ایرلند پس از قرمز شدن زودهنگام ایولز، انگلیس را برای ماندن در شکار قهرمانی شش ملت متوقف کرد شش ملت 2022

انگلیس غالباً در توئیکنهام شکست نمی‌خورد، اما به طرز انحرافی، آنها این شکست را با غرور زیادی به یاد خواهند آورد. ایرلند مجبور شد به مدت 78 دقیقه با 14 مرد در یک مسابقه جذاب بازی کند، تنها در مراحل پایانی بود که ایرلند روی تابلوی امتیازات عقب نشینی کرد و این هواداران خانگی بودند که روی پاهای خود ایستاده بودند و برای دوره های طولانی از کنار خود غرش می کردند.

در حالی که چهار تلاش برای صفر ممکن است به اندازه کافی قانع کننده به نظر برسند، در هیچ مرحله ای ایرلند از راه دور راحت نبود تا اینکه جانشینان آنها جک کانن و فینلی بیلهام در شش دقیقه آخر زمردی را در حاشیه قرار دادند. اینکه اگر چارلی اولز تنها پس از 82 ثانیه کارت قرمز دریافت نمی کرد، دقیقاً چه چیزی ممکن بود آشکار شود، یک بحث قانونی است، اما نتیجه خالص این است که تنها ایرلند با فریاد عنوان قهرمانی شش ملت امسال یا یک تاج سه گانه در آن باقی می ماند.

انگلیس که این تنها چهارمین شکستش در 39 بازی خانگی زیر نظر ادی جونز بود، اکنون باید به پاریس برود تا فرانسه را از “گرند چلم” محروم کند و با انجام این کار، از دومین شکست متوالی در نیمه پایانی خودداری کند. با وجود این، مارو ایتوجه، الیس گنگ، سام سیموندز و تعدادی از هم تیمی هایشان بیش از حد به اندازه کافی سرکشی کردند تا امیدی به آینده میان مدت ارائه دهند.

ورزش سطح بالا، با این حال، در مورد حفظ خونسردی و Ewels است، در این موقعیت زمانی که جیمز رایان در حالی که بازی به سختی شروع شده بود، در آزمون شکست خورد. همانطور که کارت‌های قرمز به پایان می‌رسند، کاملاً مشخص شد، و دقیقاً نوعی تکل عمودی که این ورزش سعی دارد از بین ببرد. اگر جمعیت باید برای کسی متأسف می‌شد، رایان بود، که با عصبانیت از آنجا دور شد و بعدازظهر مورد انتظارش پیش از موعد به پایان رسید.

هوی‌های بعدی که متوجه ماتیو راینال شد، فقط نشان داد که چه تعداد از طرفداران معمولی راگبی هنوز نیاز به آموزش در مورد اجتناب از آسیب سر و نحوه تشدید قوانین برای کمک به این هدف دارند. در هر صورت، این سریعترین اخراج در تاریخ قهرمانی و سریعترین اخراج انگلیس از زمان اخراج مایک برتون در برابر استرالیا در سال 1975 در نبرد بدنام بالیمور بود.

در ابتدا به نظر می رسید که بازی، ست و مسابقه باشد. زمانی که ایرلند با یافتن فضایی نگران کننده در خط میانی، توپ را به سمت چپ حرکت داد و جاش ون در فلیر جیمز لو را از فاصله 35 متری از کنار مکس مالینز عقب مانده برای ثبت اولین تلاش ایرلند پس از تنها 6 دقیقه قرار داد، همه زنگ خطر در جنوب غرب لندن به صدا درآمد. . جک ناول قبلاً مجبور بود به عنوان فلانکر اضطراری مستقر شود و کورتنی لاوز کاپیتان انگلیس را به ردیف دوم بازگرداند.

