پشت شکوه درخشان تظاهرات میدان سرخ، روسیه در آشوب قرار دارد | ولادیمیر پوتین

آ موجی از روس ها به سمت میدان سرخ سرازیر شد زیرا ولادیمیر پوتین الحاق خود به خاک اوکراین را اعلام کرد که نویدبخش عصر درخشان جدیدی از جنگ دائمی با اوکراین و غرب خواهد بود. دونتسک، لوهانسک، زاپوریژژیا، خرسون، روسیه! برای همیشه با هم!» بنری که در میدان مانژ در کنار کرملین آویزان شده است.

اتوبوس‌هایی از مردان سرسخت کارخانه‌ای در نزدیکی مسکو بودند که برای جشن گرفتن از کنار مجسمه کارل مارکس پیاده می‌شدند، معلمان دانشگاه دعوت‌نامه‌های یک کنسرت پاپ را به دانش‌آموزانشان می‌دادند، کارگرانی که پرچم‌های روسیه را به بغل می‌بردند تا توزیع کنند. برخی از سه رنگ ها تصویر خود پوتین را داشتند.

این همان روسیه ای است که پوتین پس از 22 سال قدرت تصور می کند: متحد، ساده، بدبین و برده وار. اما زندگی واقعی یک تجمع صحنه‌ای نیست. و در حالی که پوتین در کاخ طلاکاری شده کرملین بزرگ، در سراسر کشور، از جمهوری های اقلیت قومی داغستان و بوریاتیا، مناطق پسکوف و پنزا، تا مسکوی جهان وطنی، ولایی ها و ساتراپ های خود را جمع کرد، جوامع در آشوب هستند.

صدها هزار مرد خانه‌های خود را ترک می‌کنند: برخی از آنها قرارداد بستند و در نبرد در اوکراین بسیج شدند و هنوز هم بیشتر به سمت مرزها فرار می‌کنند تا از پیش‌نویس فرار کنند. در هر دو مورد، آنها نمی دانند چه زمانی به خانه می آیند.

بر اساس یک نظرسنجی جدید از بنیاد دولتی افکار عمومی، تنش ها در روسیه به اندازه کنونی دهه ها نبوده است. از میان افرادی که در این هفته توسط این مرکز مورد بررسی قرار گرفتند، 69 درصد گفتند که احساس «استرس» کرده‌اند، یعنی تقریباً دو برابر 35 درصدی که پیش از اعلام پوتین برای بسیج خود به نظرسنجی گفتند که احساس تنش داشتند.

آنتون، ساکن مسکو که پس از بیش از سه روز انتظار در مرز به گرجستان رفت، گفت: «احساس می‌کنم که به ناشناخته می‌رویم، به هیچ جا نمی‌رویم. او مردانی را توصیف کرد که از رسیدن به مرز ناامید بودند قبل از اینکه پوتین امروز صحبت کند، با ترس از اینکه الحاقات منجر به یک واکنش متقابل با غرب به بسته شدن بالقوه مرز شود.

در همان زمان، ویدئوها نشان می‌دهد که مردان روسی که به ارتش فراخوانده شده‌اند، بدون افسر به پادگان‌های پر از زباله می‌رسند یا به سادگی در مزارع برفی بدون چادر یا دستورالعمل رها می‌شوند. یک مرد در ویدئویی که از مزرعه ای در نزدیکی برزنیکی در کوه های اورال ارسال شده است، گفت: “هیچ کس به ما نیاز ندارد.” “آنها ما را مانند گله گوسفند به اینجا برده اند.”

این صحنه ها در مقایسه با وحشت جنگی که اوکراینی ها در هفت ماه گذشته به دست روسیه متحمل شده اند، چیزی نیست. اما آنها برای روس هایی که سعی کرده اند جنگ را نادیده بگیرند و اکنون نمی توانند، جدید و تکان دهنده هستند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که بسیج پوتین بیش از هر رویدادی از فوریه تا کنون بر جامعه روسیه – و شاید بر تسلط او بر قدرت – تأثیر می‌گذارد.

بسیج به عنوان یک تراژیکمدی بازی کرده است. رسانه مستقل هولود گزارش داد که در تووا، جنوب سیبری، اگر برای خدمت سربازی ثبت نام کنید، مقامات به خانواده شما یک گوسفند می دهند. در منطقه دربند داغستان، پلیس با بلندگو در محله‌های مسکونی حرکت کرد و به همه مردان در سن سربازی دستور داد که خانه‌های خود را ترک کنند و به مراکز حمل و نقل محلی بروند. “احمق های لعنتی!” سرگئی ملیکوف، رئیس داغستان را در واکنش به ویدئویی خشمگین کرد در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود، همانطور که واکنش به پیش نویس و تلاش برای آرام کردن مردم به شدت افزایش یافت.

