به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
درگیری مالی خانواده بیگم چنان است که آنیسا هفت ساله اخیراً به مادرش گفت آنها آنقدر فقیر هستند که ممکن است به محل زندگی مادربزرگش بروند: بنگلادش.
فرار به یکی از کشورهای فقیرتر جهان ممکن است عجیب به نظر برسد، اما این واقعیت که در یکی از خانه های شرق لندن مورد بحث قرار می گیرد، حکایت از افزایش ناامیدی دارد. اکنون، در پایان یک هفته طاقت فرسا، با کاهش واقعی رفاهی که گزارش شده توسط دولتی که اخیراً مالیات ثروتمندان را کاهش داده است، ممکن است اوضاع برای میلیونها نفر بدتر شود.
برای بیگمها – مادر، پدر و سه فرزند – پیشبینی کاهش 90 پوندی در هفته در پرداختهای اعتباری جهانی آنها را نه تنها پس از رفتوآمدهای معمولی بیپول میکند، بلکه قادر به روشن کردن گرمایش، خرید لباسهای جدید یا حتی هزینههای مالی نیستند. آنها گفتند که مواد غذایی کافی است. در حال حاضر آنها “یخ زده” هستند زیرا نمی توانند از عهده تغذیه کنتور برای گرمایش برآیند.
“می توانید تصور کنید؟” علیفجان بیگم، مادر آنیسا گفت. ما سه بچه داریم که باید غذا بدهیم. ما فقط میخواهیم غذا در بشقابهایشان و چیزی روی پشتشان بگذاریم. برای لباس باید به مغازه های خیریه بروم. برای غذا قطعاً باید به بانک مواد غذایی مراجعه کنیم.»
شوهر بیگم بهعنوان راننده مینیکابین کار میکند، اما پس از ابتلا به کووید-19 دچار مشکلات ریوی میشود که درآمد را محدود میکند. رفاه ماهانه آنها در حال حاضر به سرعت پیش می رود: 450 پوند برای اجاره، 200 پوند برای مالیات شورای شهر و 280 پوند برای خدمات آب و برق. گاهی برای غذا و چیزهای دیگر حدود 100 پوند باقی می ماند. در مواقع دیگر باید از خانواده قرض بگیرند. اخیراً آنیسا درخواست گوش بند کرده است، اما خانواده توانایی پرداخت چنین چیزهای کوچک را ندارند.
مادرش گفت: «واقعاً نمیدانم چه کار کنم. “من می خواهم با بچه هایم پرواز کنم و پنهان شوم.”
حدود 5.8 میلیون نفر در بریتانیا به اعتبار جهانی متکی هستند که بیش از 2 میلیون نفر از آنها کار می کنند. اگر دولت از تعهد خود مبنی بر افزایش پرداختها بر اساس نرخ تورم شاخص قیمت مصرفکننده صرفنظر کند و سود آن را به درآمد ثابت کند، یک زوج با دو فرزند معمولاً 90 پوند در ماه و یک والدین مجرد با فرزند 50 پوند در ماه ضرر میکنند. اندیشکده بنیاد قطعنامه
در پاسخ به سوالی درباره گزارشهای این تغییر، وزارت کار و بازنشستگی به سادگی گفت که بررسی آینده «جدیدترین شاخصهای قیمت و درآمد» را در نظر میگیرد.
سارا اوگیلوی، مدیر سیاست در گروه اقدام فقر کودکان، گفت: «ما در مورد خانوادههایی میشنویم که انتخابهای دشواری دارند، اما هیچ انتخابی برای انجام دادن وجود نخواهد داشت. آنها پولی برای خرید غذا یا پرداخت قبوض نخواهند داشت. همه چیز فاجعه بار خواهد بود.»
کودکان گرسنه بیشتر در مدرسه مبارزه خواهند کرد. بیشتر با ننگ فقر روبرو خواهند شد که می تواند به سلامت روان آسیب برساند. او گفت و کودکان فقیر بیشتر عمر کوتاه تری دارند و به کمک بیشتری از خدمات عمومی مانند NHS نیاز دارند.
آنی، 50 ساله، یک مادر مجرد سه فرزند که به صورت پاره وقت برای NHS کار می کند، اما به اعتبار جهانی نیز متکی است، گفت که با قطع شدن سیستم گرمایش و تغییر از غذای تازه به فرآوری شده، «بنابراین بچه ها نروند. گرسنه».
Citizens Advice، که به آنی کمک می کند، شاهد تعداد بی سابقه ای است که به دنبال پشتیبانی بحران هستند – بیش از دو نفر در دقیقه. تخمین زده میشود که نزدیک به 500000 نفر تا پایان سال مجبور به استفاده از کنتورهای پیشپرداخت میشوند زیرا نمیتوانند قبض انرژی خود را تامین کنند.
آنی که حالا اشک می ریخت گفت: «من واقعاً می ترسم. «چطور میخواهم به این بچهها غذا بدهم، از آنها مراقبت کنم و برایشان کت زمستانی بخرم؟ اگر پول بیشتر و بیشتر کسر کنند و بقیه چیزها بالا برود، باید چه کار کنم؟
آنها می گویند که می خواهند مردم کار کنند. من دارم کار میکنم و برای چه؟ من از نظر روحی و جسمی خسته هستم. این فقط برای من واقعیت نیست، واقعیت صدها هزار نفر است. این افرادی که در دولت نشستهاند، میدانند که قرار است برای ما کار کنند نه اینکه ما را مجازات کنند؟»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.