زمانی که تام کری لنگان نیز پس از تنها 15 دقیقه مجبور به ترک بازی شد، انگلیس حتی بیشتر به گوشه‌ای پشتیبان شد و توانایی آنها برای پوشش دادن تمام پایه‌ها برای بقیه بازی به شدت به خطر افتاد. به اعتبار آنها هیچ بحثی در مورد ناسزاگویی مهاجمان میزبان هنوز در زمین وجود نداشت. ایتوجه که در طول هفته بیمار بود، در حین سرودها به همان اندازه که قبلاً انجام داده بود به نظر می رسید و به نظر می رسید که قصد دارد غیبت ایولز را به تنهایی جبران کند.

ایرلند تنها در نیم ساعت اول هشت پنالتی را دریافت کرد. دو ضربه ایمن از سه تلاش مارکوس اسمیت، انگلیس را دوباره به رقابت کشاند تا اینکه در نهایت، ایرلند آنقدر توپ را نگه داشت تا فشار دفاعی ایجاد کند. هنگامی که انگلیس برای یک تکل بلند نزدیک به خط خود، یک پنالتی دریافت کرد، جیمیسون گیبسون-پارک یک ضربه سریع را انتخاب کرد و هوگو کینان به همان اندازه هوشیار از پشت زمین بلند شد تا کشش و گلزنی کند.

در این شرایط، سومین پنالتی اسمیت درست قبل از این فاصله برای کاهش نتیجه به 15-9، به همان اندازه ای بود که انگلیس می خواست. آنها فقط باید امیدوار بودند که ایرلند به هر دو پای خود تیراندازی کند که برای مدتی یک احتمال به نظر می رسید. نیوزلند، در شرایط مشابه، 30 امتیاز در ساعت فاصله داشت، اما ایرلندی‌ها، که اعتمادشان در زمان اسکرام به شدت کاهش یافته بود، در خطر از دست دادن تمام شتاب بودند. تماشاگران تویکنهام می‌توانستند آن را احساس کنند و وقتی یک تعقیب عالی دیگر توسط فردی استوارد و جو مارچانت، میهمان را مجبور به گرفتن یک ضربه پنالتی دیگر کرد، اسمیت در فاصله 27 دقیقه از بازی فاصله را به سه امتیاز کاهش داد.

در حال حاضر تمام استادیوم زنده شده بود و از خوشحالی غرش می کرد زیرا ایتوجه جانی سکستون را به دنبال یک انگلیسی دیگر که به خوبی قضاوت می کرد بالا و پایین می کرد. این آخرین حضور سکستون در مسابقات قهرمانی در جنوب غربی لندن خواهد بود و در حالی که احتمال تداوم یک تاج سه گانه یا حتی بیشتر از آن قطعاً برای او جذاب خواهد بود، او این وسیله را برای کیفیت سواری با صندلی راحتی به خاطر نخواهد آورد.

اینجا نیز یادآوری دیگری بود که چرا انگلیس در 22 بازی از 25 بازی قبلی شش ملت خود در حیاط خلوت خود پیروز شده بود. آنها در مجموع به نظر می‌رسیدند که جنگلی دیگر از اندام‌ها رشد می‌کردند و علیرغم تغییر دو سوم ردیف اول خود، تلاش‌های اسکرام ایرلند ادامه یافت. در حالی که ویل استوارت در حال حاضر در وضعیت سختی قرار دارد، انگلیس حملات بیشتری را به سمت دیو کیلکین انجام داد و پنالتی پنجم اسمیت امتیازات را به طرز چشمگیری مساوی کرد.

محل تقریباً فوران کرد که برای لحظه‌ای به نظر می‌رسید که پاس بلند سکستون توسط استوارد برای یک مهار احتمالی تغییر دهنده بازی انتخاب شده است. افسوس برای انگلیس، مسیو رینال تصمیم گرفت که انگلیس در راک قبلی سرعت توپ را کم کرده است و پنالتی ساده سکستون برتری سه امتیازی ایرلند را دوباره تثبیت کرد قبل از اینکه کونان و بیلهام کودتای عضلانی را اعمال کنند.