ریشه واکنش ها ناراحتی عمیق از بن بست هسته ای است که رئیس جمهور روسیه کشور را به آن سوق می دهد. به محض اعلام رویداد کرملین، تلویزیون دولتی شروع به پخش شمارش معکوس 24 ساعته برای سخنرانی پوتین کرد. در زمان آغاز مراسم امضای قرارداد در کاخ بزرگ کرملین، حتی برخی از وفادارترین حامیان پوتین نیز متشنج به نظر می رسیدند.

آیا همه حاضرند به دنبال پوتین وارد بهشت ​​شوند؟ تاتیانا استانووایا، موسس شرکت تحلیل سیاسی R.Politik پرسید. پوتین اساساً به جهان پیشنهاد می کند که اگر غرب اوکراین را به ما ندهد، جنگ هسته ای رخ خواهد داد. آیا نخبگان روسیه در این شرط بندی تا آخر از پوتین حمایت می کنند؟ من در این مورد شک دارم.»

مشتاق ترین ها نیز مشکوک هستند. ولادلن تاتارسکی، جنگجوی گردان وستوک و وبلاگ نویس طرفدار کرملین، گفت: «ما همه را فتح خواهیم کرد، همه را خواهیم کشت، هر کسی را که لازم داشته باشیم غارت خواهیم کرد، و همه چیز همانطور که دوست داریم خواهد بود. مخاطبان سخنرانی پوتین در یک وبلاگ ویدیویی.

در خیابان نیکلسکایا، بیشتر آنها فقط درگیر حضور در کنسرت بودند. یک معلم از هر یک از دانش آموزان خود در حالی که دعوتنامه های خود را در دست داشتند هنگام ورود به مراسم عکس گرفت. گروهی از زنان نگران آب و هوا و ترافیکی بودند که رفت و آمد آنها را به تاخیر می انداخت. یکی گفت: “بیایید صبر کنیم تا شروع به ورود کند.”

این صحنه بسیار متفاوت از صحنه هشت سال پیش بود، زمانی که روسیه کریمه را ضمیمه کرد و پوتین سوار بر موجی از سرخوشی سیاسی شد که حمایت او را تقویت کرد و منتقدانش را شکست. مخالفان هرگز بهبود نیافتند.

و در سال 2018، زمانی که پرچم‌های جهان توسط عیاشی‌کنندگان در طول جام جهانی در این خیابان‌ها به اهتزاز در آمد، دنیایی دور از تصویر بود – با توجه به اینکه روسیه چهار سال قبل جنگ را در اوکراین به راه انداخته بود.

اکنون روسیه نمادهای جدیدی دارد. در مقابل تئاتر معروف بولشوی، مردانی با کلاه‌هایی که ZS را در خود داشتند، عبور می‌کردند، نشانه‌ای تاکتیکی که به عنوان نمادی برای جنگ استفاده می‌شد. آنها پرچم های جمهوری خلق دونتسک و نووروسیا را حمل کردند، سیاست هایی را اختراع کردند که کرملین ادعا می کند واقعی است. یک آمریکایی حاضر در جلسه یک ژاکت موتورسیکلت پوشیده بود که تصویری از استالین و پوتین بر روی تهاجم سال 1945 به رایشستاگ نصب شده بود.

در میدان سرخ کنسرت آغاز شد. دیوای پاپ، آلا پوگاچوا، نماد روسی برای چندین دهه، روزها پیش به همراه فرزندانش از کشور گریخت. در عوض، اولگ گازمانوف و گریگوری لپس، هنرمندان وفادار توده‌های طرفدار کرملین بودند.

ساعاتی قبل از امضای قرارداد، دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین گفت که باید مرزهای سرزمین هایی را که روسیه مدعی الحاق آنها در روز جمعه است، تأیید کند.

یک MC مرد در کنسرت خطاب به جمعیت گفت: «این واقعاً یک روز تاریخی است. ما هنوز باید آنچه را که امروز اتفاق افتاده است درک کنیم. درک کن و تحمل کن. اما ببینید ما چقدر با هم هستیم.»