رویارویی با صاحبان پردو باعث درد، بسته شدن قربانیان مواد افیونی می شود

نیویورک — کارا ترینور خودش را جمع و جور کرد، به دوربین نگاه کرد و شروع به صحبت با داروسازانی کرد که او را مسئول دو دهه رنج می داند که از او تا پسری که وابسته به مواد افیونی به دنیا آمده بود، کشیده شده است.

سه نفر از اعضای خانواده که سازنده OxyContin پوردو فارما هستند، در سکوت تماشا کردند یا به جلسه دادگاه مجازی گوش دادند که ترینور به دنیا آمدن نوزادی که به سرعت در حال کناره گیری بود – “فریاد تا آخر عمر شما را آزار خواهد داد” – و مثل این است که او را بزرگ کنم. در 11 سالگی هنوز از فنجان و پوشک استفاده می کند.

ترینور و سایرینی که از اعتیاد به مواد افیونی رنج برده اند یا بستگان خود را از دست داده اند، سال ها منتظر این لحظه بودند: یک رویارویی مستقیم، اگر مجازی، با اعضای خانواده ساکلر در دادگاه بر سر عواقب مسکنی که آنها را ثروتمند کرد و در عین حال به آنها کمک کرد تا به مواد مخدر کمک کند. اپیدمی مرگبار مواد مخدر سرانجام این فرصت برای حدود دوجین قربانی یا بستگان آنها در جلسه دادگاه ورشکستگی فوق العاده روز پنجشنبه به دست آمد.

برخی خسته، برخی دیگر عصبانی، برخی دیگر آسوده، و همه مطمئن نبودند که Sacklers که اجازه پاسخگویی در طول جلسه را نداشتند، حرکت کرده اند یا خیر. با این حال، چند نفری که بیانیه دادند گفتند که برایشان ارزش قائل هستند که می توانند به جای عزیزان از دست رفته خود صحبت کنند و همبستگی خود را نشان دهند، و آنها به ذره ای از تصمیم خود دست یافته اند.

ترینور، اهل کالامازو، میشیگان، که در 21 سالگی نسخه OxyContin دریافت کرد و به زودی معتاد شد، گفت: “به عنوان یک مادر می توانم احساس کنم که پسرم توسط خانواده دیده و شنیده شد.” او اکنون 40 ساله است و در دوران نقاهت است و با افرادی که با سوء مصرف مواد مبارزه می کنند کار می کند.

او گفت: “این بخشی از شفای من و بخشی از یک بسته شدن 20 ساله خواهد بود.”

این جلسه که برای دادگاه ورشکستگی ایالات متحده بسیار غیرمعمول است، توسط یک میانجی پیشنهاد شد که به حل و فصل احتمالی هزاران پرونده قضایی علیه پوردو کمک کرد. اگر تایید نهایی را به دست آورد، این معامله 10 میلیارد دلار یا بیشتر برای مبارزه با اعتیاد و مصرف بیش از حد مصرف خواهد کرد و Sacklers 6 میلیارد دلار در ازای حمایت از دعاوی مدنی دریافت می کند. بیش از 149000 نفر که با اعتیاد دست و پنجه نرم کرده اند یا عزیزان خود را به دلیل آن از دست داده اند باید 750 میلیون دلار تحت این تسویه حساب تقسیم کنند.

قربانیان یکی پس از دیگری در روز پنجشنبه از هاوایی به نیوهمپشایر با گزارش هایی از جراحی ها و بیماری هایی که به نسخه های OxyContin منجر شد و به دنبال آن وابستگی، ناامیدی، دوره های درمان سوءمصرف مواد مخدر، تباهی شخصی و مالی و اغلب اوقات مرگ منجر شد وارد شدند. با مصرف بیش از حد یا خودکشی

ویتالی پینکوسوف توصیف کرد که وقتی از خواب بیدار شد، بدن همسر 32 ساله اش را در تخت خوابشان سرد دید. کریستی نلسون صدای ضبط شده ای از تماس دیوانه وار خود با 911 پخش کرد و گزارش داد که پسرش پاسخگو نیست. استفانی لوبینسکی تعریف کرد که چگونه شوهرش به زیرزمین آنها رفت و به قفسه سینه خود شلیک کرد.

ریچارد ساکلر، رئیس سابق پوردو و رئیس هیئت مدیره، با تلفن گوش می‌داد، که برای برخی از قربانیان که مواجه نشدن او با آنها بی‌احترامی بود، دردناک بود. پسر او، دیوید ساکلر، و یکی دیگر از اعضای خانواده، ترزا ساکلر، در مقابل دوربین ظاهر شدند، با دقت ظاهر شدند اما واکنش کمی نشان دادند.

لوبینسکی ناامید از بلین، مینه سوتا، پس از آن گفت: «آنها تنها، اما با صورت سنگی، آنجا نشستند، و هرگز تغییری در قیافه خود ندادند، هرگز.

