به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
شهردار بوستون، میشل وو، دستور داده است که چمن مصنوعی جدیدی در پارک های شهر نصب نشود، و بوستون را به بزرگترین شهرداری در تعداد کم اما رو به رشد در سراسر کشور تبدیل کرده است تا استفاده از این محصول را محدود کند زیرا حاوی مواد شیمیایی خطرناک است.
تمام چمنهای مصنوعی با ترکیبات سمی PFAS ساخته شدهاند و برخی هنوز با لاستیکهای زمینآپ تولید میشوند که میتوانند حاوی فلزات سنگین، بنزن، VOCs و سایر مواد سرطانزا باشند که میتوانند تهدیدی برای سلامتی باشند. این ماده همچنین سطوح بالایی از متان، یک گاز گلخانهای قوی را منتشر میکند و میکروپلاستیکها و سایر مواد شیمیایی را به آبراهها میریزد.
ما از قبل می دانیم که مواد شیمیایی سمی در محصولات وجود دارد، پس چرا زمانی که جایگزین ایمن داریم، که چمن طبیعی است، به استفاده از آنها ادامه دهیم و از کودکان بخواهیم روی آنها بچرخند؟ از سارا ایوانز، استاد بهداشت محیط در دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینا، پرسید.
ایوانز خاطرنشان کرد که فراتر از خطرات شیمیایی، زمین ها می توانند به عنوان جزیره های گرمایی عمل کنند که دمای زمین بازی را تا 93 درجه سانتیگراد (200 فارنهایت) افزایش می دهند. بازیکنان لیگ ملی فوتبال لیگ را برای ممنوعیت چمن مصنوعی به دلیل آسیب دیدگی تحت فشار قرار می دهند، در حالی که تیم های ملی فوتبال ایالات متحده به همین دلیل فقط روی چمن طبیعی بازی خواهند کرد.
دولت فدرال تخمین می زند که 12000 زمین چمن مصنوعی در ایالات متحده وجود دارد و حداقل 1200 زمین دیگر در سال نصب می شود. طرفداران می گویند نگهداری از زمین های چمن آسان تر است و مستعد “سیل” نیستند، اگرچه آنها نیز به نگهداری قابل توجهی نیاز دارند. این محصول همچنین به طور فزاینده ای در زمین های بازی یا به عنوان جایگزینی برای چمن در مناطق گرفتار خشکسالی استفاده می شود.
اما در سالهای اخیر، شهرداریها شروع به محدود کردن استفاده از آنها از طریق ممنوعیت یا تعلیق کردهاند، از جمله حداقل چهار مورد در ماساچوست قبل از بوستون، دو مورد در منطقه خلیج کالیفرنیا و چندین مورد در کانکتیکات.
سخنگوی وو در بیانیهای به آبان نیوز گفت: «شهر هرجا که امکان دارد سطوح بازی با چمن را ترجیح میدهد و سطوح بازی با مواد شیمیایی PFAS را در حرکت رو به جلو نصب نخواهد کرد».
در جاهای دیگر، جنگ بر سر میدان های مصنوعی پیشنهادی در حال انجام است. در Martha’s Vineyard، ناحیه مدرسه از شهر به دلیل ممنوعیت نصب یک میدان مصنوعی به دلیل نگرانی در مورد آلودگی آبخوانی که شهر از آن آب آشامیدنی میگیرد، شکایت کرده است. در همین حال، رای دهندگان در مالدن، درست در شمال بوستون، ممکن است یک بحث داغ در مورد یک میدان مصنوعی پیشنهادی را حل کنند.
در پورتسموث، نیوهمپشایر، مقامات شهری فکر می کردند که یک زمین چمن مصنوعی بدون PFAS را سفارش داده اند، اما آزمایشات بعدی نشان داد که حاوی مقادیر بالایی از مواد شیمیایی است. پیشنهادی در سطح ایالت برای ممنوعیت چمن مصنوعی اخیراً در ماساچوست شکست خورد، و مدافعان سلامت عمومی و قانونگذاران در ایالت دیگر در حال برنامه ریزی برای پیشنهاد ممنوعیت این ماده هستند، اگرچه آنها تا زمان ارائه این پیشنهاد از بیان اینکه در کدام ایالت تا زمانی که این پیشنهاد ارائه نشود، خودداری کردند.
