لیدز پس از کارت قرمز لوئیس سینیسترا، امتیاز مقابل استون ویلا را حفظ کرد | لیگ برتر

نکته گیج کننده این است که جسی مارش در طول مسیر برای دریافت مدرک تاریخ از دانشگاه پرینستون، پایان نامه ای 117 صفحه ای با عنوان: «تکان، تکان خورده نیست. ارزیابی آگاهی از زلزله در کالیفرنیا.

فوتبال آکادمیک نیست، اما با این وجود، شاید انتظار می‌رفت که سرمربی لیدز کمی بیشتر از خطاهای انضباطی آگاه باشد که جدای از اینکه تیمش توانایی‌های واقعی خود را در زمین نشان دهد، تهدیدی برای ایجاد یک لرزش بزرگ در زمین است. یکشنبه.

در پایان، یک رقابت اغلب بداخلاق با دو تیم پر جنب و جوش و در عین حال ذاتاً شکننده – و مانند مارش، دوران استون ویلا استیون جرارد به نظر می رسد در آستانه بین فاجعه قریب الوقوع و ثبات در میانه جدول است – تنها با یک تیم اخراج کننده، یعنی لیدز به پایان رسید. لوئیس سینیسترا برای دومین جرم مضحک قابل رزرو.

با این حال، لحظاتی وجود داشت که یک بازی، که به طور پراکنده توسط مهارت فیلیپه کوتینیو روشن می شد، تهدید می کرد که به یک نزاع کامل منجر شود. اگر ویا نقش خود را در این امر ایفا می کرد، لیدز به خود اجازه می داد که به راحتی از بین برود. پرخاشگری ممکن است بخش مهم و ضروری بازی پرسینگ آنها باشد، اما آنها باید در کنترل آن بسیار بهتر باشند.

لودویگ آگوستینسون تنها 6 دقیقه از اولین بازی خود در استون ویلا گذشته بود که استوارت آتول کارت زرد را در چهره او نشان داد. مدافع چپ سوئدی که قرضی از سویا بود، پس از یک چالش دیرهنگام با راسموس کریستنسن، مجبور شد به گام خود فکر کند.

این بیست و چهارمین رزرو ثبت‌شده در تنها پنج دیدار لیگ برتر بین دو تیمی بود که به‌طور خاصی همدیگر را دوست ندارند و بازی دوستانه پیش فصل آنها در استرالیا با برانکارد شدن آرچی گری، هافبک 16 ساله لیدز در استرالیا بد شد. چالش جان مک گین

Attwell می‌توانست آرزوی داوری کمتری نسبت به اینجا داشته باشد و مطمئناً داوری با خطاهای کوچک خارج از توپ از هر دو طرف در سراسر زمین به سرعت به یک بازی دشوار تبدیل شد. در نیمه دوم، آتول سه کارت زرد دیگر صادر کرد که مارک روکا، رودریگو (به دلیل مخالفت) و سینیسترا همگی برای لیدز وارد کتاب شدند، اما اگر او چشم‌های پشت سرش را داشت، چند کارت دیگر نیز وجود داشت.

در واقع، این که مارش پس از اخراج در شکست 5-2 ماه گذشته مقابل برنتفورد، خود را در محوطه مطبوعاتی قرار داد که باعث محرومیت یک بازی از خط مسابقه شد، احتمالاً یک موهبت بود. بدون آن تعلیق، تعداد کمی می توانستند علیه سرمربی گاه بی ثبات لیدز و جرارد در حال عبور از شمشیرهای منطقه فنی شرط بندی کنند.

در بین تمام خصومت‌های پنهان شده داخل زمین، ایلان مسلیه چند سیو خوب نیمه اول از اولی واتکینز انجام داد. اگر امید واتکینز برای شکست دادن تیم ملی انگلیس در جام جهانی اکنون بسیار ضعیف به نظر می رسد، مطمئناً زمان برای پاتریک بامفورد تمام شده است تا ارزش خود را به گرت ساوتگیت ثابت کند.

اما خبر خوب برای مارش این است که بامفورد راه خود را به آمادگی کامل بازمی‌گرداند. او در اینجا از روی نیمکت شروع کرد، اما با یکی از بزرگ‌ترین تشویق‌های نیمه اول در حالی که در یک رپرتوار کششی روی خط لمسی می‌دوید، مورد استقبال قرار گرفت.

در حال حاضر لیدز در حال آزمایش صبر حامیان خود بود. علیرغم تسلط با حدود 70 درصد مالکیت و نداشتن هیچ چیزی در شدت، آنها تلاش کردند تا امیلیانو مارتینز کم کار را در دروازه ویلا آزمایش کنند، و نتوانستند به درستی شراکت گاهی اوقات ناامن ظاهراً دفاع مرکزی ویلا با تایرون مینگز و ازرا کونسا را ​​به چالش بکشند.

بیست و نه روز از آن شکست در برنتفورد گذشته بود، اما در این فاصله، مارتینز حتی یک سیو برای زدن نداشت، در حالی که مسلیه باید به شدت واکنش نشان می داد تا لئون بیلی را به دنبال کار هوشمندانه یاکوب رمزی رد کند.

در حالی که واتکینز شروع به آزاردهنده بودن خط دفاعی مارش کرد و کوتینیو به تدریج وارد بازی شد، ویلای بسیار بهبود یافته نیمه دوم را آغاز کرد.

جرارد احتمالاً نمی‌توانست شانس خود را باور کند وقتی سینیسترا به دلیل احمقانه‌ترین حمله قابل رزرو دوم قابل تصور از بازی اخراج شد. هنگامی که وینگر پای خود را بیرون آورد تا مانع از تلاش داگلاس لوئیز برای زدن یک ضربه آزاد سریع شود، سر مارش در دستان او فرو رفت. اخراج حاصل اجتناب ناپذیر بود زیرا لیدز بهای نوعی بی انضباطی سرسختانه را پرداخت که مارش نتوانسته آن را کنترل کند.

مسلماً لوئیز با هدف قرار دادن بازیکن کلمبیایی به ساق پا او را تحریک کرد، اما سینیستررا -که قبلاً برای یک چالش بد روی مک گین کارت زرد گرفته بود- را مجبور کرد که پایش را بالا نیاورد و در زمین می ماند. الند رود با هم آهنگ “شما برای داوری مناسب نیستید” را صدا کرد اما اتول به سختی توانست چشم خود را ببندد.

سرمربی لیدز با کنار گذاشتن روکا از هافبک مرکزی و فرستادن جونیور فیرپو به روی نیمکت واکنش نشان داد، زیرا شاید با توجه به هشدار زمانی که بیلی با کوتینیو در بازی بازی کرد و ضربه والی بازیکن برزیلی با کمانه از روی یک تیرک برگشت، او به یک دفاع پنج تغییر داد.

معرفی بعدی بامفورد به جای رودریگو روحیه محلی را بالا برد، اما کوتینیو خود را به عنوان بهترین بازیکن زمین تثبیت کرده بود، در حالی که وقتی امیلیانو بوئندیا ضربه ای را به صورت کسری از سمت راست خم کرد، مسلیه خیالش راحت شد.

اگرچه پای دراز کنسا احتمالاً بین بامفورد و یک گل بود، این بازی عمدتاً در مورد رزرو با رابین کخ بود که پس از بیرون کشیدن واتکینز، پنجمین لیدز را به دست آورد. در پایان امتیاز نهایی لیدز 5 زرد به ویلا 2 بود.