Sacklers هرگز به صراحت عذرخواهی نکرده اند. آن‌ها هفته گذشته بیانیه‌ای منتشر کردند و گفتند که قانونی عمل کرده‌اند، اما «متأسفند» که OxyContin «به‌طور غیرمنتظره بخشی از یک بحران مواد افیونی شد که باعث غم و اندوه و ضرر برای بسیاری از خانواده‌ها و جوامع شده است».

OxyContin، یک مسکن پیشرو با نسخه طولانی رهش، در سال 1996 وارد بازار شد، در حالی که پوردو و سایر شرکت‌های دارویی تلاش‌هایی را برای پیشنهاد دادن به تجویزکنندگان برای طیف وسیع‌تری از شرایط درد، اپیوئیدها را تامین کردند. پوردو اظهار داشت که بسیار کمتر از 1 درصد از افرادی که مواد افیونی تجویز می کردند، دچار اعتیاد شدند، اگرچه مطالعات دقیقی برای حمایت از این ادعا وجود نداشت.

امواجی از مصرف بیش از حد مواد افیونی کشنده، از داروهای تجویزی، هروئین، و اخیراً فنتانیل و داروهای مشابه به دنبال داشت. به نظر می‌رسد اسناد پردو که در دادخواست‌ها علنی شده‌اند، نشان می‌دهند که اعضای خانواده در مواقعی بحران را کم اهمیت جلوه می‌دهند.

تیفین اسکات از Sacklers پرسید که آیا آنها تا به حال یکی از فرزندان خود را از اوردوز زنده کرده اند، همانطور که او برای دخترش انجام داد قبل از اینکه سرانجام او را در سن 28 سالگی در اثر مصرف بیش از حد از دست داد. مادر گفت

او به Sacklers گفت: «خجالت بکش»، هرچند بعداً گفت که انتظار واکنشی از سوی افرادی که او را بی‌قلب می‌داند، نداشت. از نظر او، موضوع جلسه تاثیر اتحاد خانواده ها و پیام مشترک آنها بود.

او گفت: «برای یک بار هم که شده، احساس قدرت بر امتیاز داشتیم، آن هم به Sacklers.

پس از مرگ پسر 21 ساله‌اش، کریس یودر، در اثر مصرف بیش از حد، دده یودر در حالی که در نزدیکی خانه‌اش در نوروالک در حال رانندگی بود، به Sacklers فحش می‌داد. او با پرونده ورشکستگی و بررسی عمومی Sacklers احساس می کند.

او پس از بیان اظهارات خود در جلسه دادرسی گفت: “عضو بودن در این پرونده دادگاه بسیار مهم است و داستان پسرم نیز بخشی از پرونده است.”

رایان همپتون از لاس وگاس در شهادت روز پنجشنبه در مورد سال‌های اعتیاد، مصرف بیش از حد و دوره‌های بی خانمانی که پس از آسیب دیدگی زانو متحمل شده بود، “سطحی از کاتارسیس” را دریافت کرد. اما اینکه قربانیان و بستگانشان پیامی را می‌رسانند که به نظر او باید از سوی مقامات برسد، او را آزار می‌داد.

مانند چندین نفر از کسانی که شهادت دادند، او می خواهد که Sacklers به ​​طور جنایی متهم شوند. هیچ نشانه ای وجود ندارد که اتفاق بیفتد، اگرچه هفت سناتور آمریکایی ماه گذشته از وزارت دادگستری خواستند تا آن را بررسی کند. در همین حال، Purdue Pharma دو بار به اتهامات جنایی اعتراف کرده است.

در همین حال، شریل ژوار به دنبال این است که پول بالقوه به برنامه های درمان اعتیاد سرازیر شود و “شروع به بهبود این کشور کند.” ژوار، اهل مارلبورو، ماساچوست، دو پسر بالغ به نام‌های کوری مریل و شان مریل را از دست داد، که در ژوئن گذشته درگذشت.

جیل سیچوویچ، که برادر دوقلوی خود، اسکات زبروسکی را از دست داد، امیدوار است که جلسه غیرمعمول شخصی در روز پنج‌شنبه، “لحن را برای شرکت‌های آینده تعیین کند، و آنها پیامدهای اقدامات خود را درک کنند.”

برای مدت طولانی، او به این فکر کرده بود که اگر فرصتی پیدا کند، چه می تواند به ساکلرها بگوید.

و سپس، وقتی در اتاق رو به روی آنها هستید، آنقدرها هم عصبانی نیستید. سیچوویچ، از ریچموند، ویرجینیا، گفت: شما صدمه دیده اید. “این یک احساس بسته بود، اما به همان معنا، من هنوز در رنج هستم و از اعمال آنها آسیب می بینم.”

———

Mulvihill از Cherry Hill، نیوجرسی گزارش داد.