چمن مصنوعی با چندین لایه از جمله تیغههای چمن پلاستیکی، پشتی پلاستیکی که تیغهها را در جای خود نگه میدارد و پرکنندهای که چمن را سنگین میکند و به تیغهها کمک میکند تا عمودی بایستند ساخته میشود. تا همین اواخر، پر کردن همیشه با لاستیکهای لاستیکی بازیافتی به نام لاستیک خردهدار ساخته میشد. با این حال، آزمایش مستقل و آژانس حفاظت از محیط زیست نشان داد که این ماده حاوی سطوح بالایی از مواد شیمیایی خطرناک است.
کایلا بنت، یکی از مقامات سابق سازمان حفاظت محیط زیست و مدیر سیاست علمی در کارکنان عمومی برای مسئولیت زیست محیطی (Peer) گفت: «قرار دادن لاستیکهای زمینآپ در زمینی که کودکان در آن بازی میکنند، یک جور بیمعنی به نظر میرسد.
برخی از شرکت ها استفاده از چوب پنبه را به عنوان پرکننده آغاز کرده اند، اما صنعت گفته است که تیغه های چمن و پشتی آن بدون PFAS ساخته نمی شود.
PFAS یا مواد پر و پلی فلوروآلکیل، کلاسی از حدود 12000 ماده شیمیایی هستند که اغلب برای مقاوم کردن محصولات در برابر آب، لکه و گرما استفاده می شوند. آنها را “مواد شیمیایی برای همیشه” می نامند زیرا به طور طبیعی تجزیه نمی شوند و با سرطان، مشکلات کبدی، مشکلات تیروئید، نقص مادرزادی، بیماری کلیوی، کاهش ایمنی و سایر مشکلات جدی سلامتی مرتبط هستند.
PFAS میتواند از طریق پوست جذب شود، استنشاق شود، بلعیده شود یا در زخمهای باز که از تیغههای پلاستیکی جدا میشوند، وارد شود و کودکان به دلیل کوچکتر بودن و رشد بدنشان در معرض آسیبپذیری بیشتری در نظر گرفته میشوند.
برخی از تولیدکنندگان ادعا کرده اند که مقدار PFAS مورد استفاده در چمن مصنوعی آنقدر زیاد نیست که خطرناک باشد یا از PFAS “ایمن” استفاده می کنند. شورای چمن مصنوعی، یک گروه بازرگانی صنعتی، در بیانیهای به شورای چمن مصنوعی گفت: «تحقیقات مستقل بارها و بارها نشان داده است که سیستمهای چمن مصنوعی مزایای بسیاری را برای جامعه فراهم میکنند و همچنان از استانداردهای نظارتی برای سلامت، ایمنی و عملکرد انسان پیروی میکنند و از آنها فراتر میروند.» نگهبان.
ایوانز گفت، اما هیچ مطالعه ای در مورد چگونگی انتقال PFAS یا سایر مواد شیمیایی از چمن مصنوعی به کودکان کامل نشده است، بنابراین صنعت نمی داند که آیا این چمن ایمن است یا خیر. ایوانز گفت: علاوه بر این، این مزارع یکی دیگر از بیشمار مواجهه روزانه با PFAS در محصولات مصرفی، غذا و آب هستند.
حامیان سلامت عمومی خاطرنشان می کنند که تمام PFAS های مورد مطالعه در محیط انباشته شده و برای انسان سمی هستند، و هنگامی که در محیط قرار می گیرند، ترکیبات “ایمن” مورد استفاده در تولید به مواد شیمیایی ناایمن تجزیه می شوند.
آزمایش چندین میدان مصنوعی وجود ترکیبات PFAS بسیار سمی مانند 6:2 FTOH و PFOS را نشان داده است. EPA اخیراً توصیه های بهداشتی خود را برای PFOS تجدید نظر کرده است تا بیان کند که هیچ سطحی از قرار گرفتن در معرض آب آشامیدنی ایمن نیست.
“این فقط یک موضوع از قبل است [artificial turf] بنت گفت ممنوع است. چند سال دیگر میخواهیم بپرسیم، “چگونه اجازه دادیم این اتفاق بیفتد؟”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.