از آنها در خانه استقبال کنند و با خوشحالی با تمام سطوح دولتی همکاری می کنند تا این اتفاق بیفتد.” خبر برنامه ریزی یک ماموریت نجات با بحث های اخیر بین نمایندگان خانواده و مقامات استرالیا مطابقت داشت.

آبان نیوز استرالیا روز یکشنبه گزارش داد که دولت در حال آماده سازی یک عملیات بازگشت به کشور است.

بیش از 60 استرالیایی – بیوه ها و فرزندان مبارزان کشته یا زندانی داعش – در اردوگاه های بازداشت الهول و روژ هستند. حدود 20 نفر بالغ هستند که بسیاری از آنها می گویند شوهرانی که از آن زمان مرده اند مجبور شده اند یا فریب داده شده اند تا به سوریه سفر کنند.

اکثر بیش از 40 کودک زیر شش سال سن دارند. چند نفر در اردوگاه های بازداشت به دنیا آمدند.

انتظار می رود بین 20 تا 30 نفر در ابتدا به کشور بازگردانده شوند و عملیات بعدی در ماه های آینده انجام شود.

در سال 2019، استرالیا یک ماموریت نجات مخفی را برای بازگرداندن هشت کودک یتیم، از جمله یک نوجوان باردار، از اردوگاه ها آغاز کرد. اما از آن زمان به بعد، دولت به دلیل نگرانی های امنیتی، از آوردن هر چیزی به خانه خودداری کرده است.

رهبر اپوزیسیون، پیتر داتون، وزیر امور داخله در سال 2019 بود که گفت که بازگرداندن بیشتر به کشور مورد توجه قرار نمی گیرد زیرا “اینها افرادی هستند … برخی از آنها پتانسیل و ظرفیت بازگشت به اینجا و ایجاد یک رویداد تلفات گسترده را دارند”.

او در آن زمان گفت: «آنها با کمال میل رفته اند و به اندازه برخی از تروریست های مردی که در سوریه و عراق دیده اند، سرسخت هستند.

دولت‌های قبلی همچنین استدلال می‌کردند که حاضر نیستند جان استرالیایی‌های بیشتری را در یک ماموریت نجات به خطر بیندازند.

الین پیرسون، مدیر آسیایی دیده بان حقوق بشر، گفت که بازگرداندن استرالیایی ها به وطن «مدت زیادی است».

او گفت: “رها کردن استرالیایی ها در سوریه در شرایط وحشتناک، استرالیا را امن تر نمی کند.” «زنان و کودکان بدون هیچ اتهامی به طور نامحدود بازداشت شده اند – این مجازات دسته جمعی است. شرایط در کمپ ها وحشتناک است – بهداشت ضعیف، شلوغ، کثیف و غیرانسانی.

دولت قبلی تنها هشت نفر را در ژوئن 2019 به کشورشان بازگرداند، اما برای بقیه، با وجود اینکه ایالات متحده و مقامات تحت رهبری کردها از همه دولت‌های خارجی خواسته‌اند تا شهروندان خود را پس بگیرند، آنها عملاً قوطی را زیر پا گذاشتند.

«کودکانی که زیر دست داعش زندگی می‌کردند و زنانی که توسط داعش قاچاق می‌شدند باید قبل از هر چیز به عنوان قربانی رفتار شوند. دیگران را می‌توان بر اساس قوانین استرالیا مورد تحقیق و پیگرد قرار داد، که حداقل مقداری از پاسخگویی است.»

مدیر اجرایی Save the Children استرالیا، مت تینکلر، در ماه ژوئن از اردوگاه ها بازدید کرد و گفت که از گزارش های مربوط به طرح بازگشت به کشورش تشویق شده است.

او گفت: “بیش از سه سال است که این کودکان در یکی از بدترین مکان های جهان برای کودکی گیر افتاده اند و وضعیت آنها به طور فزاینده ای ناامید شده است.” «کودکان استرالیایی تغذیه ضعیفی دارند، از زخم های ترکش درمان نشده رنج می برند و این وضعیت بر سلامت روان آنها تأثیر می گذارد. آنها فقط آویزان هستند.

تینکلر این استدلال را رد کرد که بازگشت به کشور غیرعملی یا بسیار خطرناک بود.

او با اشاره به بازدید خود از کمپ روژ گفت: «این بهانه همیشه آشغال بود. “این پیچیده نیست. اگر جوانی از غرب ملبورن بتواند به تنهایی به آنجا برسد، مطمئناً دولت استرالیا با تمام منابع و توانایی‌هایش و حمایت ارتش آمریکا می‌تواند.»

او گفت که به نفع امنیت ملی استرالیا است که زنان و کودکان را زودتر از زودتر به خانه بازگرداند و تحت نظارت و کنترل دولت، به عنوان شهروند در نظر گرفته شود که در نهایت به هر حال حق بازگشت خواهند داشت.

زنان در اردوگاه روژ داوطلب شده اند که در صورت بازگرداندن تحت دستور کنترل دولت قرار بگیرند.

کارشناسان سازمان ملل از استرالیا خواسته اند تا شهروندان خود را به کشورشان بازگرداند و گفته اند که ماموریت های بازگشت به کشور “کاملا امکان پذیر است” و این کشور “تعهدات اخلاقی برای محافظت از آسیب پذیرترین کودکان خود” دارد.

رئیس صلیب سرخ امسال “شرایط بسیار سخت” در اردوگاه الحول را “شرم جامعه جهانی” محکوم کرد.

تینکلر گفت: «برخی از زنان اردوگاه زمانی که بر خلاف میل خود به یک منطقه جنگی برده شدند و به بردگی یک جنگجوی داعش درآمدند، خودشان کودک بودند. آنها سالها بعد اینجا هستند – آنها از جهنم عبور کرده اند – آنها از نظر جسمی بسیار بسیار ناخوشایند هستند، آنها سوءتغذیه دارند و مشکلات سلامت روانی قابل توجهی دارند.

واقعاً هر روزی که این بچه ها در این کمپ می گذرانند، آسیب های جبران ناپذیری به آنها وارد می شود.»